Baby Bag

„ორი წლის ასაკში ბავშვი, რომელიც ვერ ლაპარაკობს, თუ ცნობს ასოებსა და ციფრებს, ეს არის ატიპური განვითარება,“ - თამარ გაგოშიძე

„ორი წლის ასაკში ბავშვი, რომელიც ვერ ლაპარაკობს, თუ ცნობს ასოებსა და ციფრებს, ეს არის ატიპური განვითარება,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებისთვის საინტერესო კითხვებს უპასუხა და ბავშვის განვითარების ტრაექტორიებზე ისაუბრა:

„მშობლებს ხშირად აქვთ კითხვები: რა არის ტიპური განვითარება? რა არის ატიპური განვითარება? რა არის განვითარების დაყოვნება? რითი განსხვავდება ისინი ერთმანეთისგან? მოკლედ რომ ვისაუბროთ, მაგალითს მოვიყვან. როდესაც სახლს ვაშენებთ, მისი აშენება გარკვეული თანმიმდევრობით ხდება. ვცდილობთ, რომ კარგად გავაკეთოთ ფუნდამენტი, იმიტომ, რომ ფუნდამენტის გარეშე სახლი დაინგრევა. შემდეგ ამოგვყავს სართულები. მშენებლობას აქვს თავისი წესი. ბავშვის განვითარებაც ასეთია. ჯერ იყრება ფუნდამენტი.​ ეს არის მისი შეგრძნებები და მოძრაობები. ის გარემოს ასე შეიმეცნებს.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ტიპური განვითარების დროს პროცესები თანმიმდევრულია:

„მხოლოდ ამ ფუნდამენტის შემდეგ ბავშვი სახელს არქმევს იმას, რასაც ხელი მოჰკიდა, რაც გააგორა, რაც ჩაკბიჩა. ელემენტარული პროცესები ყალიბდება და ამის მერე ყალიბდება ენობრივი პროცესები. ჩვეულებრივი ტიპური განვითარება ასეთი თანმიმდევრობით არის. მას მერე, რაც ბავშვი ენას ითვისებს, მას უკვე ესმის მითითებები, უყალიბდება ნებელობა, იწყებს ასოების და ციფრების გარჩევას. ასეთი თანმიმდევრობით ყალიბდება ბავშვის ფსიქიკური განვითარება.“

თამარ გაგოშიძემ აღნიშნა, რომ ზოგადი კანონზომიერების პროცესში გარკვეული შეფერხება განვითარების დაყოვნებაზე მიგვანიშნებს:

​შეიძლება ზოგადი კანონზომიერების პროცესში რაღაც აირიოს. ეს არევა შეიძლება იყოს განსხვავებული. შეიძლება ისე მოხდეს, რომ ფუნდამენტი კარგად ვერ ჩაიყაროს. ასეთი ტიპის განვითარების დროს ხდება რაღაც პროცესების დაყოვნება, ვერ ეტევა პროცესები დროში. თუ ბავშვმა დროზე არ გაიარა, ხელი არ მოჰკიდა დროზე და კარგად ვერ შეიმეცნა საგნები შეგრძნებებით, სახელის დარქმევაც გვიან იქნება. ამას ვუწოდებთ ჩვენ გარკვეული სფეროს განვითარების დაყოვნებას. არის ისეც, რომ ყველა სფეროში ხდება ასეთი დაყოვნება. ამას გლობალურ დაყოვნებას ვუწოდებთ.“

„არის განვითარების ფორმა, როდესაც რაღაც სართულები სწრაფად შენდება. ფუნდამენტი ჩაყრილია და უცბად მესამე სართული შენდება, პირველი-ორი არ არის. ეს მესამე სართული ცაშია გამოკიდებული და მალევე ჩამოინგრევა, ცხადია. ამას ჩვენ ვუწოდებთ ატიპურ განვითარებას. აღმოჩნდება, რომ ორი წლის ასაკში ბავშვი, რომელიც ვერ ლაპარაკობს, ცნობს ასოებს და ციფრებს, როდესაც არ უნდა ცნობდეს ამ ასაკში. ეს არ არის ტიპური განვითარება. აუტიზმის სპექტრის აშლილობების შემთხვევაში გვაქვს შემთხვევები, როდესაც რაღაც უნარები ძალიან სწრაფად განვითარდა და რაღაცები არ ვითარდება,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​თამარ გაგოშიძის ნეიროფსიქოლოგიის ცენტრი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს, ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა ე...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში მეტყველების განვითარების ხელშემწყობი თამაშების მნიშვნელობაზე ისაუბრა: „ექვსი წლის ასაკის ბავშვი თუ თხუთმეტ წუთზე მეტს არ გისმენს, ეს პრობლემაა. სამი წლის ასკ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არცერთი ბავშვი ჩაბჟირებისგან არ დამხრჩვალა ისტორიაში... ეს არ არის სიცოცხლისთვის საშიში მდგომარეობა,“ - ექიმი ლევან ხარაშვილი

ექიმმა ლევან ხარაშვილმა მშობლებს ურჩია, ბავშვის ჩაბჟირების შემთხვევაში პანიკაში არ ჩაცვივდნენ:

„რამდენადაც საშიშად გამოიყურება ჩაბჟირების პროცესი, ამდენადვე არ არის ის საშიში. ეს არის სუნთქვის ხანმოკლე შეკავება, რამოდენიმე წამის განმავლობაში. ჩასუნთქვა უჭირთ ამ დროს ბავშვებს. შეიძლება ამ დროს ტუჩებიც კი გაულურჯდეს. ეს ძალიან საშიშად გამოიყურება. შთაბეჭდილება რჩება, რომ ბავშვი იხრჩობა. ცხადია, ამას ძალიან ემოციურად პასუხობენ მშობლები. „რამე ქენი, ბავშვი იხრჩობა,“ - არის ასეთი ტექსტები. არცერთი ბავშვი ჩაბჟირებისგან არ დამხრჩვალა ისტორიაში. ეს არ არის სიცოცხლისთვის საშიში მდგომარეობა. ბავშვს ამით არაფერი არ მოუვა.

აქ უფროსები უფრო ბევრს სცოდავენ ხოლმე. ისინი ცდილობენ ბავშვი ამ მდგომარეობიდან ძალიან სწრაფად გამოიყვანონ. ცხადია, ისინი უშვებენ უამრავ შეცდომას. პირველი, ყველაზე საშიში და სასტიკი შეცდომა, რასაც უშვებენ, არის წყლის შესხმა სახეში. ეს აბსოლუტურად არასწორია. რატომ უნდა შეასხა ბავშვს, რომელიც ნერვიულობს, ცივი წყალი სახეში? ბავშვს სუნთქვა შეეკრა და შენ კიდევ ამატებ ამას ახალ სტრესს და გამაღიზიანებელს. ამ დროს პირი დაღებული აქვს ბავშვს, შეიძლება გადასცდეს ეს წყალი, დაეწყოს შეტევითი ხველა და კიდევ უფრო უარეს მდგომარეობაში ჩააგდოთ. ბავშვი რომ ტირის, ჩაბჟირდება, მივლენ და მთელი ნაკადით სულს უბერავენ ხოლმე. ესეც რა მეთოდია, სიმართლე გითხრათ, არ მესმის. სულ რომ არაფერი არ გააკეთონ, რამოდენიმე წამში ბავშვი ამოისუნთქავს. ზოგჯერ ტკივილის მეთოდსაც იყენებენ, უჩქმეტენ ბავშვს, რომ ამოისუნთქოს. აბსოლუტურად გაუმართლებელია ეს. დაველოდოთ რამოდენიმე წამი მოთმინებით. ბავშვი ამოისუნთქავს და ცხოვრება გაგრძელდება ნორმალურ რეჟიმში,“- მოცემულ საკითხზე ლევან ხარაშვილმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „ჯანმრთელობის ფორმულა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ჯანმრთელობის ფორმულა“ 

წაიკითხეთ სრულად