Baby Bag

„ბავშვი რომ ისტერიკებს აწყობს, ეს არის ნორმალური განვითარებისთვის ძალიან სასარგებლო,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვი რომ ისტერიკებს აწყობს, ეს არის ნორმალური განვითარებისთვის ძალიან სასარგებლო,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის ნებელობის განვითარების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და იმპულსების მართვის დასწავლაში მშობლის უდიდეს როლს გაუსვა ხაზი:

„ჩვენ ვიცით, რომ სკოლამდელი ასაკის ბავშვს ნებელობა არ აქვს განვითარებული. ამ ასაკში ბავშვები ეგოცენტრული არსებები არიან. ნელ-ნელა ბავშვის ნერვული სისტემა მწიფდება, შესაბამისად ისიც ახერხებს თავისი იმპულსების მართვას. ჩვენ ვუწყობთ ამაში ხელს. დღევანდელ გარემოში ეს ასე ხშირად არ ხდება. ჩვენს საზოგადოებაში გავრცელებულია აზრი, რომ ბავშვის თავისუფლებისთვის მას უნდა შევუწყოთ ხელი იმაში, რომ ყველა თავისი სურვილი დაიკმაყოფილოს.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, იაპონური აღზრდის მაგალითის მოყვანა ქართულ კულტურაში, შესაძლოა, ადეკვატური არ იყოს:

„ხშირად მოჰყავთ ხოლმე იაპონური აღზრდის მაგალითი, სადაც მართლაც ბავშვს არაფერს უშლიან. არ დაგავიწყდეთ, რომ იაპონური კულტურა ძალიან განსხვავდება ქართული კულტურისგან. ​ის არის ძალიან პირობითი და სტრუქტურირებული. იაპონელ ბავშვს არაფრის დაშლა არ სჭირდება. ის დაბადებიდან ხვდება მოწესრიგებულ კონსტრუქციაში. მან იცის ძალიან კარგად, რომ მთელი ორი წელი უნდა გაატაროს დედის ზურგზე ან მუცელზე. ეს არის მისი ადგილი. მან იცის კარგად, რომ მარჯვენა კუთხეში უნდა დადოს ჩაი და მარცხენა კუთხეში შეჭამოს, დედას მიესალმოს სხვანაირად, მამას მიესალმოს სხვანაირად. ეს არის იაპონური კულტურა, რომელიც მოიცავს ძალიან ბევრ პირობით წესს. ამას მიჰყვება ბავშვი. რაღა უნდა დაუშალო ბავშვს, ვერ გავიგე?! ამას ვერ ვიტყვი ჩვენს კულტურაზე. ეს არ ნიშნავს იმას, რომელია ცუდი და რომელია კარგი. ჩვენ უნდა ვიყოთ ადეკვატურები ჩვენს კულტურასთან მიმართებაში.“

„როდესაც ჩვენ გვინდა, რომ ბავშვის ნებელობა აღვზარდოთ ძალადობის გარეშე, ამისთვის აუცილებელია, რომ ვიზრუნოთ ბავშვის ქცევის თვითმართვის განვითარებაზე. ​ბავშვი ისტერიკებს რომ აწყობს, ეს არის ძალიან ჩვეულებრივი ამბავი და ნორმალური, ტიპური განვითარებისთვის ძალიან სასარგებლო. ბავშვი ვითარდება, ვითარდება მისი „მე,“ ურჩობა, ტანტრუმი და ისტერიკები იწყება სადღაც ორწლინახევრიდან. სამი წლისთვის ეს არის კარგად ჩამოყალიბებული, გამიზნული ტრაგედია, რაც არის კარგი. ბავშვი ცდილობს თავისი „მეს“ დამკვიდრებას. მან იცის უკვე, რომ გარემოზე მანიპულაცია შეუძლია. ბავშვმა ისწავლა, რომ ქცევით უფროსებზე ზემოქმედება შეუძლია,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „დიალოგოსი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ბავშვმა ტანტრუმით ვერ უნდა მიაღწიოს სასურველ შედეგს - რა არის ტანტრუმი და როგორ ვმართოთ ის...
​რა არის ტანტრუმი, როგორ ვლინდება და როგორ გავუმკლავდეთ მას? - ამ საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარი ჯოხარიძე. - მარი, რომ განვმარტოთ, რა არი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ბავშვობაში ხშირად გვესმის: „ცელქია და ვერ გავაგებინე ვერაფერი,“ მერე საკუთარ თავს ვეუბნებით იმავეს,“ - ირინა ტაბუციძე

„თუ ბავშვობაში ხშირად გვესმის: „ცელქია და ვერ გავაგებინე ვერაფერი,“ მერე საკუთარ თავს ვეუბნებით იმავეს,“ - ირინა ტაბუციძე

ფსიქოლოგმა ირინა ტაბუციძემ ნეგატიური ფიქრების დამაზიანებელი ზემოქმედების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ნეგატიურ აზრებზე კონცენტრაცია ადამიანებს ხშირად უკან ხევთ:

„ნეგატიური ფიქრები ყველას გვიჩნდება. ეს დამაზიანებელი ხდება მაშინ, როდესაც არის ძალიან ხშირად, ინტენსივობა რომ მაღალი აქვს. ყველა შენთვის მნიშვნელოვანი მოვლენის წინ ერთი და იგივე აზრი ტივტივდება. თქვენს ფიქრებს თუ გადახედავთ, აღმოაჩენთ, რომ მეტ-ნაკლებად ერთი და იგივე მოვლენა იწვევს ამას. ყოველი ახალი პროექტის დაწყების წინ პირველი შეიძლება მოდიოდეს: „არ გამომივა, მე ხომ ამდენი არ შემიძლია, ​მე ამას ვერ შევძლებ, მე ამას ვერ გადავიტან.“ წარმოიდგინეთ, რამდენად გხევთ ეს უკან და რამდენად დამაზიანებელია.”

ირინა ტაბუციძის თქმით, ​ნეგატიური აზრების ძლიერი გავლენა, ბავშვობიდან მოდის და არასწორი აღზრდის შედეგია:

„ხშირად სათავე მაინც არის ხოლმე ბავშვობაში, აღზრდაში. მნიშვნელოვანია, ხშირად გვაქებენ თუ არა, გვაღიარებენ თუ არა, ჩვენს წარმატებას აღნიშნავენ თუ არა. თუ ბავშვობაში ხშირად გვესმის: „ამისგან არაფერი არ გამოვა,“ „ცელქია და ვერ გავაგებინე ვერაფერი,“ მერე რაც მშობლისგან გვესმის, საკუთარ თავს ვეუბნებით იმავეს. გადაჭარბებული ქება სხვა პრობლემას შექმნის, შეიძლება რეალობას ასცდე.“

„ნეგატიურ აზრს, როგორც წესი, ახლავს ემოცია. ის რაღაც ძლიერ ემოციას იწვევს. შეიძლება ეს იყოს შფოთვა, შიში, ბრაზი. თუ ჩვენ ამაზე ვრეაგირებთ, ის არის უკვე დამაზიანებელი. ​ნეგატიური აზრი ხდება დამაზიანებელი მაშინ, როდესაც ჩვენ მასზე რეაგირებას ვახდენთ. შეიძლება, მოვიდეს ფიქრი და წავიდეს, დავთრგუნო ეს ფიქრი. არის სიტუაცია, როდესაც ამას ვერ ვახერხებთ. რეაგირება რას ნიშნავს?! დავიწყებ შფოთვას, რეალურად ვაფუჭებ საქმეს და ვამართლებ შიშს. ამას შეგვიძლია დავარქვათ აკვიატება. ვერ ვაკონტროლებთ ამას, თავისით მოდის და მოდის. რთულ შემთხვევაში სჯობს სპეციალისტს მივმართოთ. რთულია შემთხვევა, როდესაც აღმოაჩენ, რომ აღარც კარიერა გაქვს, აღარც პირადი ცხოვრება, ყოველი სიახლის დროს შენი ნეგატიური აზრები გხევს უკან, არაფერი აღარ გიხარია. ეს ძალიან მძიმე შემთხვევაა უკვე“ - აღნიშნულ საკითხზე ირინა ტაბუციძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „დილის შოუ“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილის შოუ“ 

წაიკითხეთ სრულად