Baby Bag

„ნაღველი რეაგირებს ქარზე, თებერვალში რევოლუცია ხდება ბუნებაში და ასეთივე რევოლუცია ხდება კუჭ-ნაწლავში,“- ნინო ვაშაკიძე

„ნაღველი რეაგირებს ქარზე, თებერვალში რევოლუცია ხდება ბუნებაში და ასეთივე რევოლუცია ხდება კუჭ-ნაწლავში,“- ნინო ვაშაკიძე

არატრადიციული მედიცინის სპეციალისტმა ნინო ვაშაკიძემ ნაღვლის ბუშტის პრობლემებზე ისაუბრა, რომელსაც განსაკუთრებული გამწვავება თებერვლის თვეში ახასიათებს:

„დილას რომ გავიღვიძებთ, უნდა მოვეფეროთ ნაღველს, ნაღვლიანად არ უნდა ვიყოთ და არ უნდა გავბრაზდეთ. აქ საუბარია მრისხანებაზე. ერთ-ერთი, რაზეც რეაგირებს ნაღველი არის ეს. ნაღველი რეაგირებს ქარზე, არასწორ საკვებზე. თებერვალში ავღნიშნავთ, რომ თებერვლის პაციენტები მოვიდნენ. თებერვალში რევოლუცია ხდება ბუნებაში და ასეთივე რევოლუცია ხდება კუჭ-ნაწლავში.“

ნინო ვაშკიძის თქმით, ჩვენს სხეულში მოძრავი ტალღები სიხშირეს, ამპლიტუდასა და სიჩქარეს იცვლიან, რაც ტკივილის არეალის მონაცვლეობას იწვევს:

„ჩინეთში რომ ჩავედი, იქ ვიკითხე, ყველაზე მეტი დაზიანება რომელ მერიდიანშია. მერიდიანი არის ტალღა, რომელიც მოძრაობს ჩვენს სხეულში. მას აქვს თავისი ტრაექტორია, სიხშირე, ამპლიტუდა და სიჩქარე. ტრაექტორია, რა თქმა უნდა, არ იცვლება. დიდი ხნის განმავლობაში ეს ეგონათ ზღაპარი, მერე აღმოჩნდა, რომ არ არის ზღაპარი. თანამედროვე აპარატურა გვაძლევს საშუალებას, რომ ეს ტრაექტორია დავინახოთ. როდესაც იცვლება სიხშირე, ამპლიტუდა ან სიჩქარე ამ ტალღის, იმის გაყოლებაზე შეიძლება დაგვეწყოს თავის ტკივილი, რომელსაც უწოდებენ ნაღვლის ბუშტის თავის ტკივილი, ასევე თვალის პრობლემა, თვალის ბუდის ტკივილი, კისრის ტკივილი. არ მეზარება და ​ხშირად ვიმეორებ ნაღვლის ბუშტის ტრაექტორიას. შემდეგ არის ყურის უკან ტკივილი, შეიძლება ადამიანს ეგონოს, რომ წნევა აქვს, კისრის მალები ხდება სუსტი წერტილი.“

„იცის ვითომ გულის შეტევა, რომელიც წააგავს გულის შეტევას, მაგრამ 50-60 წლის ასაკში ასეთ ადამიანებს, ალბათ, დასჭირდება შუნტირება, სტენტირება. ძალიან საფრთხილოა ნაღვლის ბუშტი. შეიძლება ფეხის მეოთხე თითი ტკიოდეს ადამიანს, სხვა არაფერი და ესეც ნაღვლის ბუშტია. იცის შებერილობა, შეკრულობისკენ ან აშლილობისკენ მიდრეკილება, ასევე არასასიამოვნო გემო პირში და ნადები. ნაღვლის ბუშტმა ასევე იცის თავბრუსხვევა,“- აღნიშნულ საკითხზე ნინო ვაშაკიძემ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „პოსტალიონი“ ისაუბრა.

წყარო: ​POSTV

რა უნდა დავაყოლოთ მარილიან საკვებს, რომ კენჭების რისკი ნულამდე დავიყვანოთ?
მარილიან საკვებსა და კენჭებზე ექიმი რეზიდენტი გიორგი ღოღობერიძე საუბრობს.გიორგი ღოღობერიძე ხსნის, თუ რომელი მარილიანი საკვების მიღება არ ღირს, თუ უკვე გაწუხებთ კენჭები და თუ მაინც მიირთმევთ მარილიან ს...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად