Baby Bag

თუ მშობელი გადაჭარბებულად არის ფოკუსირებული ბავშვის გარეგნულ იერსახეზე, ეს შეიძლება კვებითი აშლილობების წამახალისებელი გახდეს - ფსიქიატრი ქეთი აბდუშელიშვილი

თუ მშობელი გადაჭარბებულად არის ფოკუსირებული ბავშვის გარეგნულ იერსახეზე, ეს შეიძლება კვებითი აშლილობების წამახალისებელი გახდეს - ფსიქიატრი ქეთი აბდუშელიშვილი

ფსიქიატრმა ქეთი აბდუშელიშვილმა მშობლების მხრიდან შვილის გარეგნული იერსახეზე ზედმეტი ფოკუსირების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„მნიშვნელოვანია, თუ ბავშვს ადრეული ასაკიდანვე აქვს დაყენებული მოთხოვნები და მოლოდინები, თუ რას ნიშნავს მშობლის კმაყოფილება მის გარეგნულ იერსახესთან დაკავშირებით. ვთქვათ, გადაჭარბებულად არის ფოკუსირებული მშობელი მის გარეგნულ იერსახეზე, ცალსახად ყოველთვის წაახალისებს და ხაზს უსვამს, რომ აი, რა კარგად გამოიყურები, შეიფერთხე ცოტა, ასეთი ტიპის მინიშნება არცთუ ისე კარგია.“

ქეთი აბდუშელიშვილის თქმით, გარეგნობასთან დაკავშირებით ნეგატიური შენიშვნების მიცემა უარეს შედეგს იძლევა:

„კიდევ უარესია, თუ მშობელი ბავშვს ეტყვის: „ცოტა მოსუქდი პანდემიის დროს.“ მშობელი მისგან მოელის, რომ იყოს იდეალური ფორმების მქონე. მით უმეტეს, ​გარეგნობის რომელიღაც არცთუ იდეალურ მხარეზე ხაზგასმა, სულ ამის ირგვლივ ტრიალი არ არის კარგი. კვებითი აშლილობების დროს მთავარი არის, რომ ადამიანის თვითიდენტიფიცირება და მეობა ეფუძნება იმას, თუ როგორ გამოიყურება გარეგნულად.“

„გარეგნულად კარგად გამოვიყურები, თუ გამხდარი ვარ და კატასტროფის ტოლფასია, თუ მომატებული ვარ. ეს უკვე ადრეული ასაკიდანვე აქვს დასწავლილი მოზარდს. ამიტომ ძალიან მნიშვნელოვანია მშობლისგან მიწოდებული მხარდამჭერი სტრუქტურა, ყველაფერი ის, რასაც მშობლობა ჰქვია. აქ მცირე შეცდომების დაშვებაც კი საკმაოდ მწვავედ ვლინდება მოზარდობის ასაკში. ამას ემატება კიბერ სივრცე და თანატოლების მხრიდან აღიარება იმ შემთხვევაში, თუ გამხდარია და მოსაწონია,“ - აღნიშნულ საკითხზე ქეთი აბდუშელიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

რა კომპლექსები აწუხებთ მოზარდებს და რამდენად დიდია მშობლის როლი ასეთ დროს?
რა კომპლექსები აწუხებთ მოზარდებს, რა მიზეზებით ჩნდება და რამდენად დიდია მშობლის როლი ასეთ დროს? - ამ საკითხებზე ​MomsEdu.ge ფსიქოლოგ ანა მეუნარგიასესაუბრა.  - ქალბატონო ანა, მოზარდებში...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ სკოლასთან დამოკიდებულების მიხედვით მშობლის სამი ტიპის შესახებ ისაუბრა და მათი მახასიათებლები აღწერა:

„პირველ რიგში, შევეხოთ მშობლის გარკვეულ ტიპებს. კონტროლის მიხედვით ასე იყოფა: პირველი, ​მშობელი სრულად აკონტროლებს სკოლას, არ აკონტროლებს შვილს. მეორე ვარიანტია, რომ სრულად აკონტროლებს შვილს, არ აკონტროლებს სკოლას. მესამე ვარიანტია, რომ არც შვილს არ აკონტროლებს და არც სკოლას. ასეთ მშობელს ეხვეწებიან ხოლმე, იქნებ ნიშანი მაინც გაიგო და ჟურნალში ჩაიხედო. მშობელს მიშვებული აქვს ეს პროცესი.“

ზურაბ მხეიძის თქმით, მშობელი, რომელიც სკოლას აკონტროლებს, სასწავლო დაწესებულებაში არ უყვართ:

„თუ არის მშობელი, რომელიც სულ სკოლას აკონტროლებს, ყველაფერზე პრეტენზია აქვს: აგურზე, საპირფარეშოს სუნზე, თუ მისი შვილი არ სწავლობს ან ვერ სწავლობს, მთლიან პასუხისმგებლობას აკისრებს სკოლის მხარეს. ასეთი მშობლები სკოლას თვითონ არ უყვარს ხოლმე. შეიძლება ხშირად ასეთ მშობელზე თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს...“

ზურაბ მხეიძემ აღნიშნა, რომ შვილის მუდმივი კონტროლი და სკოლის მიმართ ლოიალური დამოკიდებულება ბავშვს უსამართლობის განცდას უჩენს:

„მეორე მომენტი, როდესაც შვილს აკონტროლებს მუდმივად და სკოლა უკონტროლოდ რჩება მშობელს, შვილია დამნაშავე ყველაფერში. ასეთ შემთხვევაში ცუდ შედეგს ვღებულობთ ბავშვთან ურთიერთობაში, იმიტომ, რომ შეიძლება გავაჩინოთ არასამართლიანობის კომპონენტი. შეიძლება სკოლა იყოს არასწორი და მე მაინც ჩემს შვილთან ვარჩევდე ურთიერთობებს. ეს ბავშვზე იმოქმედებს.“

„კიდევ ერთი სიტუაციაა, რომლითაც სკოლა სარგებლობს.​ ბავშვები დღის დიდ ნაწილს ატარებენ სკოლაში. ზოგიერთ მშობელს განცდა რჩება, რომ ეს ბავშვები მძევლები არიან ვიღაცების ხელში. მშობლებმა იციან, რომ მათ მიერ სკოლის კრიტიკული შეფასება, შესაძლოა, აისახოს შემდეგ ომში ბავშვთან ურთიერთობაში. ამ მხრივ მე ვუფრთხილდები, რომ სკოლაში მასწავლებელი არ გაბრაზდეს, არ ეწყინოს, დირექტორს არ ეწყინოს,“ - აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად