Baby Bag

„ყოველდღიური უკმაყოფილების გამოხატვა აუცილებელია, დაგუბებული ბრაზი არსად არ წავა,“ - ნათია ფანჯიკიძე

„ყოველდღიური უკმაყოფილების გამოხატვა აუცილებელია, დაგუბებული ბრაზი არსად არ წავა,“ - ნათია ფანჯიკიძე

ნათია ფანჯიკიძემ ემოციების გამოხატვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბრაზის დაგროვება ნეგატიური შედეგების მომტანია:

„სჯობს, რომ გამოხატოთ ყოველთვის გრძნობა. დაგუბებული ბრაზი არსად არ წავა. ასეთმა ადამიანებმა, რომლებიც იმ წუთას ​უკმაყოფილებას არ გამოთქვამენ, მერე ისეთი აფეთქება იციან, რომ თუ აფეთქდნენ, ყველა იმალება. ამას სჯობს, გამოხატოთ ემოცია, რომ ადამიანებმა იცოდნენ თქვენ რა მოგწონთ, ან რა არ მოგწონთ.“

ნათია ფანჯიკიძის თქმით, გაბრაზება უკონტროლო ქცევაში არ უნდა გადაიზარდოს:

„გაბრაზება არ უნდა იყოს უკონტროლო ქცევა. აგრესია არის ნორმალური განცდა. ის უფრო ნაკლებია, რაც უფრო სუბლიმირებულია ქმედით ენერგიაში. თუ უმოქმედოთ ვართ, ეს აგრესია გაღიზიანების სახით გამოვლინდება. ჩვენ თვითონ ვართ იმედგაცრუებული ჩვენი თავით, რომ არაფერს ვაკეთებთ თითქოს მნიშვნელოვანს და ამიტომ თითქოს სხვები გვიშლიან ნერვებს.“

„როდესაც აგრესია არის უკონტროლო, ვერავინ ხვდება, როდის რა გაგაბრაზებს. თუ უკონტროლო ქცევა და აგრესია გადადის იმაში, რომ ნივთი უნდა ისროლოთ და აგური გაუქანოთ ვინმეს, მაშინ ამისთვის ყურადრების მიქცევა ღირს. ​ყოველდღიური უკმაყოფილების გამოხატვა აუცილებელია. ეს ენერგია ადუღებულ ქვაბს ჰგავს, თუ მოგლეჯს თავსახურს, თვითონაც აორთქლდება, ამოშრება. ეს არაფერ კარგთან არ მიგვიყვანს, თუ მუდმივად ვიკავებთ თავს. თუ მუდმივად გაბრაზებულები ვართ ყველაზე, ამაზეც უნდა დავფიქრდეთ, ასეც არ უნდა იყოს საქმე,“ - აღნიშნა ნათია ფანჯიკიძემ.

წყარო: ​Civic Initiative

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

როგორ ვმართოთ ბრაზი, როდესაც ბავშვის ქცევა არ მოგვწონს? - თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებს ბრაზის მართვასთან დაკავშირებით საინტერესო რჩევები მისცა და ბავშვთან ურთიერთობის სხვადასხვა სტრატეგია შესთავაზა:„ჩვეულებრივი სიტუაცია ავიღოთ: პატარა ბავშვი წუწ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად