Baby Bag

რატომ არის ეზოს თამაშები აუცილებელი ბავშვის განვითარებისთვის? - ფსიქოლოგ ანა თუნიაშვილის რეკომენდაციები

რატომ არის ეზოს თამაშები აუცილებელი ბავშვის განვითარებისთვის? - ფსიქოლოგ ანა თუნიაშვილის რეკომენდაციები

ფსიქოლოგმა ანა თუნიაშვილმა ბავშვის განვითარებისთვის ეზოს თამაშების უდიდეს მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

​ბავშვებს მეტად მოსწონთ ფიზიკური აქტივობები, სადაც თვითონ უფრო აქტიურები არიან, ვიდრე კომპიუტერთან ან პლანშეტთან ჯდომა, როდესაც ბავშვი პასიურია, მხოლოდ თითებს ამოძრავებს. თამაშის დროს მშობლის ჩართულობა მნიშვნელოვანია. ბავშვს და მშობელს შორის ამ დროს ხდება ემოციური კავშირების გამყარება. მშობლებს შეუძლიათ ბავშვებს ასწავლონ ახალი უნარები, თუ როგორ დაამყარონ ურთიერთობა სხვა ბავშვებთან. მშობლებს შეუძლიათ მოდელის მიცემით განავითარონ ბავშვის მეტყველება, ასწავლონ კონფლიქტების მოგვარება, თანამშრომლობა.“

ანა თუნიაშვილის თქმით, ეზოს თამაშებით ბავშვი დამოუკიდებლობას სწავლობს:

„ასევე მნიშვნელოვანია, რომ ​ბავშვებს ჰქონდეთ დრო ითამაშონ დამოუკიდებლად, მარტო. ეზოს თამაშები სწორედ ამიტომ არის მნიშვნელოვანი, რომ იქ დამოუკიდებლობას სწავლობენ ბავშვები. შეიძლება ავძვრე სადღაც და ჩემზეა დამოკიდებულები, ჩამოვალ თუ არა. ბავშვი თვითონ იღებს გადაწყვეტილებას და ეს არის ის მნიშვნელოვანი უნარი, რაც სჭირდება შემდეგ რეალურ ცხოვრებაში.“

„სასურველია, რომ პრობლემა თვითონ ბავშვებმა გადაჭრან, მონახონ გზები, როგორ წავიდნენ კომპრომისზე, ისწავლონ საგნების გაზიარება. თუ მშობელი ამჩნევს, რომ ვითარება კრიტიკულია, სასურველია, რომ ჩაერიოს ბავშვების კონფლიქტში. მ​შობელი უნდა ჩაერიოს მსუბუქად და გადაწყვეტილებები ბავშვებმა მიიღონ. სასურველია ბავშვებს წარვუდგინოთ ახალი თამაშები. თუ არ მოსწონს მას რეზინობანა და კლასობანა, ბუნებრივია, რომ არც ითამაშებს. ბავშვს უნდა ჰქონდეს უამრავი თავისუფალი დრო თამაშისთვის. ადრეულ ასაკში ბაღშიც და სკოლაშიც აქტივობები უნდა მიმდინარეობდეს თამაშის მეშვეობით,“ - აღნიშნულ საკითხზე ანა თუნიაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როდესაც ბავშვი თამაშობს და ჩვენ უბრალოდ იქვე ვიმყოფებით, ეს არ არის კომუნიკაცია,“ - ენისა...
​ენისა და მეტყველების თერაპევტმა ანკა შამათავამ ის აუცილებელი პირობები დაასახელა, რომელიც ენისა და მეტყველების განვითარებისთვის არის საჭირო:„რა არის აუცილებელი პირობა ენისა და მეტყველების განვითარების...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვების ნაწილს აქვს სეპარაციის შფოთვა. ძალიან რთულია ამ მდგომარეობის გადალახვა,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში შფოთვითი აშლილობების სხვადასხვა ფორმაზე ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვების ნაწილს მშობლებთან განშორება და სასწავლო გარემოსთან შეგუება ძალიან უძნელდება:

„საბავშვო ბაღში წასვლაზე, სკოლაში წასვლაზე, სკოლაში დარჩენაზე ​ძალიან დიდი სიფრთხილზე გვმართებს ჩარჩოების დაწესებასთან დაკავშირებით. ყველა ბავშვი ვალდებულია და უნდა წავიდეს სკოლაში, უნდა დარჩეს იქ, მაგრამ ყველა ბავშვი ამას ვერ ახერხებს, იმიტომ არა, რომ არის განებივრებული, იმიტომ არა, რომ არის თავხედი, იმიტომ არა, რომ არ ემორჩილება დაწესებულ წესებს, უბრალოდ ნაწილს აქვს ე.წ. სეპარაციის შფოთვა. ბავშვი არ რჩება სასწავლო გარემოში უფროსის, ახლობლის გარეშე. ჩვენ ვიცით ასეთი ბავშვები და ძალიან რთულია ამ მდგომარეობის გადალახვა.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ზოგიერთი ბავშვისთვის მშობლის გარეშე დარჩენა პანიკური შეტევის ტოლფასია:

​ბავშვს ეჩვენება, რომ მას დატოვებენ საყვარელი ადამიანები და აღარ მიაკითხავენ. პანიკური შეტევის ტოლფასია ზოგიერთი ბავშვისთვის მშობლის გარეშე დარჩენა. მე არ ვარ მომხრე, როდესაც მასწავლებლები საბავშვო ბაღში მშობელს ეუბნებიან: „მოკეტე კარი, იტირებს და გაჩერდება.“ ეს არ არის ის სიტუაცია, როდესაც ბავშვს კანფეტი უნდა, ჩვენ არ ვაძლევთ კანფეტს, იტირებს და გაჩერდება. ვიცით ბავშვები, რომლებიც მთელი წელი, ზოგიერთი ორი წელიც კი, მშობლის გარეშე არ ჩერდება სკოლაში.“

„არის მეორე ტიპის შფოთვითი აშლილობის ფორმა, რომელიც ჩვენ ხშირად გვხვდება ბავშვებში. ​ეს არის სასკოლო შფოთვა. ბავშვს უხარია სკოლაში წასვლა. სკოლა არ აძლევს იმის საბაბს, რომ არ წავიდეს სკოლაში, უნდა ბავშვს წასვლა, მიდის კარებამდე და იქ იწყებს ტირილს. ესეც არის პანიკური შიშის ტოლფასი. დედა კარგად იქცევა, როდესაც ამ დროს უკან მოჰყავს ბავშვი. ეს არის ირაციონალური შფოთვა, რომელსაც სჭირდება მკურნალობა და მხარდაჭერა. ასეთ ბავშვებს სჭირდებათ ფსიქოთერაპია. მშობელი მარტო ვერ გაუმკლავდება ამას,“- აღნიშნულ საკითხებზე თამარ გაგოშიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად