Baby Bag

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, არ აღიარებენ წყენას, მაგრამ გულის სიღრმეში დიდ ტკივილს ატარებენ,“ - ხათუნა მუზაშვილი

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, არ აღიარებენ წყენას, მაგრამ გულის სიღრმეში დიდ ტკივილს ატარებენ,“ - ხათუნა მუზაშვილი

ფსიქოლოგმა ხათუნა მუზაშვილმა პატიების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ხშირად ადამიანებს ერთმანეთში ერევათ პატიება და დავიწყება:

„პატიება არის სტრესის განეიტრალება. ძალიან ხშირად ერთმანეთში ერევათ პატიება და დავიწყება. ამბობენ: „დამავიწყდა, აღარც კი მახსოვს.“ დავიწყება არ არსებობს. ამ ყველაფერს კომპიუტერის ეკრანს თუ შევადარებთ, დავიწყება ნიშნავს, რომ ეს ფოლდერი არ დევს კომპიუტერის ეკრანზე, არის სადღაც ჩამალული, რაც უარესია. ​არის რაღაც, რისი დავიწყებაც არ შეიძლება, სანამ არ მოაგვარებთ. პატიება არის, როდესაც თქვენ გახსოვთ ეს სიტუაცია, მაგრამ უკვე გეღიმებათ ამაზე, ის აღარ გტკივათ.“

ხათუნა მუზაშვილის თქმით, ჩვენი ქცევები და გრძნობები ხშირად ერთმანეთს არ ემთხვევა:

„თუ როგორ ვექცევი ადამიანს,​ რომელმაც გული მატკინა და რას ვგრძნობ, შეიძლება იყოს აბსოლუტურად სხვადასხვა. ხანდახან არის, რომ მინდა, ცოტა ხანს ცხვირი ავუწიო, მაგრამ არ ვარ ნაწყენი. მით უმეტეს, თუ ქალისა და კაცის ურთიერთობაზეა საუბარი. შესაძლოა, კონკრეტულ შემთხვევაში ჩვენი ქცევა იყოს დადგმული.“

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, უცინიან, თვლიან, რომ​ იყო ნაწყენი, ეს სირცხვილია. არ აღიარებენ, რომ არიან ნაწყენი, მაგრამ გულის სიღრმეში ძალიან სერიოზულ ტკივილს ატარებენ. დამანგრეველი სტრესის 90 % შედგება სწორედ ამ „დაიგნორებული“ სტრესისგან, რომელსაც სადღაც შორს ვინახავთ. ეს ყველაფერი არის დიდი ატომური ბომბი ჩვენს ქვეცნობიერში,“- აღნიშნულ საკითხებზე ხათუნა მუზაშვილმა საქართველოს რადიოს ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „საქართველოს რადიო“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როდესაც რაღაცაზე გავღიზიანებულვარ, მიფიქრია: აბა, სხვანაირად მოისმინე ეს ფრაზა და მივმხვდ...
​​ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ აგრესიის გამომწვევ მიზეზებსა და მისი მართვის მეთოდებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ადამიანობა სწორედ აგრესიის მართვაში გამოიხატება:„აგრესია არის ბუნებრივი მახასიათებელი ადამია...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თბილისში კიდევ ერთი საზარელი მკვლელობა მოხდა… სად არის ღირებულებები? სად არის სიყვარული? სად არის კანონი?“ - გია მურღულია 17 წლის მოზარდის მკვლელობაზე

„თბილისში  კიდევ ერთი საზარელი მკვლელობა მოხდა… სად არის ღირებულებები? სად არის სიყვარული? სად არის კანონი?“ - გია მურღულია 17 წლის მოზარდის მკვლელობაზე

ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში 17 წლის ბიჭის მკვლელობის შემთხვევას გამოეხმაურა და აღნიშნა, რომ ყველა ვალდებულია პრობლემის მიზეზები მოიძიოს და მომხდარი გააანალიზოს:

„მეხსიერების აუცილებლობა

თბილისში კიდევ ერთი საზარელი მკვლელობა მოხდა - 17 წლის ბიჭს მისმა თანატოლებმა 10 დაუნდობელი ჭრილობა მიაყენეს.

მავანი გულგრილი თუ ფილოსოფიური სახით იტყვის: სამწუხაროა, მაგრამ ასეთი რამ ხანდახან ყველგან ხდებაო.

არ შეიძლება ასე ფიქრი! - შემგუებლობა პირდაპირ ბადებს მარცხს.

ჩვენი საზოგადოება და სახელმწიფო არ უნდა იყოს ფაქტისა თუ მოვლენის უბრალო ფიქსატორი - ვალდებულნი ვართ, ყველაფერი გავაანალიზოთ, შევაფასოთ, მიზეზები მოვიძიოთ და პრინციპული გადაწყვეტილებები მივიღოთ.

მეხსიერების სიტკიცე და მდგრადობაა საჭირო!

განა რა გვჭირს ასეთი, რომ ყველაზე ამაზრზენი დანაშაული თუ პრობლემა ერთ კვირაზე მეტ ხანს თავსა და ცნობიერებაში არ გვიჩერდება?!

რატომ არ გვაღელვებს ის, რაც ჩვენს ქვეყანას შიგნიდან ღრღნის და ბუნებას უმსხვრევს?

სად არის ღირებულებები?

სად არის გონიერება?

სად არის გულწრფელი ემოცია?

სად არის სიყვარული?

სად არის კანონი?

ხორავას ქუჩაზე დატრიალებული საშინელი უბედურების განხილვა/შეფასებისას (ერთ-ერთი ტელევიზიის ეთერით რომ გადაიცა) ვთქვი, რომ რამდენიმე დღე ვიგლოვებდით, ვივიშვიშებდით და მერე ყველას ყველაფერი დაავიწყდებოდა... მომდევნო მკვლელობამდე. მინდა ვცდებოდე, მაგრამ ამის ძალიან მკაფიო განცდა მაქვს და ზუსტადაც ვიცი-მეთქი.

რა გავაკეთეთ და შევცვალეთ, რომ შემდეგი რისკები მინიმუმამდე დაგვეყვანა და ცნება "ვაჟკაცობის" დეგრადირებული ახსნა თუ განცდა შეგვეზღუდა მაინც?

რა ბადებს მოზარდი მკვლელის ცნობიერებასა და განწყობას?

სად ვუშვებთ შეცდომებს?

სად არის საოჯახო, სახელმწიფოებრივი, საზოგადოებრივი ან სასკოლო აღზრდის სისტემა?

ზოგიერთი (ყველას ყველაფერს რომ ასწავლიან, მათი წრიდან) მეტყვის, ამ ერთი ამბის გამო სისტემური ტრაგედიის ხსენება მართებული არ არისო.

ტყუილია ეს! - სისტემა კონკრეტულ შემთხვევებში ჩანს.

ბოლოს და ბოლოს, ამ თემაზე (როგორ ვაყალიბებთ ახალი თაობის ღირებულებათა სისტემას) დიდი საზოგადოებრივი დისკუსია უნდა მოვაწყოთ.

განათლების სფეროს ნამდვილი რეფორმა (ახლა ამ სიტყვით ყველაფერ სხვას მოიხსენიებენ), პირველ რიგში, აღზრდის სისტემის გააზრებასა და ჩამოყალიბებას გულისხმობს.

რატომ?

იმიტომ, რომ სწორედ ის ქმნის გარემოს, რომელიც კანონზე უწინარეს იცავს ამ საზოგადოებას ბოროტების, სიშლეგისა და უპასუხისმგებლობის ჭაობისგან.

რაც ამ დღეებში მოხდა, არ არის მხოლოდ ერთი კონკრეტული ოჯახის ან ახალგაზრდა კაცის ტრაგედია - ეს ჩვენი საერთო ტრაგედიაა.

და ბოლოს:

მხოლოდ აღზრდის სისტემის შეცვლა (თუნდაც კარგი და სწრაფი) ასეთი პრობლემების მოგვარების არ და ვერ უშველის.

აუცილებელია, რომ კანონმა იკანონოს - ყველასთვის თანაბრად!

ის უკიდურესად პრინციპული უნდა იყოს მკვლელის მიმართ, რათა დანარჩენმა ადამიანებმა მშვიდად აშენონ კეთილი და სამართლიანი მომავალი.

მუდმივი ქართული „თავის დაძვრენა“ და „ჩვენიანის ხსნა დამსახურებული სასჯელისგან“ უნდა დავივიწყოთ - ეს „ჰუმანურობა“ და „სიყვარული“ კი არა, ნაძირლობაა.

როდესაც ცნობიერება ავად არის, მას განკურნება სჭირდება,“ - აღნიშნა გია მურღულიამ.

წაიკითხეთ სრულად