Baby Bag

„ორი წლის ასაკში ბავშვი, რომელიც ვერ ლაპარაკობს, თუ ცნობს ასოებსა და ციფრებს, ეს არის ატიპური განვითარება,“ - თამარ გაგოშიძე

„ორი წლის ასაკში ბავშვი, რომელიც ვერ ლაპარაკობს, თუ ცნობს ასოებსა და ციფრებს, ეს არის ატიპური განვითარება,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებისთვის საინტერესო კითხვებს უპასუხა და ბავშვის განვითარების ტრაექტორიებზე ისაუბრა:

„მშობლებს ხშირად აქვთ კითხვები: რა არის ტიპური განვითარება? რა არის ატიპური განვითარება? რა არის განვითარების დაყოვნება? რითი განსხვავდება ისინი ერთმანეთისგან? მოკლედ რომ ვისაუბროთ, მაგალითს მოვიყვან. როდესაც სახლს ვაშენებთ, მისი აშენება გარკვეული თანმიმდევრობით ხდება. ვცდილობთ, რომ კარგად გავაკეთოთ ფუნდამენტი, იმიტომ, რომ ფუნდამენტის გარეშე სახლი დაინგრევა. შემდეგ ამოგვყავს სართულები. მშენებლობას აქვს თავისი წესი. ბავშვის განვითარებაც ასეთია. ჯერ იყრება ფუნდამენტი.​ ეს არის მისი შეგრძნებები და მოძრაობები. ის გარემოს ასე შეიმეცნებს.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ტიპური განვითარების დროს პროცესები თანმიმდევრულია:

„მხოლოდ ამ ფუნდამენტის შემდეგ ბავშვი სახელს არქმევს იმას, რასაც ხელი მოჰკიდა, რაც გააგორა, რაც ჩაკბიჩა. ელემენტარული პროცესები ყალიბდება და ამის მერე ყალიბდება ენობრივი პროცესები. ჩვეულებრივი ტიპური განვითარება ასეთი თანმიმდევრობით არის. მას მერე, რაც ბავშვი ენას ითვისებს, მას უკვე ესმის მითითებები, უყალიბდება ნებელობა, იწყებს ასოების და ციფრების გარჩევას. ასეთი თანმიმდევრობით ყალიბდება ბავშვის ფსიქიკური განვითარება.“

თამარ გაგოშიძემ აღნიშნა, რომ ზოგადი კანონზომიერების პროცესში გარკვეული შეფერხება განვითარების დაყოვნებაზე მიგვანიშნებს:

​შეიძლება ზოგადი კანონზომიერების პროცესში რაღაც აირიოს. ეს არევა შეიძლება იყოს განსხვავებული. შეიძლება ისე მოხდეს, რომ ფუნდამენტი კარგად ვერ ჩაიყაროს. ასეთი ტიპის განვითარების დროს ხდება რაღაც პროცესების დაყოვნება, ვერ ეტევა პროცესები დროში. თუ ბავშვმა დროზე არ გაიარა, ხელი არ მოჰკიდა დროზე და კარგად ვერ შეიმეცნა საგნები შეგრძნებებით, სახელის დარქმევაც გვიან იქნება. ამას ვუწოდებთ ჩვენ გარკვეული სფეროს განვითარების დაყოვნებას. არის ისეც, რომ ყველა სფეროში ხდება ასეთი დაყოვნება. ამას გლობალურ დაყოვნებას ვუწოდებთ.“

„არის განვითარების ფორმა, როდესაც რაღაც სართულები სწრაფად შენდება. ფუნდამენტი ჩაყრილია და უცბად მესამე სართული შენდება, პირველი-ორი არ არის. ეს მესამე სართული ცაშია გამოკიდებული და მალევე ჩამოინგრევა, ცხადია. ამას ჩვენ ვუწოდებთ ატიპურ განვითარებას. აღმოჩნდება, რომ ორი წლის ასაკში ბავშვი, რომელიც ვერ ლაპარაკობს, ცნობს ასოებს და ციფრებს, როდესაც არ უნდა ცნობდეს ამ ასაკში. ეს არ არის ტიპური განვითარება. აუტიზმის სპექტრის აშლილობების შემთხვევაში გვაქვს შემთხვევები, როდესაც რაღაც უნარები ძალიან სწრაფად განვითარდა და რაღაცები არ ვითარდება,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​თამარ გაგოშიძის ნეიროფსიქოლოგიის ცენტრი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს, ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა ე...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში მეტყველების განვითარების ხელშემწყობი თამაშების მნიშვნელობაზე ისაუბრა: „ექვსი წლის ასაკის ბავშვი თუ თხუთმეტ წუთზე მეტს არ გისმენს, ეს პრობლემაა. სამი წლის ასკ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობელმა უნდა სთხოვოს ღმერთს: „ღმერთო, გთხოვ, ის სიტყვა მათქმევინე ჩემი შვილისთვის, რომ მას შევეწიო,“- დეკანოზ შალვა კეკელიას რჩევა მშობლებს

„მშობელმა უნდა სთხოვოს ღმერთს: „ღმერთო, გთხოვ, ის სიტყვა მათქმევინე ჩემი შვილისთვის, რომ მას შევეწიო,“- დეკანოზ შალვა კეკელიას რჩევა მშობლებს

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ მშობლებს შვილებთან მეგობრობა და მათთან თბილი, ურთიერთგაგებაზე დაფუძნებული ურთიერთობის დამყარება ურჩია. დეკანოზის თქმით, ბავშვს უნდა ესმოდეს, რომ მშობელი მას საყვედურსაც მხოლოდ სიყვარულით ეუბნება და ამას მისი კეთილდღეობისთვის აკეთებს:

„ბავშვი უნდა ხვდებოდეს, რომ ის მშობელს ძალიან უყვარს. თუნდაც, როდესაც მშობელი საყვედურს აძლევს საკუთარ შვილს, შვილი უნდა აცნობიერებდეს, რომ ის საყვედურს იმიტომ აძლევს, რომ მას უყვარს შვილი და ეს მისთვის სარგებლის მოტანია. ძალიან კარგია, როდესაც მშობელსა და შვილს შორის არის მეგობრული ურთიერთობა, როდესაც შეუძლია შენს შვილს, რომ გაიხსნას შენთან და ყველაფერზე გესაუბროს. ეს ძალიან მნიშვნელოვანია. მშობელმა შვილთან ურთიერთობა ისე უნდა დაალაგო, რომ მან ყველაფერი გითხრას შენ, ყველაფერზე გესაუბრობს. მშობელი შეცდომის გამო კი არ უბრაზდება ბავშვს, ეუბნება: „მერე რა... ეს შეცდომა მეც მომსვლია, როდესაც შენს ასაკში ვიყავი.“ ის მერე მოგყვება ყველაფერში.

ეს მეგობრობა არ უნდა გასცდეს ზღვარს. მშობლისა და შვილის იერარქიის დარღვევა არ არის საჭირო. ძალიან მნიშვნელოვანია ამ იერარქიის შენარჩუნება. ეს არის ბეწვის ხიდზე სიარული. ამისთვის მნიშვნელოვანია ლოცვა. არ არსებობს დღე ისე გავიდეს, რომ მე ჩემი შვილებისთვის ლოცვა არ წავიკითხო. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ღმერთს მიაბარო ეს. შეიძლება შენ არც გამოცდილება გქონდეს იმდენი, არც ძალა გქონდეს. არის საღმრთო ძალა, რომელიც შენ ამ ყველაფერში გეხმარება. მშობელი უნდა სთხოვდეს ღმერთს დახმარებას. უნდა დადგეს და უთხრას: „ღმერთო, შენ გევედრები, იმიტომ, რომ მე არ მაქვს ეს გამოცდილება. ჩემს შვილს ახლა პრობლემები აქვს, აგრესიულია, არ მიჯერებს. ღმერთო, გთხოვ, ის სიტყვა მათქმევინე ჩემი შვილისთვის, რომ ჩემი შვილი დაწყნარდეს, რომ მას შევეწიო.“ ეს რომ შეძლო, უნდა ცხოვრობდე წმინდად, პატიოსნად, სუფთად. როდესაც შენ მონდომებული ხარ, ძალიან ბევრი პრობლემა ერთად ლაგდება და მარტივად გადის,“- მოცემულ საკითხზე მამა შალვა კეკელიამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად