Baby Bag

„ეს არის საშიში ნიშანი იმისა, რომ ჩვენი ბავშვები ემოციურად კარგად არ არიან,“ - თამარ გაგოშიძე

„ეს არის საშიში ნიშანი იმისა, რომ ჩვენი ბავშვები ემოციურად კარგად არ არიან,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში დეპრესიის შემთხვევების ზრდის ტენდენციის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ საქართველოში მსგავსი პრობლემა ბევრ ბავშვს აქვს:

„ჩვენ ვატარებდით კვლევას გარდატეხის ასაკის ბავშვებში. აღმოჩნდა, რომ კვლევის მონაწილეთა ნახევარს დეპრესიის ნიშნები ჰქონდა. ეს არის საშიში ნიშანი იმისა, რომ​ ჩვენი ბავშვები ემოციურად არ არიან კარგად. ეს ამ ბავშვების ბრალი არ არის. მშობლებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, იცოდნენ, რა ნიშნები აქვს დეპრესიას ბავშვებში.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ბავშვებში აგრესიული ქცევა ხშირად დეპრესიის გამოვლინებაც არის:

„ბავშვებში აგრესიული ქცევა დეპრესიის ნიშანიც არის. უცებ აგრესიული გახდა ბავშვი, ხშირად ტირის, ეს დეპრესიის ნიშნებია გარდატეხის ასაკამდე. გარდატეხის ასაკში ცოტა სხვანაირად ვლინდება დეპრესია. ბავშვები ჩაკეტილები ხდებიან. ამის დიფერენცირება ისედაც ძალიან ძნელია.​ გარდატეხის ასაკი ძალიან სპეციფიკურია. რთულია იმის გაგება, ეს გარდატეხის ასაკის ბრალია, თუ დეპრესიის, როდესაც ბავშვი ჩაკეტილი ხდება, არავის არ ენდობა. ეს ისედაც ასე ხდება ამ ასაკში.“

„როდესაც ბავშვის ყოველდღიურობა ირღვევა და ეს ყველანაირ ზღვარს სცილდება, ბავშვისთვისაც საზიანო ხდება, ოჯახური ცხოვრებაც ირღვევა, ამ შემთხვევებზეა საუბარი. სამწუხაროდ, ჩვენ ერთმანეთისთვის არ გვცალია. ბავშვი აქამდე არ უნდა მივიდეს. ყოველთვის ყველა მშობელს ვეუბნები, რომ ნახევარი საათი შეიძლება მოძებნო. არასდროს არ ჩაიკეტება ასე ბავშვი, რომელსაც ექნება შენთან ყოველდღიურად ნახევარსაათიანი საუბრის შესაძლებლობა. ჩვენ ბავშვებთან ვურთიერთობთ მარტო მოთხოვნის ტონით. ამხელა თანხას ვიხდით მის სწავლაში, გვინდა, რომ იყოს საუკეთესო. სულ ამით ვიწყებთ: „აბა, რა გააკეთე?“ ​ემოციისთვის დრო არ რჩება,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ეს არის ჩვენი ვაი-პედაგოგიკა. სანამ ეს არ დამთავრდება საქართველოში, გაიზრდებიან მოძალადე...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში ბულინგისა და ჩაგვრის პრობლემაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ პრობლემას სკოლა და ოჯახი ერთად უნდა დაუპირისპირდეს:„მასწავლებელს, რომელსაც ცხოვრება არ უხარია, აქვს...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად