Baby Bag

როგორ მოვიქცეთ, თუ ბავშვმა უცხო სხეული გადაყლაპა? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები მშობლებს

როგორ მოვიქცეთ, თუ ბავშვმა უცხო სხეული გადაყლაპა? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები მშობლებს

რა გავაკეთოთ თუ ბავშვმა უცხო სხეული გადაყლაპა ან გარემოს შეცდომის მიზნით ისეთი რამ მიირთვა, რისი ჭამაც არ შეიძლება? ამ დროს ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ პანიკაში არ ჩავარდეთ.

დაიმახსოვრეთ და გააცნობიერეთ: თუ ბავშვის მიერ გადაყლაპული უცხო სხეული კუჭში მოხვდა, ეს იმას ნიშნავს, რომ მან ყველაზე ვიწრო ადგილი - საყლაპავი უსაფრთხოდ გაიარა. უცხო სხეული საყლაპავ მილში რომ მოხვედრილიყო, ეს ძალიან სერიოზული სიმპტომებით გამოვლინდებოდა, როგორებიცაა: ღებინება, მუდმივი ხველა, ტკივილი, შფოთვა სასმელისა და საკვების მიღების დროს. თუ მსგავსი სიმპტომები არ არის, ე.ი. უცხო სხეული უკვე კუჭშია.

ნებისმიერ უცხო სხეულს, რომელიც საყლაპავს გაივლის, უმეტეს შემთხვევაში თავისუფლად შეუძლია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მეორე ბოლომდე მიღწევა. საფენში უცხო სხეულის გამოჩენა მოსალოდნელია მისი გადაყლაპვიდან 2-4 დღის შემდეგ.

თუ ბავშვის მიერ გადაყლაპული უცხო სხეული პატარა და გლუვია, შესაძლოა, ის საფენში ვერც კი შენიშნოთ. თუ ის დიდი ზომისაა და სახიფათოა, უნდა დარწმუნდეთ, რომ მან ბავშვის სხეული უსაფრთხოდ დატოვა.

კონტროლის მთავარი მეთოდი განავლის ყურადღებით შესწავლაა, რათა მასში უცხო სხეულის პოვნა შეძლოთ. თუ მეოთხე დღის ბოლოს უცხო სხეულის ძებნა წარუმატებლად დასრულდა, ექიმთან კონსულტაციის რეალური საფუძველი გაქვთ.

მკურნალობა საჭირო არ არის. ოყნისა და საფაღარათო საშუალებების გამოყენება არ შეიძლება. თქვენ უნდა დაელოდოთ, მოითმინოთ და განავალს დააკვირდეთ.

ნებისმიერი ეჭვის შემთხვევაში, რომ საყლაპავში უცხო სხეული მოხვდა, დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს.

ექიმს უნდა მიმართოთ იმ შემთხვევაშიც თუ ბავშვმა გადაყლაპა: ბასრი საგანი (ქინძისთავი, ნემსი, ღილი, კბილის ჩხირი და ა.შ.), 3 სანტიმეტრზე უფრო გრძელი საგანი, ელემენტი, ორი ან მეტი მაგნიტი.

სასწრაფოდ მიმართეთ ექიმს, თუ: ბავშვს დაეწყო მუცლის ძლიერი ტკივილი, გულისრევა და ღებინება, ან განავალში შენიშნეთ სისხლი.

​წყარო

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად