Baby Bag

ომიკრონით ინფიცირებული ბავშვის სახლში მკურნალობის გზამკვლევი - პედიატრ თემურ მიქელაძის რეკომენდაციები

ომიკრონით ინფიცირებული ბავშვის სახლში მკურნალობის გზამკვლევი - პედიატრ თემურ მიქელაძის რეკომენდაციები

კლინიკა „მზიური მედი“ ომიკრონით ინფიცირებული ბავშვების სახლში მართვის წესებთან დაკავშირებით ინფორმაციას ავრცელებს და მშობლებს სასარგებლო რჩევებს აძლევს:

კოვიდ -19 (მათ შორის ომიკრონი) ბავშვებში მიმდინარეობს მსუბუქად და აბსოლუტურ უმრავლესობაში არ საჭიროებს ჰოსპიტალიზაციას. შესაძლებელია იმართოს სახლის პირობებში.

ყველაზე ხშირი სიმპტომებია:

0-დან 9 წლამდე ასაკის ბავშვებში

  • ცხელება, ხველა ან ჰაერის უკმარისობა 63%
  • - ცხელება 46%

    - ხველა 37%

    - ჰაერის უკმარისობა 7%

  • მიალგია 10%
  • რინორეა 7%
  • ყელის ტკივილი 13%
  • თავის ტკივილი 15%
  • ღებინება/გულისრევა 10%
  • მუცლის ტკივილი 7%
  • დიარეა 14%
  • ყნოსვის ან გემოვნების კარგვა 1%
  • კლინიკური ნიშნები 10-დან 19 წლამდე ასაკის ბავშვებში

  • ცხელება, ხველა ან ჰაერის უკმარისობა 60%
  • - ცხელება 35%

    - ხველა 41%

    - ჰაერის უკმარისობა 16%

  • მიალგია 30%
  • რინორეა 8%
  • ყელის ტკივილი 29%
  • თავის ტკივილი 42%
  • ღებინება/გულისრევა 10%
  • მუცლის ტკივილი 8%
  • დიარეა 14%
  • ყნოსვის ან გემოვნების კარგვა 10%
  • ცხელება სხეულის ტემპერატურის ნორმიდან მატებაა, სპეციფიკური ბიოლოგიური რეაქციაა, დაკავშირებულია და კონტროლდება ც.ნ.ს-ის მიერ.

    სხეულის საშუალო ნორმალური ტემპერატურაა 35,7⁰C - 37,2⁰C (96.3- 98,6F), რაც ემყარება მე-19 საუკუნის კვლევებს.

    სხეულის ტემპერატურა ცვალებადია ასაკის, დღე-ღამის ცირკადული რიტმის, მენსტრუალური ციკლის ფაზის, გარემო ტემპერატურის, დროისა და სხვადასხვა ფაქტორის მიხედვით.

    თანაფარდობა ფარენჰაიტსა და გრადუსს შორის:

    C⁰ ( ცელსიუსი) = (tF⁰ - 32) × 5/9

    F⁰ (ფარენჰაიტი) = 9/5 × (tC⁰+32)

  • ცხელება არ წარმოადგენს დაავადებას, ის ფიზიოლოგიური პასუხია (რეაქციაა).
  • ჯანმრთელ ბავშვებში ცხელება უმეტესად არის თვითგანკურნებადი და კეთილთვისებიანი, იმ პირობით რომ მიზეზი არის ცნობილი და სითხის დანაკლისი შევსებულია. ცხელება არ იწვევს ც.ნ.ს-ის დაზიანებას. თუ არსებობს სერიოზული დაავადების ნიშნები საჭიროებს ექიმის კონსულტაციას.
  • არ არსებობს მტკიცებულება, რომ ცხელება დაავადებას აუარესებს.
  • ტემპერატურის მატების შესამცირებლად, საჭიროა ბავშვის სითხეებით უზრუნველყოფა.
  • ბავშვი, რომელიც მკურნალობს ცხელებას, რომლის მიზეზიც ცნობილია, არ საჭიროებს ღამით გაღვიძებას სიცხის დამწევი საშუალებების მისაღებად.
  • ანტიპირეტულ საშუალებებთან ერთად კომბინაციაში არ უნდა დაინიშნოს ხველების ან გაციების საწინააღმდეგო ისეთი საშუალებები, რომლებიც მსგავსი შემადგენლობისაა.
  • სიცხის დამწევი საშუალებები უნდა დაინიშნოს წონის და არა ასაკის მიხედვით.
  • ანტიპირეტული საშუალებების ინსტრუქცია უნდა შიეცავდეს უსაფრთხო შენახვა-მოხმარების წესებს: როგორ გავზომოთ შესაბამისი მოცულობა, რამდენჯერ შეიძლება მიღება, მისი მოქმედების მონიტორინგს, როგორ უნდა შეწყდეს მიღება და როდის უნდა დაუკავშირდეთ ექიმს.
  • არ არის მიზანშეწონილი ერთდროულად სხვადასხვა ჯგუფის ანტიპირეტული საშუალების (აცეტამინოფენის, იბუპროფენი) მიღება.
  • სიცხის დამწევი მედიკამენტების შეფუთვაზე მითითებულია დოზირება ასაკის და, ზოგ შემთხვევაში, წონის მიხედვით. მშობელმა თვითონ უნდა განსაზღვროს მედიკამენტის მიღების დოზირება და ჯერადობა.
  • თუ ბავშვი იტანს 39 ⁰C ტემპერატურას და მას არ აქვს დისკომფორტი, არ საჭიროებს სიცხის დამწევი საშუალებების მიღებას.
  • ხველა, თუ მისი გამომწვევი მიზეზი ცნობილია, დამცველობითი რეაქციაა და იწვევს სასუნთქი გზების გათავისუფლებას უცხო სხეულის, რესპირაციული პათოგენებისა და ნახველისაგან. კოვიდის დროს, ძირითადად, მშრალია (ე.წ ზედა სასუნთქი გზების ხველის სინდრომი), საერთოდ არ საჭიროებს მკურნალობას. საკმარისია თბილი სითხეების მიღება. სუნთქვის გაძნელების, გახშირების ან კრუპის დროს აუცილებელია სასწრაფოს გამოძახება, ექიმთან კონსულტაცია და მათი გადაწყვეტილებით ბინაზე მკურნალობა ან ჰოსპიტალიზაცია.

    კოვიდის დროს დიარეის შემთხვევაში ბავშვების უმრავლესობას აქვს მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის გაუწყლოება, რომელიც უნდა იმართოს ამბულატორიულად. დიარეის დროს ექსკლუზიური ძუძუთი კვება შეუფერხებლად გრძელდება. გამართლებულია ძუძუთი კვება უფრო ხშირად და ხანგრძლივად. ყველა სხვა შემთხვევაში, რეჰიდრატაციული თერაპიის დაწყებიდან არაუგვიანეს 4-6 საათის შემდეგ უნდა გაგრძელდეს. ე.წ. ანტიდიარეული ფორმულებით ჩანაცვლება არ არის რეკომენდებული. შესაძლებელია რძემჟავა ნარევების (მაწონი) გაზრდა კვებით რაციონში. საკვები პროდუქტების შეზღუდვა არ არის რეკომენდებული. წყურვილის მოთხოვნილების გაზრდის მიზნით (თუ არ არის რაიმე ქრონიკული პათოლოგია, რომლის დროსაც ეს იზღუდება) შესაძლებელია, ერთჯერადად, მარილის შემცველობის პროდუქტების მიღება, მაგ.: მარილიანი ჩხირები.

    გაუწყლოების მაღალ რისკს მიეკუთვნებიან:

  • ერთ წლამდე ასაკის ბავშვები, განსაკუთრებით, პირველი 6 თვე
  • დაბადებისას უკიდურესად მცირე წონის ბავშვები
  • დიარეის სიხშირე ≥7 24 საათის განმავლობაში
  • მალაბსორბცია
  • ბავშვები მრავალჯერადი ღებინებით
  • ბავშვები, რომლებთანაც შეუძლებელია ორალური რეჰიდრატაცია.
  • თუ პაციენტის ზოგადი მდგომრეობა მძიმეა, გამოხატულია ცნობიერების მოშლა, ციანოზი, სითხის მიღების ან ძუძუს წოვის უნარის დაკარგვა, ლეთარგია, აგზნება, მიკროცირკულაციის მოშლა, სუნთქის გახშირება (0-2 თვემდე >60/წუთში, 2-დან 11 თვემდე >50/წუთში, 12 თვიდან 59 თვემდე >40/წუთში, 5 წლიდან >30/წუთში). საჭიროებს სასწრაფო ჰოსპიტალიზაციას.

    გისურვებთ ჯანმრთელობას!

    ყველაფერი კარგად იქნება!

    ავტორები:

    პედიატრი მედიცინის დოქტორი, ასოცირებული პროფესორი თემურ მიქელაძე

    ექიმი რეზიდენტი მარიამ ლაფერაშვილი

    შეიძლება დაინტერესდეთ

    ჭამის დროს 500 მლ წყლის დალევა წონაში კლებას უწყობს ხელს

    ჭამის დროს 500 მლ წყლის დალევა წონაში კლებას უწყობს ხელს

    ექიმი გიორგი ღოღობერიძე საკვების მიღების დროს წყლის დალევაზე საუბრობს.

    „კუჭი მთელი დღის განმავლობაში წარმოქმნის 1 400-1 500 მლ-მდე კუჭის წვენს, სადაც არის:

    მარილმჟავა, რომელიც ანადგურებს კუჭში მოხვედრილ ყველანაირ პათოგენს, მიკრობს, მეორე მხრივ, იწვევს საკვებში არსებული ცილების დენატურაციას, გაშლას და მესამე მხრივ, ააქტიურებს კუჭში არსებულ სხვა ფერმენტებს;

    1. კუჭის ლიპაზა;

    2. კუჭის პეპსინი, რომელიც ცილებს შლის.

    თუ ჩვენ საკვების მიღების დროს დავლევთ წყალს, ეს შეაფერხებს მარილმჟავის აქტივობას?

    თუ კუჭს შიგნიდან შევხედავთ, დავინახავთ, რომ საკვების მოხვედრის შემდეგ კუჭი დაიწყებს მარილმჟავის გამოყოფას. როგორც კი მარილმჟავა იმოქმედებს საკვებზე, დაახლოებით 4 საათის განმავლობაში დაიწყება მონელება. თუ ადამიანი ამ დროს დალევს წყალს, თითქოს ერთი შეხედვით მიღებულმა წყალმა ეს მჟავა უნდა განაზავოს, მაგრამ არა. ჩვენ კუჭის ქვედა ნახევარში, ახლოს წვრილ ნაწლავთან გვაქვს პატარა სექცია, რომელსაც ჰქვია ანტრუმი. ის მაშინვე გრძნობს, რომ კუჭში მჟავიანობა საკმარისი არ არის, დაიწყებს სპეციალური G უჯრედებით გასტრინის გამოყოფას, ეს გასტრინი გადავა სისხლში, იმოქმედებს კუჭის სხეულზე და აიძულებს მას, რომ კიდევ თავიდან, ახალი ულუფა დაამატოს მარილმჟავისა“.

    მისი თქმით, საკვების მიღების დროს წყლის დალევა არ არის პრობლემა, მჟავიანობა არ განზავდება, თუ ადამიანი ჯანმრთელი და მისი კუჭი ნორმალურია. ასევე, ჩვენ ისედაც ვიღებთ ისეთ საკვებს, რომელშიც ძალიან ბევრი წყალია, მაგალითად, ფორთოხალი, ანანახი, ჟოლო(87% წყალი), საზამთრო, ნესვი(90% წყალი), თუმცა ადამიანს მათი მონელება არ უძნელდება.

    აქ საუბარი იყო მხოლოდ ჯანმრთელ ადამიანზე, რომელსაც დაავადებები არ აწუხებს.

    „მაგრამ თუ ჩვენ ვსაუბრობთ მოხუც ადამიანზე, რომელსაც უჭირს კუჭში მჟავიანობის შენარჩუნება, ვისაც აწუხებს ატროფიული გასტრიტი, ან ვინც სვამს კუჭში მჟავიანობის დამაქვეითებელ მედიკამენტებს, ამ შემთხვევაში, მართლაც შეიძლება საკვების მიღების დროს წყლის დალევამ გამოიწვიოს მჟავიანობის განზავება და საკვების მონელების შეფერხება. ასევე, თუ თქვენ გაწუხებთ გასტროეზოფაგური რეფლუქსი, ჭამის დროს წყლის დალევა გულძმარვას გამოიწვევს.

    ძალიან პატარა კვლევა იყო ჩატარებული, რომლის განმავლობაშიც ნახეს, რომ როცა ადამიანი საკვების მიღების დროს წყალს სვამდა(500 მლ), აღენიშნებოდათ წონის კლება. წყლის სმის დროს ჩვენ სიმაძღრის შეგრძნება გვრჩება, აქედან გამომდინარე მეტ საკვებს აღარ ვიღებთ, შესაბამისად საკვების მიღების დროს წყლის დალევამ შეიძლება დაგვიქვეითოს მადა. ამასთან, კიდევ ერთი სარგებელი არის შეკრულობის პრობლემის მოგვარება.“

    ექიმი გვირჩევს, თუკი ჩვენ საკვების მიღების დროს წყალს ვსვამთ, შევეცადოთ, რომ წყალი არ იყოს ძალიან ცივი. 

    წყარო: ​,,მთავარი დიაგნოზი''

    წაიკითხეთ სრულად