Baby Bag

მედიკამენტების მიღებით გამოწვეული მინერალების დანაკარგი ორგანიზმში - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები

მედიკამენტების მიღებით გამოწვეული მინერალების დანაკარგი ორგანიზმში - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ სხვადასხვა ფარმაკოლოგიური ჯგუფის მედიკამენტის გამოყენებისას ორგანიზმში მინერალების დანაკარგის რისკებზე ისაუბრა:

„თუ ჩვენ სისტემატურად ვიყენებთ ამა თუ იმ ფარმაკოლოგიურ ჯგუფს, უნდა გავითვალისწინოთ, რომ ეს შეიძლება გახდეს ამ ელემენტების დანაკარგის წინაპირობა. უნდა გავითვალისწინოთ ეს ინფორმაცია. თუ თქვენ სისტემატურად იღებთ კრუნჩხვის საწინააღმდეგო საშუალებებს, კორტიკოსტეროიდებს, შარდმდენებს, ყველა ამ ჯგუფის პრეპარატის სისტემატური მოხმარების შემთხვევაში, აუცილებლად უნდა გააკონტროლოთ, რამდენად არის შენარჩუნებული ორგანიზმში კალციუმის დონე. შეიძლება სისხლში კალციუმი წონასწორობაში იყოს, მაგრამ მხოლოდ იმის ხარჯზე, რომ კალციუმი წამოიღო კბილებიდან, ძვლებიდან, გამოფიტა ეს ორგანოები.“

„შარდმდენებისთვის დამახასიათებელია მინერალების დანაკარგი. ცხადია, ეს შარდმდენის სახეობაზეც არის დამოკიდებული. თუ თქვენ გჭირდებათ ჰორმონჩანაცვლებითი თერაპია და სისტემატურად გჭირდებათ შარდმდენის გამოყენება, მაგნიუმის დანაკარგი ორგანიზმში იზრდება. თუ თქვენ მეტფორმინის გამოყენება გჭირდებათ, ეს არ ნიშნავს, რომ უარს ამბობთ ამ წამლებზე. თუ თქვენ სისტემატურად იყენებთ ამ წამლებს, გჭირდებათ B12 ვიტამინის დონის შემოწმება. თუ თქვენ იღებთ ანტიკონვულსანტებსა და ქალის სასქესო ჰორმონებს, ასევე უნდა გაითვალისწინოთ ფოლიუმის მჟავის ნაკლებობა. ასეთი რისკი არსებობს. შარდმდენების გამოყენებისას შეიძლება დაგვაკლდეს B1 ვიტამინი,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვებში მეს" ცნობიერების ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე ისაუბრა და ადრეულ ასაკში ბავშვის მესაკუთრეობის პოზიტიურ მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„მეს ცნობიერების ჩამოყალიბება ხდება სამი წლის ასაკიდან. „ეს ჩემია, მე ვარ მე“ - ეს განცდა მაქვს. როგორც კი მე ვარ მე, უკვე მაქვს პასუხისმგებლობა. ორი წლიდან იწყება ჯიუტობის ხანა. ხშირად მშობლები ბავშვებს ეუბნებიან: „მიეცი, ათხოვე, შენი მეგობარია.“ ბავშვი ამბობს, რომ არა, ეს ჩემია. ეს თუ ჩემია, ე.ი. მე ვარ. ისე ჰაერში ვარ, ასეთი რამ არ ხდება. ეს ჩემია, არ მოგცემ. ე.ი. მე ვარ. პატარა ბავშვი გაიხსენეთ. ერთი თვის ბავშვი ხელებს აკვირდება. შეცნობა იწყება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, როდესაც ბავშვი სათამაშოს ვერ თმობს, მშობელი უნდა ჩაერთოს და ბავშვებს შორის მედიატორის ფუნქცია იკისროს:

​როდესაც ბავშვი ამბობს: „ეს ჩემია,“ ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ხო, ეს შენია, მოდი, ვითამაშოთ.“ შენც უნდა ჩაერთო იმ თამაშში. შენ იქნები მძღოლი, მე ვიქნები მგზავრი, წავიყვანოთ ის ბავშვიც მგზავრად? მაშინვე უნდა იყოს ჩართულობა. ეს 2 წლიდან ოთხ წლამდე გრძელდება. ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია. ეს სიძუნწე არ არის. “

„როდესაც ბავშვი სათამაშოს ართმევს სხვას, ძალიან კარგია. ის ამბობს: „ეს, მე მინდა.“ მშობელმა არ უნდა უთხრას: „ეს შენია,“ მაგრამ უნდა უთხრას: „ძალიან გინდა, ხომ? მოდი, ვითამაშოთ.“ ვკითხოთ მეორე ბავშვს, რა ჰქვია, ვუთხრათ ჩვენი შვილის სახელი. ვუთხრათ: „ვითამაშოთ? დედა ვინ იქნება?“ უნდა ჩაერთოთ თქვენც. თუ თქვენ ჩაერთვებით, ყველაფერი გამოგივათ,“- აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად