Baby Bag

„ეს ფილმი ძალიან ძვირფასი ფილმია, რომელიც მინდა, რომ ყველა ადამიანმა ნახოს,“ - ნათია ფანჯიკიძის რეკომენდაცია მშობლებს

„ეს ფილმი ძალიან ძვირფასი ფილმია, რომელიც მინდა, რომ ყველა ადამიანმა ნახოს,“ - ნათია ფანჯიკიძის რეკომენდაცია მშობლებს

ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ ბავშვებში სიყვარულის დეფიციტის პრობლემაზე და მისგან გამოწვეულ სირთულეებზე ისაუბრა:

​ადამიანი, რომელსაც სიყვარულის დეფიციტი აქვს, ემსგავსება ურჩხულს. რაც უფრო მეტად ემსგავსება ის ურჩხულს, მით უფრო ძნელი ხდება მისი შეყვარება. აქედან გამომდინარე ის უფრო საშინელ წრეზე მიდის. უნდა გაუმართლოს და გამოჩნდეს იშვიათი ადამიანი, რომელიც მას დიდი მოთმინებით გაჰყვება. რაც მთავარია, მხოლოდ მოთმინებაც არ კმარა. მთავარია გამოჩნდეს ადამიანი, რომელიც სწორად ამოიცნობს რა სჭირდება მას და ამოავსოს ეს ნაპრალი.“

ნათია ფანჯიკიძემ ყველას ურჩია ნახონ ფილმი „საოცრება,“ რომელიც აღმზრდელობით თემატიკაზეა:

​მე გაზიარებული მქონდა ფილმი, მგონი, „საოცრება“ ერქვა. ეს ფილმი მხატვრული თვალსაზრისით ჩემთვის არაფერს არ წარმოადგენს. მე ზოგადად ხელოვნებაში არ მიყვარს ნამდვილი ან ნამდვილთან მიმსგავსებული ამბები. ვთვლი, რომ ხელოვნება უნდა ემსახურებოდეს წარმოსახვას და ჯადოქრობას. ეს ფილმი ძალიან ძვირფასი ფილმია, რომელიც მინდოდა, რომ ენახა ყველა ადამიანს. არის ასეთი აღმზრდელობითი თემატიკა ფილმებშიც. ასეთი თემატიკა არის წიგნებშიც. ხელოვნებაში განვლილი ფსევდო განცდა ჩვენ გვიმუშავებს დამოკიდებულებას რაღაც ფაქტების მიმართ.“

„მნიშვნელოვანია ფსიქოლოგიური ველი, აღზრდა და გარემო, რომელშიც თქვენ ხართ. ძალიან მოქმედებს, თქვენს ოჯახში რა ითვლება ტრაგედიად, უბედურებად, რა დროს ეცოდებოდათ თქვენს დედას და მამას ადამიანი. მშობლების აღზრდა ყველაზე ძნელია, იმიტომ, რომ მშობლებს ძალიან უჭირთ შვილის დაბადება. მათ უნდათ, რომ სურვილები, რომლებიც თვითონ ვერ აისრულეს, თავს მოახვიონ შვილებს და განხორციელდნენ შვილში. მშობლებს აქვთ ილუზია, რომ შვილი არის მათი უკვდავება. ასეთი ზრუნვა, რომელიც მოითხოვს, რომ შენ იყო მშობლის ასლი, რეალურად არ არის ზრუნვა. ეს არის მშობლის მიერ განხორციელებული ვამპირიზმი. მას უნდა, რომ შენ მუდმივად იყო მის მუცელში. ეს არის ყველაზე დიდი და მტკივნეული პრობლემა. ​ზედმეტი ზრუნვა არის ვამპირიზმი გაფორმებული ზრუნვის სახელით. ზედმეტი ზრუნვა და ადამიანის დაინვალიდება არის ჩვეულებრივი ბოროტება და არაფერი საერთო არ აქვს სიყვარულთან. არასდროს ბავშვს არ უნდა გაუკეთოთ ის, რისი გაკეთებაც მას თვითონ შეუძლია,“- აღნიშნა ნათია ფანჯიკიძემ.

​წყარო 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ფილმი, რომელიც ყველა მასწავლებელსა და მოსწავლეს ნანახი უნდა ჰქონდეს
​MomsEdu​.GE გთავაზობთ ფილმს - „საოცრება“, რომელსაც აუცილებლად სანახავ ფილმთა სიაში შეიყვანთ. ფილმი დაფუძნებულია ნიუ-იორკ ტაიმსის ამავე დასახელების ბესტსელერ წიგნზე. როგორია ფ...
5 საბავშვო ფილმი, შაბათ-კვირას საყურებლად
არაფერი სჯობს შვილებთან დივანზე ჯდომას და საყვარელი ფილმების მათთან ერთად ყურებას. გთავაზობთ 5 საოჯახო ფილმს, რომელსაც პატარებთან ერთად თქვენც სიამოვნებით უყურებთ. 1. ​შეუდარებელი მისტე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვთან ჩუმად არასდროს არ იყოთ! ბავშვი ლაპარაკში იზრდება,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები მშობლებს

„ბავშვთან ჩუმად არასდროს არ იყოთ! ბავშვი ლაპარაკში იზრდება,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ბავშვთან ურთიერთობაში მეტი სიახლოვის დამყარება და შვილთან ხშირი საუბარი ურჩია:

„როდესაც ბავშვი სადმე მიგყავთ, ჩუმად არ ატაროთ ბავშვი ორი წლისა, ხუთი წლისა, შვიდი წლისა. მუჭებით არ ათრიოთ, აბა ჩქარა წამოდი, ჩქარა, ჩქარა. რაღაც ელაპარაკე. ბავშვი ლაპარაკში იზრდება. ლაპარაკში ხატები ჩნდება. ლაპარაკში წარმოდგენები აშენდება. ამის გარეშე აღზრდა არ მოხდება. გააგრძელე გუშინდელი ზღაპარი, უამბე შენს თავზე რაღაც. რაღაცაზე ილაპარაკეთ. ნუთუ დავმუნჯდით და სალაპარაკო არაფერი გვაქვს?! ბავშვთან ჩუმად არასდროს არ იყოთ!

ერთხელ პაატამ რაღაც აწყენინა დედას ცუდი სიტყვით. ჩემი მეუღლე მართლა ნაწყენი წავიდა, დაჯდა და ტიროდა. მე არ ჩავერიე ამ საქმეში. რომ ჩავრეულიყავი, ვეტყოდი: „როგორ არ გრცხვენია?! მიდი ახლა, ბოდიში მოუხადე!“ მოვახდევინებდი ბოდიშს, მაგრამ მე უკვე ვიცოდი, რომ აღზრდა არ შედგება ამით. როდესაც რამე ხდება ასეთი რთული, არ ეცადოთ, რომ ემოციის ფონზე იქვე გადაწყვიტოთ ამოცანა. გადადეთ ერთი კვირით, ათი დღით. მოიფიქრეთ, როგორ უნდა ამოხსნათ ეს ამოცანა. ბავშვის აღზრდა მრავალუცნობიანი ამოცანაა. ერთს კი ასწორებ, მაგრამ მეორე რომ ფუჭდება?! სულ ვფიქრობდი, რა ვქნა? რა ვქნა? აი, რა გავაკეთე. ერთ დღეს ვმუშაობდი, მოვიდა, მეხუთე კლასში იყო და რაღაცის გაკეთება უნდოდა. ვის უნდა ეს ყველაფერი-მეთქი? მასწავლებელს უნდაო. ვუთხარი, წამოდი, რაღაც მაქვს-მეთქი შენთან სალაპარაკო. რა გაქვს სათქმელიო? აქ არ შეიძლება თქმა, საიდუმლოა-მეთქი. გარეთ გავიპარეთ. ბაღისკენ ჩუმად წავედით. ხმას არ ვიღებდი. ეს ჩვენი წესი არ იყო. პაატა ჩაფიქრდა უკვე. დავსხედით ბაღში. მას ვუთხარი, ეს არის მამაკაცური საუბარი-მეთქი. რამდენი წლის ხარ-მეთქი? 12 წლისა გავხდიო. ეს მეფური ასაკია-მეთქი. რატომო? იმიტომ, რომ ერეკლე მეფე 12 წლისა აკურთხეს მეფედ, ჯარს გაუძღვა წინ-მეთქი. რაც უნდა გითხრა, ამას როგორც მეფე გამიგებ-მეთქი. რჩევა მინდა გკითხო-მეთქი. ერთ დროს გოგო შემიყვარდა ძალიან და ვუთხარი: ოღონდ ცოლად გამომყევი და შენს თავს არავის გავაბრაზებინებ-მეთქი არასდროს. დამთანხმდა და ცოლად გამომყვა-მეთქი. მე ეს პირობა მივეცი ჩემს საყვარელ ქალს, მაგრამ ამ ქალს უკვე აწყენინეს, ვინც აწყენინა ჩემი შვილია, რა ვქნა არ ვიცი და მირჩიე, რა გავაკეთო-მეთქი. დამსაჯეო, პაატამ მითხრა. მე ვუთხარი: დასჯა რომ მდომებოდა, დაგსჯიდი. აქამდე ერთი კაცი ვიყავი სახლში, არ დადგა დრო, რომ ორნი ვიყოთ-მეთქი? ეს იყო მამაკაცის საუბარი მამაკაცთან,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად