Baby Bag

„ორი წლის ასაკში ბავშვი, რომელიც ვერ ლაპარაკობს, თუ ცნობს ასოებსა და ციფრებს, ეს არის ატიპური განვითარება,“ - თამარ გაგოშიძე

„ორი წლის ასაკში ბავშვი, რომელიც ვერ ლაპარაკობს, თუ ცნობს ასოებსა და ციფრებს, ეს არის ატიპური განვითარება,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებისთვის საინტერესო კითხვებს უპასუხა და ბავშვის განვითარების ტრაექტორიებზე ისაუბრა:

„მშობლებს ხშირად აქვთ კითხვები: რა არის ტიპური განვითარება? რა არის ატიპური განვითარება? რა არის განვითარების დაყოვნება? რითი განსხვავდება ისინი ერთმანეთისგან? მოკლედ რომ ვისაუბროთ, მაგალითს მოვიყვან. როდესაც სახლს ვაშენებთ, მისი აშენება გარკვეული თანმიმდევრობით ხდება. ვცდილობთ, რომ კარგად გავაკეთოთ ფუნდამენტი, იმიტომ, რომ ფუნდამენტის გარეშე სახლი დაინგრევა. შემდეგ ამოგვყავს სართულები. მშენებლობას აქვს თავისი წესი. ბავშვის განვითარებაც ასეთია. ჯერ იყრება ფუნდამენტი.​ ეს არის მისი შეგრძნებები და მოძრაობები. ის გარემოს ასე შეიმეცნებს.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ტიპური განვითარების დროს პროცესები თანმიმდევრულია:

„მხოლოდ ამ ფუნდამენტის შემდეგ ბავშვი სახელს არქმევს იმას, რასაც ხელი მოჰკიდა, რაც გააგორა, რაც ჩაკბიჩა. ელემენტარული პროცესები ყალიბდება და ამის მერე ყალიბდება ენობრივი პროცესები. ჩვეულებრივი ტიპური განვითარება ასეთი თანმიმდევრობით არის. მას მერე, რაც ბავშვი ენას ითვისებს, მას უკვე ესმის მითითებები, უყალიბდება ნებელობა, იწყებს ასოების და ციფრების გარჩევას. ასეთი თანმიმდევრობით ყალიბდება ბავშვის ფსიქიკური განვითარება.“

თამარ გაგოშიძემ აღნიშნა, რომ ზოგადი კანონზომიერების პროცესში გარკვეული შეფერხება განვითარების დაყოვნებაზე მიგვანიშნებს:

​შეიძლება ზოგადი კანონზომიერების პროცესში რაღაც აირიოს. ეს არევა შეიძლება იყოს განსხვავებული. შეიძლება ისე მოხდეს, რომ ფუნდამენტი კარგად ვერ ჩაიყაროს. ასეთი ტიპის განვითარების დროს ხდება რაღაც პროცესების დაყოვნება, ვერ ეტევა პროცესები დროში. თუ ბავშვმა დროზე არ გაიარა, ხელი არ მოჰკიდა დროზე და კარგად ვერ შეიმეცნა საგნები შეგრძნებებით, სახელის დარქმევაც გვიან იქნება. ამას ვუწოდებთ ჩვენ გარკვეული სფეროს განვითარების დაყოვნებას. არის ისეც, რომ ყველა სფეროში ხდება ასეთი დაყოვნება. ამას გლობალურ დაყოვნებას ვუწოდებთ.“

