Baby Bag

„ის მითი, რომ ცივი წყალი დავლიე, გარეთ გავედი და ამიტომ ვარ ცუდად, ნამდვილად არარეალურია,“ - პედიატრი მაია ჩხაიძე

„ის მითი, რომ ცივი წყალი დავლიე, გარეთ გავედი და ამიტომ ვარ ცუდად, ნამდვილად არარეალურია,“ - პედიატრი მაია ჩხაიძე

ციციშვილის სახელობის ბავშვთა ახალი კლინიკის სამედიცინო დირექტორმა მაია ჩხაიძემ სკოლების გახსნასთან ერთად მშობლებს სიფრთხილისკენ მოუწოდა და ურჩია, რომ ნებისმიერი სიმპტომის მქონე ბავშვი სკოლაში არ გაუშვან:

„მგონია, რომ შემთხვევები მოიმატებს, მაგრამ ამდენ ხანს ბავშვების ჩაკეტვა, სწავლების ხარისხიც ძალიან დაბალია. პირველივე ნიშნების შემთხვევაში, უნდა ეცნობოს ყველას და მშობელმა ბავშვი არ უნდა გაუშვას სკოლაში. ის მითი, რომ კონდიციონერთან ვიჯექი, ცივი წყალი დავლიე, გარეთ გავედი და იმიტომ ვარ ცუდად, ნამდვილად არარეალურია. არავის არ უნდა კორონავირუსი ჰქონდეს და თავს იმშვიდებს ასე.“

მაია ჩხაიძის თქმით, კლინიკური ნიშნების მქონე ყველა ადამიანი კორონავირუსული ინფექციის სავარაუდო შემთხვევაა:

„გარეთ გავედი, ცივი წყალი დავლიე, არ გეგონოთ რომ კორონა მაქვს, - როდესაც ორი წელია პანდემია გვაქვს, ასეთი მიდგომა არასწორია. ყველა ადამიანი, ვისაც აქვს კლინიკური ნიშნები, სავარაუდო შემთხვევაა კორონავირუსული ინფექციის.“

„ანტისხეულები, რომელსაც იძენს ორგანიზმი, დროთა განმავლობაში იშლება. ამიტომ არ მიმაჩნია სამუდამო მწვანე პასპორტი სწორად. ოდესღაც რომ გადაიტანე ინფექცია, არ გაძლევს გარანტიას, რომ აღარ დაგემართება ვირუსი,“- აღნიშნულ საკითხზე მაია ჩხაიძემ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ორი წლის ბავშვზე რომ გეტყვიან ჰიპერაქტიურიაო, უნდა იყოს! ეს არის მისი ინტელექტის განვითარების აუცილებელი პირობა,“ - თამარ გაგოშიძე

„ორი წლის ბავშვზე რომ გეტყვიან ჰიპერაქტიურიაო, უნდა იყოს! ეს არის მისი ინტელექტის განვითარების აუცილებელი პირობა,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მხრიდან ბავშვის თავისუფლების ზედმეტად შეზღუდვაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ორი წლის ასაკში ბავშვის ჭარბი აქტიურობა ნორმალური მოვლენაა:

„ორი წლის ბავშვზე რომ გეტყვიან ჰიპერაქტიურიაო, უნდა იყოს! ჩვენ არ გვინდა, რომ იყოს და ვცდილობთ, რომ გავაჩეროთ, მივაჩეჩოთ ტელეფონი. გვეშინია, რომ არ დაეცეს. ეს არის მისი ინტელექტის განვითარების აუცილებელი პირობა. ცხადია, ბავშვს უსაფრთხო გარემო უნდა შეუქმნა. ფანჯრები კარგად უნდა ჩაკეტო. ​საშუალება უნდა მისცე ბავშვს მოძრაობის. ხელში აყვანილი რომ დაგყავს მთელი ცხოვრება, იატაკზე არ სვამ, არაფრის საშუალება არ აქვს ამ ბავშვს, ასე არ შეიძლება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ბავშვს ძალიან დიდი ყურადღება და უსაფრთხო გარემოს შექმნა სჭირდება:

​ბავშვს დიდი ყურადღება სჭირდება. გვერდით გაიხედავ და მართლა შეიძლება ორი წლის ბავშვმა რაღაც ისეთი გააკეთოს, რომ გული გაგიხეთქოს. სწორედ ამიტომ, მჭრელი საგნები ზემოთ უნდა იყოს. ზემოთაც აძვრება ბავშვი, არ არის პრობლემა. ამის დაშლა არ შეიძლება. უნდა მიჰყვე ბავშვს. აიღო დანა? აჩვენე, რა არის, როგორ არის. ამის მოთმინება, დრო და ნერვები ვის აქვს ახლა?! შენ კიდევ ყველაფერს უკრძალავ. ეუბნები: „ამას ხელი არ მოკიდო, იმას ხელი არ მოკიდო.“ ეგ არ არის თავისუფლების შეზღუდვა?!“

„საფრთხის შესახებ ინფორმაციის მიწოდებისას ბავშვი ძალიან არ უნდა შევაშინოთ.​ ბავშვები ძალიან შემეცნებითი ტიპები არიან. ინფორმაცია უნდა იყოს ობიექტური, არაემოციური. ძალიან შეშინება, როგორც ვიცით ხოლმე, რომ „ცეცხლი წაგეკიდება და ვიღაცები შეგჭამენ,“ ასე არა. ჩვეულებრივად ვეუბნებით ბავშვს: „დაგეწვება ხელი, გაგიწითლდება, გეტკინება.“ ვამბობთ იმას, რაც რეალურია, ყოველგვარი ემოციური რაღაცების გარეშე. ხშირად არის, აინტერესებს ბავშვს, რატომ უნდა გაიხედოს მარჯვნივ, მარცხნივ ქუჩაზე გადასვლისას. ამ შემთხვევაში უნდა ვუთხრათ: „იმიტომ, რომ დაგეჯახება მანქანა, თუ არ გაიხედავ.“ არიან ბავშვები, ვისაც რისკის შეგრძნება არ აქვს. ჰიპერაქტიური და ყურადღების დეფიციტის მქონე ბავშვები ამით გამოირჩევიან,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„დიალოგოსი“

წაიკითხეთ სრულად