Baby Bag

„3-4 წლის ბავშვს რომ ეუბნებიან, „ახლა თამაშის დრო არ არის,“ ვფიქრობ, ეს არასწორია,“ - ფსიქოთერაპევტი მზიკო დალაქიშვილი

„3-4 წლის ბავშვს რომ ეუბნებიან, „ახლა თამაშის დრო არ არის,“ ვფიქრობ, ეს არასწორია,“ - ფსიქოთერაპევტი მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოთერაპევტმა მზიკო დალაქიშვილმა ბავშვებში თამაშის მნიშვნელობასა და მის დადებით მხარეებზე ისაუბრა:

„მე მგონია, რომ ადამიანებს, რომლებსაც არ ეყოთ თამაში ბავშვობაში, არ ათამაშეს საკმარისად, მერე მიჰყვებათ ეს წყურვილი. თუ ბავშვი ბაღში თამაშობს და ნამდვილად იხარჯება, ყველა მის ინტერესს თამაშის გზით იკმაყოფილებს, მაგალითად, ითამაშა ექიმობანა, ნემსიც გააკეთა, რაღაც ასაკის მერე ფიქრობს: არ მყოფნის მე თამაში, მეტი მინდა ვიცოდე ამის შესახებ.“

მზიკო დალაქიშვილის თქმით, ბავშვს თამაშის დახმარებით მოტივაცია სწორად უყალიბდება:

​ბავშვს თამაშიდან მოტივაცია სწორად უყალიბდება და მიდის კოგნიტურ შემეცნებამდე. ბავშვს უნდა, რომ ამ საკითხის შესახებ მეტი იცოდეს. ის ბუნებრივად ემშვიდობება თამაშს. მისი ე.წ. თამაში გადაიქცევა მის პროფესიად. „ახლა თამაშის დრო არ არის,“ 3-4 წლის ბავშვს რომ ეუბნებიან, ვფიქრობ, რომ ეს არასწორია.“

„არ მინდა გეგონოთ, რომ ბავშვები არ სწავლობენ თამაშისას. ისინი ყველაფერს შეიმეცნებენ, მაგრამ საკუთარი გამოცდილებიდან გამომდინარე. შემდეგ უკვე მას ეს აღარ მოეწონება. მოუნდება მაგიდასთან დაჯდომა და დამოუკიდებლად რაღაცის გაკეთება, მაგრამ თამაშის ეტაპი აუცილებლად გასავლელია,“ - აღნიშნულ საკითხზე მზიკო დალაქიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

რატომ არის ეზოს თამაშები აუცილებელი ბავშვის განვითარებისთვის? - ფსიქოლოგ ანა თუნიაშვილის რ...
​ფსიქოლოგმა ანა თუნიაშვილმა ბავშვის განვითარებისთვის ეზოს თამაშების უდიდეს მნიშვნელობაზე ისაუბრა:„​ბავშვებს მეტად მოსწონთ ფიზიკური აქტივობები, სადაც თვითონ უფრო აქტიურები არიან, ვიდრე კომპიუტერთან ან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა განსხვავებაა ცელქ და ჰიპერაქტიურ ბავშვს შორის? - ნევროლოგ გვანცა არველაძის განმარტება

რა განსხვავებაა ცელქ და ჰიპერაქტიურ ბავშვს შორის? - ნევროლოგ გვანცა არველაძის განმარტება

ბავშვთა ნევროლოგმა გვანცა არველაძემ ბავშვის სიცელქესა და ჰიპერაქტივობის სინდრომს შორის არსებული განსხვავებების შესახებ ისაუბრა:

„ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომი გახლავთ განვითარების აშლილობა. ის ქცევის დარღვევით ვლინდება. ეს სინდრომი დაახლოებით 3-დან 9%-მდე ბავშვებში არის გამოხატული. პროცენტი საკმაოდ მაღალია. მნიშვნელოვანია მოვახდინოთ დიფერენცირება, არის ეს სიცელქე თუ საქმე გვაქვს სინდრომთან, რომელსაც სჭირდება სპეციალისტის ჩარევა. რას უნდა მივაქციოთ ყურადღება? აუცილებელია, რომ ეს ნიშნები გამოხატული იყოს ორ გარემოში. თუ ბავშვი სახლში არაადეკვატურად იქცევა და სკოლაში მას არ აქვს არანაირი პრობლემა, ე.ი. ეს არ არის ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომი.

სპეციალისტისთვის ძალიან ადვილად გასარჩევია, სიცელქე რა არის და რა არის ჰიპერაქტივობა. ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდომის მქონე ბავშვს არ შეუძლია მოსვენება, ვერ ჩერდება გაკვეთილზე. პირველი, რასაც მშობელს ვეკითხებით: „დადის გაკვეთილზე? აქვს ეს ჩივილი?“ ხშირად ბავშვი დგება გაკვეთილზე, გადის. ეს იმიტომ კი არ ხდება, რომ მას ასე უნდა, ის ამას ვერ აკონტროლებს. ამის ერთ-ერთი მიზეზი არის ის, რომ თავის ტვინში არის გარკვეული უბნები, რომლებიც პასუხისმგებლები არიან ყურადღების კონცენტრაციაზე, კონტროლზე, რეაქციაზე, სტიმულზე. მათი არასრულფასოვანი განვითარება იწვევს ამ ნიშნებს ბავშვებში.

ადრეულ ასაკში ჰიპერაქტივობის სინდრომის გამოვლინებაა, რომ მოტორული აქტივობა არის საკმაოდ მკვეთრი, ვერ ხდება ბავშვის გაჩერება, მშობელს არ შეუძლია კონტროლი, არის მეტყველებასთან დაკავშირებული სირთულეები. ასეთი ბავშვი გაუჩერებლად ლაპარაკობს, სვამს კითხვებს, ძალიან კომუნიკაბელურები არიან, მათ ძალიან მაღალი მოსწრების უნარიც აქვთ. ეს არ არის სიცელქე. ეს უკონტროლო მოტორული აქტივობაა, რომელიც შემაწუხებელია მშობლისთვის. ბაღში ბავშვს არ შეუძლია აქტივობებში ჩართვა, ინსტრუქციის დამახსოვრება. ამით მშობელი უნდა მიხვდეს, რომ მიმართოს სპეციალისტს. დიაგნოზი უნდა დაისვას მულტიდისციპლინური გუნდის ჩართულობით. პირველი რგოლი არის პედიატრი, შემდეგ - ნევროლოგი, შეიძლება დაგვჭირდეს მეტყველების სპეციალისტი, ოკუპაციური თერაპევტი. რამოდენიმე ხნის დაკვირვების შემდეგ უნდა დაისვას დიაგნოზი,“- აღნიშნულ საკითხზე გვანცა არველაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

წაიკითხეთ სრულად