Baby Bag

„სიარულის დაწყების დროს ბავშვისთვის ორთოპედიული ფეხსაცმლის ტარება არ არის რეკომენდებული,“ - ორთოპედი ლევან ქაჯაია

„სიარულის დაწყების დროს ბავშვისთვის ორთოპედიული ფეხსაცმლის ტარება არ არის რეკომენდებული,“  - ორთოპედი ლევან ქაჯაია

ორთოპედმა ლევან ქაჯაიამ ბავშვებში ბრტყელტერფიანობის გამოვლენის ასაკსა და ტერფის პრობლემების პრევენციის გზებზე ისაუბრა:

„მშობელს არ უნდა შეეშინდეს იმის, როდესაც ეტყვიან, რომ თქვენს შვილს ტერფი ბრტყელი აქვს. ფიზიოლოგიურად როდესაც ნორმალურად ვითარდება ტერფი, წლის ასაკში ყველა ბავშვის ტერფი არის ბრტყელი. როდესაც ტერფი რიგიდულია, არ მოგვყვება, ეს უკვე რიგიდული ტერფია და მას ცალკე კვლევა სჭრიდება.“

ლევან ქაჯაიას თქმით, ტერფი ბრტყელია თუ არა, ამის დადგენა 4-5 წლის ასაკიდან არის შესაძლებელი:

„წლინახევარი-ორი წლის ასაკში მშობლები აღნიშნავენ ხოლმე, ქუსლი გადაუტრიალდა ჩემს შვილს, შიგნით ჩაწეულია. ეს ქუსლის პოზიციურობაც, რომელიც შიგნით გადახრილია, თუ 5-7 გრადუსს არ აღემატება, ითვლება, როგორც ფიზიოლოგიური ნორმა. ეს ის წლებია, როდესაც ტერფი განიცდის ფორმირებას. 4-5 წლის ასაკში ჩვენ უკვე შეგვიძლია ვისაუბროთ, ეს ტერფი ბრტყელია, თუ არა.“

„სჭირდება თუ არა ბავშვს სიარულის დაწყების დროს ორთოპედიული ფეხსაცმელი ან სჭირდება თუ არა სუპინატორები? რა თქმა უნდა არა! სიარულის დაწყების დროს ბავშვისთვის ორთოპედიული ფეხსაცმლის ტარება და დამატებით ღაბაშების ჩაფენა არ არის რეკომენდებული. ჩვენ სახლში რომ შევდივართ, ერთი სული გვაქვს, როდის გავიხდით ფეხსაცმელს. არ მგონია, ბავშვი კომფორტულად გრძნობდეს სახლში მყარ ფეხსაცმელში თავს. ერთი სული აქვს, როდის გაიხდის ფეხზე და ფეხშიშველი დაიწყებს სიარულს. ის, რომ ბავშვი ფეხშიშველი დადის, ამაში ცუდი არაფერი არ არის. ეს ერთგვარი ვარჯიშია ტერფისთვის,“- აღნიშნულ საკითხზე ლევან ქაჯაიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვმა გატეხა ქოთანი, გააფუჭა ყვავილი ... როგორ მოიქცევა ამ დროს ბრძენი მშობელი? - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, ბავშვი არასდროს გამოაცხადონ დამნაშავედ და მას მოსამართლის პოზიციიდან არ ესაუბრონ:

„ბავშვი სულ „აშავებს.“ ბავშვი „ყოველთვის დამნაშავეა." არასდროს ისე არ ხდება, როგორც გვინდა. ამიტომ ის ჩვენთვის სულ დამნაშავეა. ისე არ დგება, ისე არ ჯდება, როგორც ჩვენ გვინდა. ბავშვს დამნაშავედ ნუ გამოაცხადებთ, თუ მან რამე დააშავა. რა დააშავა ბავშვმა? ცუდი სიტყვა თქვა? რაღაც გატეხა? რა ვითარებაში მოხდა ეს? დანაშაული ყოველთვის დანაშაული კი არ არის. როდესაც დააკვირდები, აღმოჩნდება, რომ კიდევაც ასე უნდა მომხდარიყო. ეს შედეგია რაღაც მიზეზის. ბავშვები დამნაშავეებად არასდროს არ მიიჩნიოთ, არც დამნაშავის ენით ელაპარაკოთ. „არ გრცხვენია?“ - ეს მოსამართლის ლაპარაკია.

არ მივიყვანოთ საქმე იქამდე, რომ ბავშვს ჩვენგან შენიშვნა სჭირდებოდეს. ხომ იცით მას რა მიდრეკილებები აქვს. წინ დაუდექით, რაღაც მოაცილეთ, წინასწარ დაარიგეთ, დაიცავით ბავშვი. გავუსწროთ მოვლენას წინ, ვიდრე მოვლენა მოხდება. ეს არის ბრძენი დედისა და მამის საქმე, მაგრამ თუ მაინც რაღაც მოხდა, ბავშვმა ფანჯრის რაფიდან ქოთანი გადმოაგდო, გატყდა ქოთანი, ყვავილი გაფუჭდა, როგორ მოიქცევა დედა? ერთი ატეხავს წივილ-კივილს: „რამდენჯერ გითხარი? რატომ მიხვედი იქ? რატომ წამოჰკარი ხელი? რატომ არ ხარ ფრთხილი? რა ვქნა? როგორ გაგზარდო? როგორ გაგაგებინო?“ ატირდება დედა თვითონ. ქოთანი ხომ გატყდა უკვე? ჩვენ ბავშვს უნდა შევუქმნათ ქცევის ხატი, ჩვენი მოთმინების ხატი. მივიდეთ ყვავილთან და ვთქვათ: „როგორ მიყვარდი, რა ვქნათ ახლა? იქნებ გადაგარჩინოთ?!“ ბავშვს უთხარით: „მოდი, დამეხმარე, ჩემო ძვირფასო. აბა ფრთხილად, მიდი, ჭიქა მომიტანე.“ არ ვადანაშაულებთ ბავშვს.

მე ისე ვტირი ამ ყვავილზე, რომ ბავშვს მე ვეცოდები. ის აქეთ დამამშვიდებს, აქეთ მოუვლის ყველაფერს. რომ მიაყენო კედელთან და ურტყა, ბავშვი გაიგებს ამას?! ვერ გაიგებს! რა ვქნათ ახლა?! მოხდა ეს! ამაზე ჭკუა უკვე ისწავლა ბავშვმა. მე მინდა მას ხატი გავუჩინო, რომ შეგინდე, მიგიტევე. ბავშვი დამნაშავის როლში არასდროს არ დააყენოთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

წაიკითხეთ სრულად