Baby Bag

„ის მითი, რომ ცივი წყალი დავლიე, გარეთ გავედი და ამიტომ ვარ ცუდად, ნამდვილად არარეალურია,“ - პედიატრი მაია ჩხაიძე

„ის მითი, რომ ცივი წყალი დავლიე, გარეთ გავედი და ამიტომ ვარ ცუდად, ნამდვილად არარეალურია,“ - პედიატრი მაია ჩხაიძე

ციციშვილის სახელობის ბავშვთა ახალი კლინიკის სამედიცინო დირექტორმა მაია ჩხაიძემ სკოლების გახსნასთან ერთად მშობლებს სიფრთხილისკენ მოუწოდა და ურჩია, რომ ნებისმიერი სიმპტომის მქონე ბავშვი სკოლაში არ გაუშვან:

„მგონია, რომ შემთხვევები მოიმატებს, მაგრამ ამდენ ხანს ბავშვების ჩაკეტვა, სწავლების ხარისხიც ძალიან დაბალია. პირველივე ნიშნების შემთხვევაში, უნდა ეცნობოს ყველას და მშობელმა ბავშვი არ უნდა გაუშვას სკოლაში. ის მითი, რომ კონდიციონერთან ვიჯექი, ცივი წყალი დავლიე, გარეთ გავედი და იმიტომ ვარ ცუდად, ნამდვილად არარეალურია. არავის არ უნდა კორონავირუსი ჰქონდეს და თავს იმშვიდებს ასე.“

მაია ჩხაიძის თქმით, კლინიკური ნიშნების მქონე ყველა ადამიანი კორონავირუსული ინფექციის სავარაუდო შემთხვევაა:

„გარეთ გავედი, ცივი წყალი დავლიე, არ გეგონოთ რომ კორონა მაქვს, - როდესაც ორი წელია პანდემია გვაქვს, ასეთი მიდგომა არასწორია. ყველა ადამიანი, ვისაც აქვს კლინიკური ნიშნები, სავარაუდო შემთხვევაა კორონავირუსული ინფექციის.“

„ანტისხეულები, რომელსაც იძენს ორგანიზმი, დროთა განმავლობაში იშლება. ამიტომ არ მიმაჩნია სამუდამო მწვანე პასპორტი სწორად. ოდესღაც რომ გადაიტანე ინფექცია, არ გაძლევს გარანტიას, რომ აღარ დაგემართება ვირუსი,“- აღნიშნულ საკითხზე მაია ჩხაიძემ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ბავშვზე ზრუნვისთვის,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

„დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ბავშვზე ზრუნვისთვის,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის დაშინების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობლები ასე საკუთარი კომფორტის გამო იქცევიან:

„საბოლოოდ ვებრძვით იმ ბიოლოგიურ ფენომენს, რომელსაც ჰქვია დაცულობა. თუ ბუა წამიყვანს, თუ მეტკინება, თუ დავეცემი, მაშინ როგორღა მიცავ?! ეს დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ზრუნვისთვის. მაგალითად, კარადაა ოთახში. როგორ გავიგო კარადის თავზე რა არის, თუ არ ავძვერი. ამიტომ ვიწყებ რაღაც ფორმით იქ აძრომას. გვერდით მყოფი მოზრდილი აუცილებლად უნდა დამეხმაროს, ამწიოს, ცოცვაში მომეხმაროს, რომ დავიკმაყოფილო მოთხოვნილება და გავიგო რა არის იქ. ​ნაცვლად იმისა, რომ ავდგე და ბავშვს მივეხმარო, არ მინდა, რომ ავდგე და ბავშვს ვეუბნები: „არ ახვიდე.“ ბავშვი შეძვრა ავეჯის ქვეშ, მეუბნება, რომ შევძვრე. მე მიჭირს დაკუზვა, ამიტომ ვეუბნები: „გამოდი მანდედან, ეს არ არის სათამაშო ადგილი." ჩვენს კომფორტზეა ეს აწყობილი და არა ბავშვის.“

„რომ ვირბინო, არაფერი მოხდება, მაგრამ უცებ ყურში მესმის: „არ ირბინო, თორემ დაეცემი, გაოფლიანდები." ნეგატივით ხდება შეზღუდვა რაღაც ქმედების. მე თავს ვიბევებ წინასწარ, რომ ბავშვი სადღაც, როდესღაც აუცილებლად დაეცემა. როგორც კი დაეცემა, მაშინვე მზად ვარ, რომ ვუთხრა: ხომ გეუბნებოდი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ამ შაბათ-კვირას“

წაიკითხეთ სრულად