Baby Bag

„ორსულებს შეუძლიათ ჩვეულებრივი სექსუალური ცხოვრება გააგრძელონ,“- გინეკოლოგი არსენ გვენეტაძე

„ორსულებს შეუძლიათ ჩვეულებრივი სექსუალური ცხოვრება გააგრძელონ,“- გინეკოლოგი არსენ გვენეტაძე

გინეკოლოგმა, რეპროდუქტოლოგმა არსენ გვენეტაძემ ორსულობის დროს სექსუალური ცხოვრების გაგრძელების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ორსულობა ქალის სრულფასოვან სექსუალურ ცხოვრებას ხელს არ უშლის. მისი თქმით, არსებობს კვლევები და საერთაშორისო გაიდლაინები, რომელთა თანახმად ორსულობის დროს სექსი ორსულობის შეწყვეტას არ იწვევს:

„ხშირად ექიმები ორსულებს და მათ მეუღლეებს ეუბნებიან, ახლა უნდა იყოთ და-ძმა. მთელი რიგი კვლევები, მსოფლიოს წამყვანი გაიდლაინები ამბობს, რომ სექსი ორსულობას ვერანაირად ვერ შეწყვეტს, რა ფორმით, რა ინტენსივობითაც არ უნდა ჰქონდეს, თუ არ არის იქ სისხლდენა ან ტკივილი.“

„ჩვეულებრივად შეუძლია ორსულს, რომ ჰქონდეს სექსი. თუ არც მანამდე უნდოდა, ახლა თავს ამაზე ვერ მოიკლავს. ვისაც სურვილი აქვს, ამის გამო, რომ აქვს ფიქრი: „ამან შეიძლება ორსულობა შეწყვიტოს,“ ეს დადასტურებულად არის, რომ ჩვეულებრივი სექსუალური ცხოვრება შეუძლიათ გააგრძელონ,“- აღნიშნულ საკითხზე არსენ გვენეტაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვმა გატეხა ქოთანი, გააფუჭა ყვავილი ... როგორ მოიქცევა ამ დროს ბრძენი მშობელი? - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, ბავშვი არასდროს გამოაცხადონ დამნაშავედ და მას მოსამართლის პოზიციიდან არ ესაუბრონ:

„ბავშვი სულ „აშავებს.“ ბავშვი „ყოველთვის დამნაშავეა." არასდროს ისე არ ხდება, როგორც გვინდა. ამიტომ ის ჩვენთვის სულ დამნაშავეა. ისე არ დგება, ისე არ ჯდება, როგორც ჩვენ გვინდა. ბავშვს დამნაშავედ ნუ გამოაცხადებთ, თუ მან რამე დააშავა. რა დააშავა ბავშვმა? ცუდი სიტყვა თქვა? რაღაც გატეხა? რა ვითარებაში მოხდა ეს? დანაშაული ყოველთვის დანაშაული კი არ არის. როდესაც დააკვირდები, აღმოჩნდება, რომ კიდევაც ასე უნდა მომხდარიყო. ეს შედეგია რაღაც მიზეზის. ბავშვები დამნაშავეებად არასდროს არ მიიჩნიოთ, არც დამნაშავის ენით ელაპარაკოთ. „არ გრცხვენია?“ - ეს მოსამართლის ლაპარაკია.

არ მივიყვანოთ საქმე იქამდე, რომ ბავშვს ჩვენგან შენიშვნა სჭირდებოდეს. ხომ იცით მას რა მიდრეკილებები აქვს. წინ დაუდექით, რაღაც მოაცილეთ, წინასწარ დაარიგეთ, დაიცავით ბავშვი. გავუსწროთ მოვლენას წინ, ვიდრე მოვლენა მოხდება. ეს არის ბრძენი დედისა და მამის საქმე, მაგრამ თუ მაინც რაღაც მოხდა, ბავშვმა ფანჯრის რაფიდან ქოთანი გადმოაგდო, გატყდა ქოთანი, ყვავილი გაფუჭდა, როგორ მოიქცევა დედა? ერთი ატეხავს წივილ-კივილს: „რამდენჯერ გითხარი? რატომ მიხვედი იქ? რატომ წამოჰკარი ხელი? რატომ არ ხარ ფრთხილი? რა ვქნა? როგორ გაგზარდო? როგორ გაგაგებინო?“ ატირდება დედა თვითონ. ქოთანი ხომ გატყდა უკვე? ჩვენ ბავშვს უნდა შევუქმნათ ქცევის ხატი, ჩვენი მოთმინების ხატი. მივიდეთ ყვავილთან და ვთქვათ: „როგორ მიყვარდი, რა ვქნათ ახლა? იქნებ გადაგარჩინოთ?!“ ბავშვს უთხარით: „მოდი, დამეხმარე, ჩემო ძვირფასო. აბა ფრთხილად, მიდი, ჭიქა მომიტანე.“ არ ვადანაშაულებთ ბავშვს.

მე ისე ვტირი ამ ყვავილზე, რომ ბავშვს მე ვეცოდები. ის აქეთ დამამშვიდებს, აქეთ მოუვლის ყველაფერს. რომ მიაყენო კედელთან და ურტყა, ბავშვი გაიგებს ამას?! ვერ გაიგებს! რა ვქნათ ახლა?! მოხდა ეს! ამაზე ჭკუა უკვე ისწავლა ბავშვმა. მე მინდა მას ხატი გავუჩინო, რომ შეგინდე, მიგიტევე. ბავშვი დამნაშავის როლში არასდროს არ დააყენოთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

წაიკითხეთ სრულად