Baby Bag

„ნაღველი რეაგირებს ქარზე, თებერვალში რევოლუცია ხდება ბუნებაში და ასეთივე რევოლუცია ხდება კუჭ-ნაწლავში,“- ნინო ვაშაკიძე

„ნაღველი რეაგირებს ქარზე, თებერვალში რევოლუცია ხდება ბუნებაში და ასეთივე რევოლუცია ხდება კუჭ-ნაწლავში,“- ნინო ვაშაკიძე

არატრადიციული მედიცინის სპეციალისტმა ნინო ვაშაკიძემ ნაღვლის ბუშტის პრობლემებზე ისაუბრა, რომელსაც განსაკუთრებული გამწვავება თებერვლის თვეში ახასიათებს:

„დილას რომ გავიღვიძებთ, უნდა მოვეფეროთ ნაღველს, ნაღვლიანად არ უნდა ვიყოთ და არ უნდა გავბრაზდეთ. აქ საუბარია მრისხანებაზე. ერთ-ერთი, რაზეც რეაგირებს ნაღველი არის ეს. ნაღველი რეაგირებს ქარზე, არასწორ საკვებზე. თებერვალში ავღნიშნავთ, რომ თებერვლის პაციენტები მოვიდნენ. თებერვალში რევოლუცია ხდება ბუნებაში და ასეთივე რევოლუცია ხდება კუჭ-ნაწლავში.“

ნინო ვაშკიძის თქმით, ჩვენს სხეულში მოძრავი ტალღები სიხშირეს, ამპლიტუდასა და სიჩქარეს იცვლიან, რაც ტკივილის არეალის მონაცვლეობას იწვევს:

„ჩინეთში რომ ჩავედი, იქ ვიკითხე, ყველაზე მეტი დაზიანება რომელ მერიდიანშია. მერიდიანი არის ტალღა, რომელიც მოძრაობს ჩვენს სხეულში. მას აქვს თავისი ტრაექტორია, სიხშირე, ამპლიტუდა და სიჩქარე. ტრაექტორია, რა თქმა უნდა, არ იცვლება. დიდი ხნის განმავლობაში ეს ეგონათ ზღაპარი, მერე აღმოჩნდა, რომ არ არის ზღაპარი. თანამედროვე აპარატურა გვაძლევს საშუალებას, რომ ეს ტრაექტორია დავინახოთ. როდესაც იცვლება სიხშირე, ამპლიტუდა ან სიჩქარე ამ ტალღის, იმის გაყოლებაზე შეიძლება დაგვეწყოს თავის ტკივილი, რომელსაც უწოდებენ ნაღვლის ბუშტის თავის ტკივილი, ასევე თვალის პრობლემა, თვალის ბუდის ტკივილი, კისრის ტკივილი. არ მეზარება და ​ხშირად ვიმეორებ ნაღვლის ბუშტის ტრაექტორიას. შემდეგ არის ყურის უკან ტკივილი, შეიძლება ადამიანს ეგონოს, რომ წნევა აქვს, კისრის მალები ხდება სუსტი წერტილი.“

„იცის ვითომ გულის შეტევა, რომელიც წააგავს გულის შეტევას, მაგრამ 50-60 წლის ასაკში ასეთ ადამიანებს, ალბათ, დასჭირდება შუნტირება, სტენტირება. ძალიან საფრთხილოა ნაღვლის ბუშტი. შეიძლება ფეხის მეოთხე თითი ტკიოდეს ადამიანს, სხვა არაფერი და ესეც ნაღვლის ბუშტია. იცის შებერილობა, შეკრულობისკენ ან აშლილობისკენ მიდრეკილება, ასევე არასასიამოვნო გემო პირში და ნადები. ნაღვლის ბუშტმა ასევე იცის თავბრუსხვევა,“- აღნიშნულ საკითხზე ნინო ვაშაკიძემ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „პოსტალიონი“ ისაუბრა.

წყარო: ​POSTV

რა უნდა დავაყოლოთ მარილიან საკვებს, რომ კენჭების რისკი ნულამდე დავიყვანოთ?
მარილიან საკვებსა და კენჭებზე ექიმი რეზიდენტი გიორგი ღოღობერიძე საუბრობს.გიორგი ღოღობერიძე ხსნის, თუ რომელი მარილიანი საკვების მიღება არ ღირს, თუ უკვე გაწუხებთ კენჭები და თუ მაინც მიირთმევთ მარილიან ს...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯის მეთოდებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა. ჰუმანური პედაგოგიკა არ გულისხმობს, რომ თავდაყირა იარე და მე მოგეფერები. ჰუმანურ პედაგოგიკაში, რა თქმა უნდა, არის დასჯა, მაგრამ ის ძირეულად განსხვავდება ავტორიტარული პედაგოგიკის დასჯისგან. მბრძანებლურ პედაგოგიკაში დასჯაში აქვს გარეგნული სახე, მაგალითად, „წადი კუთხეში,“- თავისუფლება მოვაკელით. თუ წამოარტყამს ვინმე ბავშვს, მაშინ ფიზიკური შეურაცხყოფაც მიაყენეს. ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯას აქვს სინდისის გახსნის ხასიათი. აქ ისეთი ფორმაა დასჯის, როდესაც ბავშვში იხსნება სინდისი. ის თვითონ გრძნობს ხოლმე თავის დანაშაულს. ის თვითონ წუხს ჩადენილის გამო. გარეგნულად შეიძლება საყვედური არავინ არ უთხრას.

ერთხელ მე სახლიდან დაუკითხავად რაღაც ფული ავიღე, იმიტომ, რომ შატალოზე მივდიოდით. 5 მანეთი მოვიპარე. იმ ფულით ნახევარმა კლასმა ვისეირნეთ. ყველა დავპატიჟე კარუსელებზე, ნაყინებზე. სახლში რომ მოვედი, რა თქმა უნდა, დაინახეს, რომ ჩემი აღებული იყო ეს ფული, მაგრამ არც შემარცხვინეს, არც თავში ჩამარტყეს. უბრალოდ საღამოს დედაჩემმა თქვა, დილით რძეზე ვარ წასასვლელი და შენ ხომ არ წახვალო? მე ვუთხარი, წავალ-თქო. მან მითხრა, მაშინ იქ გუშინ დადებული 5 მანეთი დევს და ის აიღეო. აქ დაიწყო ჩემი ტანჯვა. ის 5 მანეთი უკვე დახარჯული მქონდა. მე ვუთხარი, რომ აღარ იდო იქ ფული, მაგრამ არ ვთქვი, რომ მე ავიღე. არავინ არ შემარცხვინა მაინც. ყველამ ერთხმად დაიწყო იმ 5 მანეთის ძებნა. ეძებდნენ უჯრებში და ყველგან. უსინდისოდ მეც ვეძებდი მათთან ერთად, ვითომც არაფერი. ძებნისას შინაგანად ძალიან ვიტანჯებოდი. მოგვიანებით ამ ვითარებას რომ ვაანალიზებდი, ვფიქრობდი, რა იქნებოდა, რომ დავესაჯე სიტყვიერად, გაველანძღე. ბავშვი როდესაც ასე ისჯება, ცხადია, იწყებს თავის მართლებას. არავინ არაფერი მითხრა და ვის შევეწინააღმდეგებოდი? ერთადერთი სინდისი იღვიძებს და სინდისს ხომ ვერ დაემალები? ბოლოს დედაჩემმა თქვა, არაუშავს, მეორე 5 მანეთიც მაქვს, დაანებეთ თავი, ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს, ქვიშაა ეგ ფული, სხვა არაფერიო და დადო მეორე 5 მანეთი, ეს აიღეო. იმის მერე ფული რომ დევს, ხელი აღარ გამირბის. ეს არის დასჯის ფორმა. საუკეთესო დასჯა არის დასჯა ბრჭყალებში. დასჯის საუკეთესო ფორმა არის, როდესაც ბრძენი აღმზრდელი კარგ განსჯას ჩაუდებს თავის აღსაზრდელს."

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად