Baby Bag

განგაშის ნიშნები ბავშვის მუცლის ტკივილის დროს, რომლის შესახებ ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს - გასტროენტეროლოგი მარიამ ღუღუნიშვილი

განგაშის ნიშნები ბავშვის მუცლის ტკივილის დროს, რომლის შესახებ ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს - გასტროენტეროლოგი მარიამ ღუღუნიშვილი

გასტროენტეროლოგმა მარიამ ღუღუნიშვილმა მუცლის ტკივილის თანმხლებ საგანგაშო სიმპტომებზე ისაუბრა:

„მშობლებს ყოველთვის ვეუბნებით, მარტო ტკივილი არა, ტკივილს პლუს განგაშის ნიშნები, რომელიც ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს. ესენია: მუცლის ტკივილს დამატებული განავალში სისხლის არსებობა. როგორც ალისფერი განავალი, ასევე შავი განავალიც სისხლის შემცველობას გულისხმობს, ძლიერი და შეუპოვარი ღებინება, სისუსტე, მივარდნილობა, მაღალი ცხელება. მუცლის ტკივილს მარტო კუჭ-ნაწლავის პრობლემები არ იწვევს. შეიძლება ეს გამოიწვიოს საშარდე გზების ინფექციამაც, აგრეთვე პნევმონიმაც, როდესაც ანთება მიმდინარეობს ფილტვის ქვემო ნაწილებში. მწვავე მუცლის ტკივილის დროს ბევრი დიაგნოსტიკაა გასატარებელი.“

მარიამ ღუღუნაშვილმა ქრონიკული მუცლის ტკივილის გამომწვევი ხუთი ფუნქციონალური დაავადება დაასახელა:

„ქრონიკული მუცლის ტკივილის დროს, როდესაც ტკივილი არის 2-3 თვის ან მეტი ხანგრძლივობის, ეს ნაკლებად არის ორგანოდან წამოსული ტკივილი. ამ შემთხვევაში ჩვენ ტკივილს ვეძახით ფუნქციონალური მუცლის ტკივილის სინდრომებს. ეს სინდრომი ძირითადად 5 დაავადებას მოიცავს. მათ შორის ყველაზე გავრცელებულია ფუნქციონალური ყაბზობა. ამ შეკრულობას ორგანული მიზეზი არ აქვს. ამ შემთხვევაში კვირაში სამჯერ უნდა ტკიოდეს ბავშვს მუცელი. შემდეგი არის ქრონიკული ფუნქციური დისპეფსია, როდესაც ტკივილი მუცლის ზედა ნაწილებში იგრძნობა. მშობელი ამბობს, რომ ბავშვი შეჭამს მცირე მოცულობის საჭმელს და მუცელი შებერილი აქვს, ეწყება ღებინება, გულისრევის შეგრძნება. როდესაც ყველა ორგანული მიზეზი გამოირიცხება, ვამბობთ, რომ ეს არის ქრონიკული ფუნქციური დისპეფსია.“

„შემდეგი არის ფუნქციონალური ტკივილი. ბავშვს ტკივილის მიზეზი არ აქვს, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ის ტკივილს იგონებს და ეს მისი წარმოსახვაა. ბავშვი მგრძნობიარეა და იმაზე მეტად აღიქვამს ტკივილს, ვიდრე რეალურადაა. აგრეთვე უნდა აღვნიშნოთ მუცლის შაკიკი. ყველას ჰგონია, რომ შაკიკი მხოლოდ თავის ტკივილია. შაკიკის დროს მუცლის ტკივილი ძალიან მწვავეა, ვერცერთი გამაყუჩებელი ვერ უყუჩებს ბავშვს ტკივილს, აქვს სინათლისადმი გაღიზიანებადობა, ხმაური არ სიამოვნებს, აქვს გულისრევის შეგრძნება. ასეთი ციკლური ხასიათი აქვს ამას. ის გრძელდება რამოდენიმე საათიდან რამოდენიმე დღემდე და თავისით გადავა. ბოლო არის გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი. ეს არის მუცლის ტკივილი ან ფაღარათით, ან შეკრულობით, ან ამ ორის მონაცვლეობით. როდესაც ბავშვს ნაწლავთა მოქმედება აქვს, ტკივილი მაშინვე ქრება,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარიამ ღუღუნიშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი დაბადებიდან არის პიროვნება, რომელსაც თავისი პირადი საზღვრები თანდათან უყალიბდება,“ - ფსიქოთერაპევტი ნინო ნიბლაძე

„ბავშვი დაბადებიდან არის პიროვნება, რომელსაც თავისი პირადი საზღვრები თანდათან უყალიბდება,“ - ფსიქოთერაპევტი ნინო ნიბლაძე

ფსიქოთერაპევტი ნინო ნიბლაძე მოზარდებსა და მშობლებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე საუბრობს. მისი თქმით, სირთულეების გამომწვევი ხშირად მშობლების მხრიდან ჭარბი კონტროლია:

„მშობელი ცდილობს ისევ მორჩილებაში ჰყავდეს ბავშვი. მისი აზრით, მისი კონტროლის და ზედამხედველობის ქვეშ უნდა ხდებოდეს ყველაფერი. ​ეს საქართველოში მუდმივად გრძელდება. ამას ასაკობრივი ზღვარი არ აქვს. ბავშვი დაბადებიდან არის პიროვნება, რომელსაც თავისი პირადი საზღვრები თანდათან უყალიბდება. ამაში უნდა დავეხმაროთ ჩვენ. ჩვენ არ უნდა დავუზიანოთ ეს საზღვრები, მუდმივად შეჭრა ხდება, როდესაც სულ აკონტროლებ. როდესაც გარდატეხის ასაკი იწყება, ავტონომიურობისკენ ხდება სწრაფვა. ის ისწრაფვის დამოუკიდებლობისკენ, მისი მოთხოვნილებები იცვლება.“

ნინო ნიბლაძე სამ ფაზას აღწერს, რომელსაც ბავშვი განვითარების გზაზე გაივლის:

„სამ ფაზას გადის ბავშვი. ​თავიდან არის შერწყმის ფაზა მშობელთან. მისი მოთხოვნილება არის სიყვარული, ჩახუტება, მოფერება. მეორე არის დიფერენციაციის ფაზა. მისი მოთხოვნილება უკვე არის ინტელექტუალური. ჩვენც უნდა მივიდეთ იქამდე, რომ ოდესღაც ისინი დაგვეწევიან და გაგვასწრებენ კიდევაც. ეს უნდა ვაღიაროთ. მშობელი ამას თითქმის არ აღიარებს. ის თვლის, რომ რადგან შვილზე უფროსია, მეტი გამოცდილება აქვს, იცის მეტი. ეს არის მისი გამოცდილება, მისი ცხოვრება. მის გამოცდილებაში სრულიად სხვა ადამიანები იყვნენ, სრულიად სხვა დროში. მშობელი უნდა იყოს ჰორიზონტალურ ურთიერთობაში შვილთან, არა - ვერტიკალურში.“

ნინო ნიბლაძის თქმით, როდესაც მშობელი ბავშვს აიძულებს, რომ მან მხოლოდ მას უსმინოს და უპირობოდ მიიღოს მისი რჩევები, ამით ის შვილს ცუდ მაგალითს აძლევს:

„მე - მშობელი ვაიძულებ, რომ მისმინოს და გაიზიაროს ჩემი რჩევები, იმიტომ, რომ მე მაქვს მეტი გამოცდილება. ​როდესაც ამას ვაკეთებ, რას ვაკეთებ რეალურად? რეალურად ზეწოლას ვახდენ მასზე. მე არ ვასწავლი მას მოსმენას. ჩემგან უნდა მიიღოს მოსმენის მაგალითი. მე ვაიძულებ, რომ შენ მომისმინე უპირობოდ. რა თქმა უნდა, ეს არ უნდა გავაკეთოთ.“

„მე თანდათან ვუშვებ ჩემს შვილს. უცებ კი არ ვუშვებ, ეს გაშვება ხდება თანდათან. ნდობის ხარისხი უკვე იქამდეა, რომ მე მას ვენდობი. როდესაც ის ღამე არ მოდის სახლში, ე.ი. უკვე არის იმ ასაკში, როდესაც პასუხისმგებელია თავის ქცევაზე. სრული პასუხისმგებლობა არის 18 წლის ასაკში, როდესაც ზრდასრული ჰქვია ადამიანს. ჩვენ ვაყალიბებთ მის დამოკიდებულებას ადამიანების მიმართ. ​ბავშვს უყალიბდება გარკვეული დამოკიდებულება გარკვეული ტიპის ადამიანებისადმი. მე უკვე ვიცი მისი განწყობა ვის მიმართ როგორია. შემთხვევით არ აღმოჩნდებიან ასეთი ადამიანები მის ცხოვრებაში. ვიდრე მართვადია, გარკვეული ჩარჩოები აუცილებელია. უნდა ისწავლოს ბავშვმა პატარაობიდანვე რაღაცაზე „არას“ თქმა,“ - აღნიშნულ თემებზე ნინო ნიბლაძე ტელეკომპანია „მაესტროს“ გადაცემაში „გამარჯობა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„მაესტრო“

წაიკითხეთ სრულად