Baby Bag

„აკრძალვა და რადიკალური ზომები არ ამართლებს არანაირად, როდესაც მოზარდებზეა საუბარი,“ - თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„აკრძალვა და რადიკალური ზომები არ ამართლებს არანაირად, როდესაც მოზარდებზეა საუბარი,“ - თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

თამარ გაგოშიძემ ინტერნეტუსაფრთხოებისა და ბავშვების ეკრანზე მიჯაჭვულობის საკითხზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მოზარდებთან რადიკალური ზომები არ ამართლებს:

„აკრძალვა, გამორთვა, როდესაც მოზარდებზეა საუბარი, ​რადიკალური ზომები არ ამართლებს არანაირად, იმიტომ, რომ ეს არის ცხოვრების ნაწილი. ჩემი თაობა ამ რეალობაში არის მიგრანტი და ახალგაზრდა თაობა არის აბორიგენი. მათი ტვინი ცოტა სხვანაირად არის მოწყობილი, ვიდრე ჩემი ტვინი. ისინი გაიზარდნენ ამ რეალობაში. ჩვენ ცარიელი ლოზუნგებით ვერ შემოვიფარგლებით. კარგად უნდა გავიგოთ ეს ფენომენი, თუ რა იზიდავს მოზარდს ინტერნეტსივრცეში.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, უფროსები ინტერნეტსივრცეს კონკურენციას ვერ უწევენ:

​სამწუხაროდ ჩვენ ვერ ვუწევთ კონკურენციას ინტერნეტსივრცეს. გავარკვიოთ, რა არის მოზარდის გარდატეხის ასაკის სპეციფიკა. ვიღაცას რთული გარდატეხის ასაკი აქვს, ვიღაცას შედარებით მარტივი. ყველას აქვს ერთი კანონზომიერება: შენ გინდა შენი თავის დამკვიდრება, შენ ეძებ ცხოვრების საზრისს. მაშინ იწყება დაკვირვება თავის თავზე, სხვებზე, საკუთარ გარეგნობაზე ზრუნვა.“

„მოზარდების აღგზნების ზღურბლი არის ძალიან დაბალი. სარისკო ქცევები, მწვავე შთაბეჭდილებები გინდა ამ ასაკში, შენ გაინტერესებს ბევრი რამ. რაც უფრო აკრძალულია, უფრო გაინტერესებს. რაც უფრო დაფარულია, კიდევ უფრო მეტი ცნობისმოყვარეობაა. სარისკო ქცევისადმი გაქვს ეს ტენდენცია. რაც უნდა ჭკვიანი ადამიანი იყოს, ​ეს რისკიანობის მომენტი არის დამახასიათებელი ამ ასაკისთვის. ჩვენი თაობის დროს პარალელური სივრცე არ არსებობდა. ალტერნატივა ბევრი არ გვქონდა. დღეს ჩვენ გვაქვს ალტერნატივები. როდესაც ჩვენ უსაფრთხოებაზე ვსაუბრობთ, სწორედ ეს მრავალფეროვნება და მოზარდების გარდატეხის ასაკის კანონზომიერებები უნდა გავითვალისწინოთ,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თამარ გაგოშიძემ ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „პულსი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ჩემი შვილი უპასუხისმგებლოა, რომ ვეჩხუბები, ვითომც არაფერი, არც რეაგირებს...“ - თამარ გაგ...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ იმ შეცდომების შესახებ ისაუბრა, რომელსაც მშობლები ბავშვის ქცევის შეფასებისას უშვებენ. მან აღნიშნა, რომ უფროსებს ხშირად არასწორად ესმით ბავშვის ქცევა:„მშობელი ამბობს შვი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი მასწავლებელი არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

„ჩემი მასწავლებელი  არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა:

„კავკასიის მთები არ მოგწონთ? ამ ორ მთას შორის რომ პატარა მთაა, ის გოგებაშვილია. გოგებაშვილის მწვერვალი დავარქვი. როგორ ცოცხლდებიან მთები?! გახედავ და ჩემი მთებია. ჩემი პროფესიაა ბავშვების სიყვარული, ანუ პედაგოგიკა. მიყვარს ბავშვების აღზრდის შესახებ ფიქრი. მთელი ჩემი ცხოვრება ამას ვემსახურები. ეს ყველაფერი აქ დაიწყო, თბილისში. 60-70-80-იან წლებში ვქმნიდით ამ პედაგოგიკას პირველ ექსპერიმენტულ სკოლაში და საქართველოს ბევრ სკოლაში.

არ გამოდგება ყვირილი, დასჯა, აკრძალვები. ეს ბავშვები არიან ახალი თაობის ბავშვები. მათ სინათლის ბავშვები ჰქვიათ, ვარსკვლავის ბავშვები ჰქვიათ. ბავშვი, როდესაც გამგები გვერდით არ ჰყავს, ეძებს გამოსავალს. ხანდახან უნდა, რომ დაგვსაჯოს, გადაყლაპავს რაღაც აბებს, ასე ხდება სუიციდები. ჩვენ ვართ ბიძგის მიმცემები ამ ამბავში. შეუყვარდა მეექვსე კლასელს მეცხრე კლასელი, არ შედგა ეს, წავიდა გოგონა და მოიკლა თავი. ვიღაცას რომ ეთქვა ლიტერატურის მასწავლებელს, რომ სიყვარული ასეთია, გაუძელით, ბავშვებო. თქვენც შეგიყვარდებათ, განა მარტო იმან და იმან შეიყვარეს ერთმანეთი რომანში?!

საქართველოში მასწავლებელს არ აქეზებენ, რომ შემოქმედი იყოს. წავიკითხავთ რაღაც რომანს, მშვენიერი ქართველი მწერლები გვყვანან და უნდა გადმოვცეთ შინაარსი. ვის უნდა ეს შინაარსები?! გადმოსცა მოსწავლემ შინაარსი. მერე რა?! როდესაც ამაზე ვალაპარაკობ, სულ ჩემი მასწავლებელი მახსენდება, ვენაცვალე იმის სულს, ვარვარა ვარდიაშვილი. არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა. ახლაც არიან ასეთი მასწავლებლები, რა თქმა უნდა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად