Baby Bag

„ორი წლის ასაკში ბავშვი, რომელიც ვერ ლაპარაკობს, თუ ცნობს ასოებსა და ციფრებს, ეს არის ატიპური განვითარება,“ - თამარ გაგოშიძე

„ორი წლის ასაკში ბავშვი, რომელიც ვერ ლაპარაკობს, თუ ცნობს ასოებსა და ციფრებს, ეს არის ატიპური განვითარება,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებისთვის საინტერესო კითხვებს უპასუხა და ბავშვის განვითარების ტრაექტორიებზე ისაუბრა:

„მშობლებს ხშირად აქვთ კითხვები: რა არის ტიპური განვითარება? რა არის ატიპური განვითარება? რა არის განვითარების დაყოვნება? რითი განსხვავდება ისინი ერთმანეთისგან? მოკლედ რომ ვისაუბროთ, მაგალითს მოვიყვან. როდესაც სახლს ვაშენებთ, მისი აშენება გარკვეული თანმიმდევრობით ხდება. ვცდილობთ, რომ კარგად გავაკეთოთ ფუნდამენტი, იმიტომ, რომ ფუნდამენტის გარეშე სახლი დაინგრევა. შემდეგ ამოგვყავს სართულები. მშენებლობას აქვს თავისი წესი. ბავშვის განვითარებაც ასეთია. ჯერ იყრება ფუნდამენტი.​ ეს არის მისი შეგრძნებები და მოძრაობები. ის გარემოს ასე შეიმეცნებს.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ტიპური განვითარების დროს პროცესები თანმიმდევრულია:

„მხოლოდ ამ ფუნდამენტის შემდეგ ბავშვი სახელს არქმევს იმას, რასაც ხელი მოჰკიდა, რაც გააგორა, რაც ჩაკბიჩა. ელემენტარული პროცესები ყალიბდება და ამის მერე ყალიბდება ენობრივი პროცესები. ჩვეულებრივი ტიპური განვითარება ასეთი თანმიმდევრობით არის. მას მერე, რაც ბავშვი ენას ითვისებს, მას უკვე ესმის მითითებები, უყალიბდება ნებელობა, იწყებს ასოების და ციფრების გარჩევას. ასეთი თანმიმდევრობით ყალიბდება ბავშვის ფსიქიკური განვითარება.“

თამარ გაგოშიძემ აღნიშნა, რომ ზოგადი კანონზომიერების პროცესში გარკვეული შეფერხება განვითარების დაყოვნებაზე მიგვანიშნებს:

​შეიძლება ზოგადი კანონზომიერების პროცესში რაღაც აირიოს. ეს არევა შეიძლება იყოს განსხვავებული. შეიძლება ისე მოხდეს, რომ ფუნდამენტი კარგად ვერ ჩაიყაროს. ასეთი ტიპის განვითარების დროს ხდება რაღაც პროცესების დაყოვნება, ვერ ეტევა პროცესები დროში. თუ ბავშვმა დროზე არ გაიარა, ხელი არ მოჰკიდა დროზე და კარგად ვერ შეიმეცნა საგნები შეგრძნებებით, სახელის დარქმევაც გვიან იქნება. ამას ვუწოდებთ ჩვენ გარკვეული სფეროს განვითარების დაყოვნებას. არის ისეც, რომ ყველა სფეროში ხდება ასეთი დაყოვნება. ამას გლობალურ დაყოვნებას ვუწოდებთ.“

