Baby Bag

„ბავშვი არ არის, რომ დღეში რამდენჯერმე მაინც არ ჰქონდეს ამოქაფება,“- პედიატრი ყარამან ფაღავა ბავშვებში გავრცელებულ პრობლემაზე

„ბავშვი არ არის, რომ დღეში რამდენჯერმე მაინც არ ჰქონდეს ამოქაფება,“- პედიატრი ყარამან ფაღავა ბავშვებში გავრცელებულ პრობლემაზე

პედიატრმა ყარამან ფაღავამ ბავშვებში ამოქაფებისა და კვების შემდგომ ღებინების პრობლემებზე ისაუბრა. მისი თქმით, მსგავსი პრობლემები ძალიან გახშირებულია:

„არიან ძალიან ბედნიერი ოჯახები, სადაც ბავშვს სძინავს დღე-ღამეში 20 საათი, არიან ნაკლებად ბედნიერი ოჯახები, სადაც სძინავს მხოლოდ 8-10 საათი და დანარჩენ დროს გაჰკივის. ბავშვი არ არის, რომ დღეში რამდენჯერმე მაინც არ ჰქონდეს ამოქაფება. ზღვარი ძალიან პირობითია, სად იწყება მსუბუქი ამოქაფება, მერე ცოტა მეტი წამოქაფება, აქედან გადასვლა არის ღებინებაზე.“

„ღებინება შეიძლება იყოს მსუბუქი, მძიმე. ასეთი კონტინუუმია. ​ეს რეფლუქსები და წამოღებინებები ბავშვთა ასაკში მრავალმა დაავადებამ შეიძლება გამოიწვიოს, დაწყებული ბავშვების ვეგეტონევროზით, დედების პრობლემებით დასრულებული. დედა როდესაც ღელავს, უარესად არის ბავშვი. ამიტომაც ვეუბნები დედას, წყნარად იყავი. მეცხრამეტე საუკუნეში იყო ძალიან ცნობილი ბავშვთა ექიმი და ის ამბობდა: მსოფლიოში ულამაზესი ქალები, ქართველი ქალები ბავშვებს ძუძუს აძლევენო. უამრავი დაავადებაა, შეიძლება თანდაყოლილი სიმსივნე იყოს, მშობიარობის დარღვევები იყოს, თანდაყოლილი მეტაბოლოპათიები იყოს. მთავარი და პირველი მაინც არის ის, რომ ექიმმა უნდა დასვას დიაგნოზი. თვითონ ეს მდგომარეობაც თავისთავად მძიმეა. ასეთ შემთხვევაში მას უნდა მივხედოთ. ჭამის შემდეგ ბავშვი 5 წუთით ვერტიკალურად გააჩერეთ. პატარას წამოაღებინებს ბავშვი და ეს შესანიშნავია. პატარა ბავშვებში მუცელზე დაწოლის გვეშინია. ან ზურგზე ან მარცხენა გვერდზე უნდა იწვეს ბავშვი. ბავშვებთან ხმამაღალი სიტყვა არ გვინდა და შერიგება კი ბატონო. შემდეგი არის კვება და ანტირეფლუქსური მკურნალობა,“- აღნიშნულ საკითხზე ყარამან ფაღავამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „ექიმები“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ექიმები“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ნაწლავური კოლიკა ჩვილებში და მასთან გამკლავების გზები
ნაწლავური კოლიკა ჩვილ ბავშვებსა და მათ მშობლებს ხშირად სერიოზულ დისკომფორტს ​უქმნის. პატარები დღის განმავლობაში ზოგჯერ 3 საათს ან მეტს ტირილში ატარებენ, ღამით ჩაძინება უჭირთ და ხშირად ჭირვეულობენ. კოლ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია

ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია

აღმოვაჩინე, რომ ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია. მახსენდება, ბავშვობაში როგორი ხმაურიანი ვიყავი და ბევრ კითხვას ვსვამდი, ჩემს უფროს დას მოსვენებას არ ვაძლევდი და ჩემთან თამაშს ვთხოვდი. მე სათამაშოებს ვამტვრევდი, ჩემს სახელს კედელზე ვწერდი და მოუსვენრად ვიქცეოდი. ოთხიდან ათ წლამდე ჩემს თავს მოლაყბე, მშფოთვარე, ხმაურიან და ქაოტურ ადამიანად დავახასიათებდი.

ჩემი აღზრდაც არათანმიმდევრული იყო, რამაც ქცევითი პრობლემები შემიქმნა. ჩემი და მშვიდი და მოწესრიგებული ბავშვი იყო, მე კი მისგან აბსოლუტურად განვსხვავდებოდი. ჩემი მშობლები ასაკოვნები იყვნენ, როდესაც გავჩნდი, ისინი ბევრს მუშაობდნენ და ჩემთან თამაშის ენერგია არ ჰქონდათ.

შესაძლოა, ჩემს შემთხვევაში კარმამ იმოქმედა, რადგან ჩემს შვილებში ჩემს ბავშვობას ვხედავ. ისინი ხმაურიანები და მოუსვენრები არიან. ჩემი შვილები გამუდმებით ერთმანეთს ეჯიბრებიან, თუ ვინ უფრო მეტად მიიქცევს ხმაურით სამეზობლოს ყურადღებას. საბედნიეროდ, ჩემი შვილები არ იზრდებიან გარემოში, სადაც მათი ენერგია უგულებელყოფილია. ჩვენ მათ ყოველთვის ვეთამაშებით და ვცდილობთ ჩვენი ენერგია გავუზიაროთ. თუმცა, აღმოვაჩინე, რომ ეს ენერგია არ მაქვს, მიუხედავად იმისა, რომ ბევრად ახალგაზრდა ვარ, ვიდრე დედაჩემი ჩემი ბავშვობის პერიოდში იყო. ყოველთვის ვფიქრობდი, რომ დედა უგულებელყოფდა ჩემს სურვილებს და ცუდად მექცეოდა, თუმცა ახლა კარგად მესმის მისი.

ცხრა წელია დიასახლისი დედა ვარ... ჩემი შვილებისთვის ხშირად მითხოვია აბაზანის კარს მოშორებოდნენ, როდესაც შიგნით ვიყავი. ტელეფონზე საუბრისას ისინი ყოველთვის მოდიან, თავიანთი ამბების მოსაყოლად. არ მაქვს არცერთი წამით მშვიდად დაჯდომის შესაძლებლობა, რადგან ჩემს შვილებს ყოველწამიერად ვჭირდები. დისტანციური სწავლების პირობებში ოთახიდან-ოთახში დავრბივარ, რათა შევამოწმო, რას აკეთებენ ჩემი შვილები და როგორ მიმდინარეობს სწავლის პროცესი.

ჩემი შვილი ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ თავიდან აიცილოს საშინაო დავალება. მეც ასეთი ვიყავი. ჩემი ქალიშვილი არასდროს წყვეტს საუბარს, მეც ასე ვიქცეოდი. ის ყურადღების მისაქცევად ტირის, მეც ასე ვტიროდი. იმის გათვალისწინებით, რომ ისინი ჩემნაირები არიან, წარმომიდგენია, რა რთული წლები მელის წინ, როდესაც თინეიჯერები გახდებიან. საბედნიეროდ, მათთან ურთიერთობის ყველა ხრიკი ვიცი და იმედი მაქვს, შეცდომებს არ დავუშვებ.

წყარო: ​Moms.com

წაიკითხეთ სრულად