„არის განვითარების ფორმა, როდესაც რაღაც სართულები სწრაფად შენდება. ფუნდამენტი ჩაყრილია და უცბად მესამე სართული შენდება, პირველი-ორი არ არის. ეს მესამე სართული ცაშია გამოკიდებული და მალევე ჩამოინგრევა, ცხადია. ამას ჩვენ ვუწოდებთ ატიპურ განვითარებას. აღმოჩნდება, რომ ორი წლის ასაკში ბავშვი, რომელიც ვერ ლაპარაკობს, ცნობს ასოებს და ციფრებს, როდესაც არ უნდა ცნობდეს ამ ასაკში. ეს არ არის ტიპური განვითარება. აუტიზმის სპექტრის აშლილობების შემთხვევაში გვაქვს შემთხვევები, როდესაც რაღაც უნარები ძალიან სწრაფად განვითარდა და რაღაცები არ ვითარდება,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​თამარ გაგოშიძის ნეიროფსიქოლოგიის ცენტრი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს, ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა ე...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში მეტყველების განვითარების ხელშემწყობი თამაშების მნიშვნელობაზე ისაუბრა: „ექვსი წლის ასაკის ბავშვი თუ თხუთმეტ წუთზე მეტს არ გისმენს, ეს პრობლემაა. სამი წლის ასკ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე სუპერმარკეტში ვიყავი და შენთან არ მოვედი, ღმერთო. შენ დაგტოვე მარტო, როდესაც ტაძარში იწექი ჯვარზე გაკრული,“ - მამა შალვას მოწოდება საყოველთაო სინანულისკენ

„მე სუპერმარკეტში ვიყავი და შენთან არ მოვედი, ღმერთო. შენ დაგტოვე მარტო, როდესაც ტაძარში იწექი ჯვარზე გაკრული,“ - მამა შალვას მოწოდება  საყოველთაო სინანულისკენ

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ​ ადამიანებში რწმენის დეფიციტის პრობლემაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ კორონავირუსული ინფექციის შიშით ტაძარში მისვლაზე უარის თქმა მორწმუნე ადამიანის ქცევა არ არის:

„მე სულ ვამბობდი, ვეკამათებოდი ყველას, რომ არ შეიძლება ადამიანი აღდგომას წირვაზე არ მოვიდეს. არ შეიძლება ადამიანმა წითელ პარასკევს მაცხოვარი დატოვოს მარტო. მაცხოვარი შენ გამო ჯვარზე გაეკრა. ერთადერთი დღეა წითელი პარასკევი, როდესაც უნდა მიხვიდე იქ, დაუჩოქო და შენდობა სთხოვო. რომ წამოვედი დილით წითელ პარასკევს მაღაზიები სავსე იყო ხალხით, რიგები იდგა. ხალხი გარბოდა, რომ საჭმელი შეეგროვებინათ. როგორ უნდა დადგეს ეს ერი ფეხზე, თუ ამ ერმა ეს არ შეინანა?! თუ შენდობა არ სთხოვა ღმერთს ამ ყველაფრის გამო, რომ „მე სუპერმარკეტში ვიყავი და შენთან არ მოვედი, ღმერთო. შენ დაგტოვე მარტო, როდესაც ტაძარში იწექი ჯვარზე გაკრული, როდესაც შენ გადმოგასვენეს ჯვრიდან, მე შენთან არ მოვსულვარ.“ ამის შენდობა ხალხს არ უთხოვია ღვთის წინაშე.“

მამა შალვამ აღნიშნა, რომ მთელმა ერთმა ღმერთს შენდობა უნდა სთხოვოს რწმენის ნაკლებობის გამო:

„როდესაც აღდგომის შემდეგ გაქრა ეს სენი, ეს ხალხი, ვინც ამბობდა, რომ ეკლესიაში მყოფი ადამიანები უნდა გამოეკეტათ და ჩაეხოცათ ეკლესიაში, თვითონ ბათუმში გაიქცა გასართობად. ღამის კლუბები გადაივსო ხალხით. მაშინ ​რომ დაიწყო სენი, არ გაჩერებულა დღევანდელ დღემდე. ყოველდღე 30, 40, 60 ადამიანი იღუპება. ერი ვერ ხვდება ამას, რომ უნდა შეინანოს მთელმა ერმა ეს. გონზე უნდა მოვიდეს მთელი ერი.“

„დავფიქრდეთ ამაზე, ვინ ვართ, რა ვართ, სად მივდივართ. ​ყველანი პასუხისმგებლები ვართ ჩვენს საქციელზე, ჩვენს ქმედებაზე. ყველას შენდობა გვაქვს სათხოვი ღვთის წინაშე. ასეთი დამოკიდებულება არ შეიძლება ღმერთთან. ბედნიერების ერთადერთი წყარო არის სინანული. ვისაც სინანული აქვს, ის ბედნიერია," - აღნიშნა დეკანოზმა შალვა კეკელიამ.

​წყარო 

წაიკითხეთ სრულად