„არის განვითარების ფორმა, როდესაც რაღაც სართულები სწრაფად შენდება. ფუნდამენტი ჩაყრილია და უცბად მესამე სართული შენდება, პირველი-ორი არ არის. ეს მესამე სართული ცაშია გამოკიდებული და მალევე ჩამოინგრევა, ცხადია. ამას ჩვენ ვუწოდებთ ატიპურ განვითარებას. აღმოჩნდება, რომ ორი წლის ასაკში ბავშვი, რომელიც ვერ ლაპარაკობს, ცნობს ასოებს და ციფრებს, როდესაც არ უნდა ცნობდეს ამ ასაკში. ეს არ არის ტიპური განვითარება. აუტიზმის სპექტრის აშლილობების შემთხვევაში გვაქვს შემთხვევები, როდესაც რაღაც უნარები ძალიან სწრაფად განვითარდა და რაღაცები არ ვითარდება,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​თამარ გაგოშიძის ნეიროფსიქოლოგიის ცენტრი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს, ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა ე...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში მეტყველების განვითარების ხელშემწყობი თამაშების მნიშვნელობაზე ისაუბრა: „ექვსი წლის ასაკის ბავშვი თუ თხუთმეტ წუთზე მეტს არ გისმენს, ეს პრობლემაა. სამი წლის ასკ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„გაღიზიანება ვისაც გაქვთ, თუნდაც ცოტა, პირველ რიგში, ეს უნდა მოიცილოთ,“ - შალვა ამონაშვილი

„გაღიზიანება ვისაც გაქვთ, თუნდაც ცოტა, პირველ რიგში, ეს უნდა მოიცილოთ,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა იმ ზიანის შესახებ ისაუბრა, რომელსაც ბავშვს გაღიზიანებული მშობელი აყენებს და უფროსებს ურჩია ბავშვთან ურთიერთობაში სიმშვიდე შეინარჩუნონ:

​პირველ რიგში, გაღიზიანება უნდა მოვიცილოთ. ეს გაღიზიანება ვისაც გაქვთ, თუნდაც ცოტა, ბავშვმა რაღაც ისე ვერ გააკეთა, იმ წამსვე გაღიზიანდებით. „რამდენჯერ უნდა გითხრა?“ - ბავშვს ეუბნებიან. რას ჰქვია, რამდენჯერ უნდა უთხრა? იმდენჯერ უნდა უთხრა, სანამ არ გაიგებს. მშვიდად უნდა უთხრა ბავშვს ყოველთვის. ასჯერ? რატომ ასჯერ? ათასჯერ უნდა უთხრა. ვერ გაიგო ბავშვმა. შენი ნათქვამი იმ წერტილში ვერ მოხვდა, სადაც აღზრდა იწყება. თუ გაბრაზებული ხარ და ისე ეუბნები ბავშვს, ისვრი სიტყვებს, ვითომ კარგებს, მაგრამ მიზანში ვერ ურტყამ.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, გაღიზიანება და ჩხუბი აღზრდის მეთოდი არ არის და ის ბავშვს შლის:

„გაღიზიანებული კაცი ვერ დაუმიზნებს ისარს სამიზნეში. დაუმიზნებს მშვიდი, დამთმობი, რომელსაც შეუძლია მიუტევოს. ბავშვმა გაგიტეხა ლამაზი ბროლის ლარნაკი. გატყდა ლარნაკი უკვე. ახლა გინდა ბავშვიც გააყოლო უკან?! რამდენჯერ ხდება ასეთი რამ, რომ ​ბავშვმა რაღაც გააფუჭა, გატეხა და გნიასს ვქმნით. ეს გნიასი აღზრდის მეთოდია, თუ ბავშვის დაშლის საუკეთესო მეთოდია?!“

​თუ რამ კარგი გაგიკეთებია, ამ გნიასმა დაშალა. ვიდრე დედა, მამა, ბებია და პაპა არ ჩამოიცილებენ ისეთ ჩვევებს, რაც გაღიზიანების საფუძველია, მათ გაუჭირდებათ ბავშვების აღზრდა. შეიძლება კეთილი მეზობელი აღმოჩნდეს და იმან უფრო მეტი უთხრას ბავშვს, ვიდრე თქვენ ეტყვით. იქნებ ბიძა მოვიდეს ხანდახან და ის უფრო გაზრდის ბავშვს, ვიდრე დედა ზრდის და მამა ზრდის, ასეც ხდება ხოლმე,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად