Baby Bag

„როგორ მივუჩინოთ კულტურულად თავისი ადგილი არამკითხე, თავგასულ ადამიანს, რომელიც ნერვებს გვიშლის?“ - ინგა ბლესსის რჩევები

„როგორ მივუჩინოთ კულტურულად თავისი ადგილი არამკითხე, თავგასულ ადამიანს, რომელიც ნერვებს გვიშლის?“ - ინგა ბლესსის რჩევები

ფსიქოლოგმა ინგა ბლესსმა თავგასულ ადამიანებთან ურთიერთობის იმგვარ წესებზე ისაუბრა, რომელიც მათთვის კულტურულად ადგილის მიჩენას გვასწავლის:

​როგორ შეიძლება „ნაგლ“ ადამიანს მივუჩინოთ თავისი ადგილი კამათის და ჩხუბის გარეშე? ვგულისხმობთ კულტურულად პასუხის გაცემას, თავის ადგილას რომ დააბრუნებ ამ არამკითხე, თავგასულ პიროვნებას, რომელიც ნერვებს გვიშლის ხოლმე. როდესაც ადამიანი არ გეკითხება და შენ ბრძნული გამომეტყველებით აძლევ რჩევას: „შენ რასაც ამბობ, არ არის სწორი, ასე უნდა მოიქცე, ასე უნდა გააკეთო, ისე უნდა გექნა,“ ამას აკეთებ ყოველგვარი ბილწისტყვაობის გარეშე. თითქოს არაფერი ცუდი არ უთქვამს ადამიანს, მაგრამ დაგამცირა. შენ წაგართვა ენერგია, თავისი თავდაჯერება კი აიმაღლა.“

ინგა ბლესსის თქმით, „ენერგეტიკული სვავები“ ერიდებიან ძლიერ ადამიანებს და სუსტი ადამიანების დამცირებას ცდილობენ:

„რა გავაკეთოთ, რომ კულტურულად, ნერვების მოშლის გარეშე ადამიანს მივუჩინოთ თავისი ადგილი? მსგავსი ენერგოვამპირები ერიდებიან ძლიერ ადამიანებს. ის, ვინც სუსტია, ვინც ახალგაზრდაა, ენერგეტიკული სვავი მაშინვე ხვდება, რომ შეუძლია მას წაართვას ენერგია, დაამციროს. როდესაც ძლიერდები, როდესაც ხდები თავდაჯერებული ეს უფრო ნაკლებად ხდება.“

„ეს სიტუაციები, რომლებიც დისკომფორტს გიქმნით, ერთხელ და ორჯერ არ ხდება. კარგად დაფიქრდით, როგორ გინდათ, რომ უპასუხოთ ასეთ ადამიანს, ნაცვლად იმისა, რომ გაიქცე და შენთვის ჩუმად კუთხეში იტირო. წინასწარ მოამზადეთ ეს პასუხი. გონებაში ათჯერ უნდა დაატრიალოთ, რომ ის ასე მექცევა, მე კიდევ ასე დახვეწილად, თავდაჯერებულად ვპასუხობ და მივუთითებ თავის ადგილზე. ​მნიშვნელოვანია წინასწარ რეაგირების შაბლონი რომ გამოიმუშავოთ. ამის შემდეგ ადამიანებს, რომლებიც ცდილობენ ზიანი მოგაყენონ, შესაბამის პასუხს გასცემთ,“ - აღნიშნა ინგა ბლესსმა.

წყარო: ​IBEL ACADEMY

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„აუცილებელია, შვილებს ვასწავლოთ საკუთარი თავის პატივისცემა და სიყვარული“, - ბლიცინტერვიუ ი...
ბლიცინტერვიუს სტუმარია ფსიოქოლოგი, იმიჯმეიქერი, ქალური პრაქტიკების ტრენერი, პერსონალური მწვრთნელი (ქოუჩი) ინგა ბლესსი.1. მე ვარ... ქალი, პირველ რიგში, დედა, ფსიქოლოგი, შვილი, მეგობარი.....

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

2008 წლის აგვისტოს ომის დროს ქართველი დედები არაერთი მძიმე განსაცდელის წინაშე აღმოჩნდნენ. ერთ-ერთი დედა, რომელსაც ომის პერიოდში უდიდეს სირთულეებთან მოუხდა შეჯახება სოფელ ერგნეთში მცხოვრები მაგული ოქროპირიძეა. ის 14 წლის წინანდელ მძიმე ამბებს ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იხსენებს და ყვება, როგორ გადახტა სამშობიაროს ფანჯრიდან ახალშობილთან ერთად, როდესაც საფრთხის მოახლოება იგრძნო:

„2008 წლის 7 აგვისტოს ღამე მეყოლა მეხუთე შვილი. ზუსტად როდესაც გავაჩინე ქეთი, ის პერიოდი იყო შორ მანძილზე რომ ისროდნენ. ისეთი ხმა ჰქონდა, მთელი სამშობიარო ზანზარებდა. სამხედრო ნაწილი და გორის სამშობიარო ძალიან ახლოს არის. ფანჯრები, მინები სულ ჩამომსხვრეული იყო საავადმყოფოში. ამ ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ამ ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი ფანჯრიდან. რამოდენიმე წელი იმ საავადმყოფოს ეზოშიც კი ვერ შევდიოდი. ქეთო, როგორც ომი, ისეთი დაუმორჩილებელია. ვიტყოდი, რომ გმირია, იმიტომ, რომ პირველმა დაამარცხა სიკვდილი თავისი დაბადებით. მშობიარობის დროს „ვაიმე დედა“ არ მითქვამს. მარტო ვლოცულობდი: „ღმერთო, ჩემი შვილები კარგად იყვნენ, ღმერთო, გადაგვარჩინე.“

მაგული ოქროპირიძის თქმით, ომმა ბავშვებზე უმძიმესი გავლენა მოახდინა და პატარებს მდგომარეობიდან გამოსვლა დიდხანს უჭირდათ:

„ჩემი შვილი, მეორე გოგო დედაჩემის გვერდით იყო, როდესაც მე ბავშვით ხელში გადმოვხტი. მთელი ორი კვირა არ ლაპარაკობდა. ხალხს რომ დაინახავდა, გზაზე ვერ გადადიოდა. ომის შემდეგ პირველად რომ შემოვედი ერგნეთში და დავინახე პირველი სახლი დამწვარი, ერთი ამოსუნთქვით დამთავრდა ყველაფერი. ჩემში ყველა ემოცია გაიყინა. პიანინო მაქვს ჩემი ასაკის. ჩექმიანი ფეხით იყო ჩაქუჩები და სიმები ჩამტვრეული, ნაფეხური ეტყობოდა ძირს დაყრილ ხატებს.“

2008 წლის 7 აგვისტოს დაბადებული ქეთევან დოჯაშვილი რუსულ ბომბდამშენებს გადაურჩა და 14 წლის წინანდელი ომის შესახებ მხოლოდ დედის მონაყოლიდან იცის.

„დედა რომ ყვება ხოლმე, მეც თვალწინ მიდგას ყველაფერი, რაც ომის დროს ხდებოდა. დედა სულ ამბობს, რომ დაიბადე, გმირი ხარ და სიკვდილს პირველი უთხარი არაო,“ - ამბობს ქეთევან დოჯაშვილი.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად