ბავშვის სწორად განვითარებას უშლის თუ არა ხელს, ხშირი შექება ან პირიქით კრიტიკა მშობლების მხრიდან და როგორ დავიჭიროთ ოქროს შუალედი? - ამ და სხვა საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი ნანა ფაცაცია.
- მშობლების მხრიდან შექებაზე მეტად ბავშვების გაკრიტიკება რამდენად ცუდია მათი ფსიქიკისთვის და უშლის თუ არა ხელს განვითარებაში?
- ზოგადად, ძალიან მნიშვნელოვანია ადეკვატური უკუკავშირი მშობლების მხრიდან ბავშვის ქცევაზე. რა თქმა უნდა, უმჯობესია აქცენტი დადებითზე გაკეთდეს, რათა უფრო მეტად განვამტკიცოთ მოზარდის პოზიტიური ქცევა. თუმცა, თუ ბავშვი იქცევა ისე, რომ მშობელს ან უფროს ადამიანს ეს არ მოსწონს, საჭიროა ფაქიზად მივცეთ უკუკავშირი, რასაც, მოდი, კრიტიკას ნუ დავარქმევთ. ავუხსნათ ბავშვს, რატომ არ არის ესა თუ ის ქცევა მისაღები მშობლისთვის, ანუ შედეგზე უნდა იყოს ორიენტირებული ჩვენი უკუკავშირი. მშობლის მხრიდან ყველაზე მნიშვნელოვანია ადეკვატური უკუკავშირი. ჩვენს რეალობაში ხშირად გვესმის მშობლებისგან, გადატვირთული გრაფიკის გამო, გადაღლილებს აღარ ჰყოფნით ენერგია ახსნისთვის, თუმცა აუცილებელია გამოვნახოთ დრო და რესურსი, რომ ბავშვებს კრიტიკის ნაცვლად, ადეკვატური უკუკავშირი მივცეთ. ის, რაც არ მოგვწონს, კი არ გავუკრიტიკოთ, არამედ ვუთხრათ, რატომ არის საზიანო კონკრეტული ქმედება მათთვის და რა შედეგს მისცემს. ამით არჩევანის წინაშე დავაყენებთ, თავად აირჩიონ ქცევა, რომელიც ნაკლებად საფრთხის შემცველი იქნება.
- თუ პირიქით, მეტად აქებენ და ნაკლებად აძლევენ შენიშვნებს, ხომ არ მოვადუნებთ მათ და დავუკარგავთ მოტივაციას, კრიტიკულად შეხედონ საკუთარ თავს?
- ამ შემთხვევაშიც, როდესაც ვამბობთ მეტად შექებას ან მეტად გაკრიტიკებას, ისევ არაადეკვატურ უკუკავშირთან გვაქვს საქმე. მნიშვნელოვანია, რისთვის ვაქებთ ბავშვს. ხშირად იმისთვის ვაქებთ, რაშიც წვლილი არ მიუძღვის, მაგალითად, სილამაზე. იქ, სადაც იზრდებიან ესმით ფრაზები: „რა კარგი ხარ, პრინცესა“, „რა ლამაზი ხარ“ და ა.შ. როდესაც იზრდებიან და გადადიან მიკროსოციუმიდან მაკროსოციუმში (ბაღი, სკოლა და ა.შ.) იქ უკვე იქმნება პრობლემები, რადგან იგივე უკუკავშირს საზოგადოების მხრიდან ვეღარ ხედავენ, რამაც დიდი ზეგავლენა შეიძლება მოახდინოს მათ თვითშეფასებაზე. ბავშვებს აუცილებელია დადებითი უკუკავშირი მივცეთ რაღაცის კეთებისთვის, ეს იქნება სწავლა თუ სხვა რამ. მეტად ან ზედმეტად შექება არასწორია, ყოველთვის მიზანშეწონილია ჩარჩოში, ზომიერების ფარგლებში ადეკვატური რეაქციები.
- როგორ დავიჭიროთ ოქროს შუალედი, შექებასა და კრიტიკას შორის?
- მშობლები კვალდაკვალ უნდა მივყვებოდეთ შვილების ქმედებებს. იმას, რაც ჩვენთვის მიუღებელია და მივუთითებთ, ახსნაც უნდა მოჰყვებოდეს, ეს კი მათ შედეგების გაანალიზების საშუალებას მისცემს. მნიშვნელოვანია ფრაზები, რომლებსაც მშობელი იყენებს კომუნიკაციის დროს. თუ ჩვენ მოკლე ფრაზებს ვიყენებთ, მაგალითად, „არ შეიძლება“, ბავშვს კითხვა უჩნდება, რატომ არ შეიძლება, აუცილებელია დასაბუთებულად ავუხსნათ. ასევე სიტყვა „რატომ“, რომელსაც იყენებენ მშობლები. ხშირად ბავშვს უნდა კონკრეტული რამ, თუმცა არ იცის, რატომ უნდა, შესაბამისად, ამაზე პასუხს ვერ გაგვცემს და მეტ გაუგებრობას შეუქმნის ბავშვს. ასე რომ, არსებობს ფრაზები ეფექტური კომუნიკაციისთვის, რაც მშობლებს დაეხმარება დაიჭირონ ოქროს შუალედი. ჩვენ უნდა ვიყოთ ადეკვატური ანარეკლი შვილების ქმედების.
- რას ურჩევდით მშობლებს, როგორ ასწავლონ შვილებს იყვნენ თავდაჯერებულები და ამასთანავე არ შეწყვიტონ განვითარებაზე ზრუნვა?
- მნიშვნელოვანია ბავშვს და ზოგადად ნებისმიერი ასაკობრივი ჯგუფის ადამიანს, ჰქონდეს ადეკვატური თვითშეფასება. ჯერ დავიწყოთ იმით, თუ რა არის თვითშეფასება, ვინაიდან თავდაჯერებულობა პირდაპირ კავშირშია ამასთან. თვითშეფასება არის ინდივიდის სუბიექტური წარმოდგენა საკუთარ თავზე, უნარებზე, თვისებებზე. ეს ყალიბდება ზუსტად იმ უკუკავშირებით, რაზეც ზემოთ ვისაუბრეთ, ეს იქნება საკუთარი თავისგან, ოჯახისგან, მეგობრებისგან, თუ ნებისმიერი იმ სოციუმისგან მიღებული უკუკავშირი, სადაც უწევს ყოფნა, ასე ყალიბდება ადამიანის თვითშეფასება. შესაბამისად, ადრეული ასაკიდან უნდა ჩაეყაროს საფუძველი ბავშვის ადეკვატური თვითშეფასების ჩამოყალიბებას მისი ჯანსაღი განვითარებისთვის. ერიქსონის თეორიას გავიხსენებ, სადაც ის გამოყოფს ყველაზე მნიშვნელოვან პერიოდს თვითშეფასების ჩამოყალიბების პროცესში, 18 თვიდან 3 წლამდე. ამ დროს ძალიან დიდი როლი აქვთ მშობლებს. ეს ერთ-ერთი კრიზისის გადალახვის პერიოდია, როდესაც ბავშვი სწავლობს თვითონ კვებას, ჩაცმას, ნაბიჯების გადადგმას. ამ დროს თუ მშობელი იქნება მხარდამჭერი და ბავშვის ნებისმიერი ინიციატივა იქნება სწორად მხარდაჭერილი, ბავშვი სწავლობს თავდაჯერებულობას, საკუთარი ძალების რწმენას, ხოლო კრიზისი ილახება ჯანსაღად. თუ მშობელი ზემზრუნველია, ანუ არ აძლევს საშუალებას თვითონ გააკეთოს რამე, ასეთ დროს პატარას უყალიბდება ეჭვის განცდა საკუთარ თავის და შესაძლებლობების მიმართ. ამით შესაძლოა, საფუძველი ჩაეყაროს დაბალ თვითშეფასებას, რაც თავდაჯერებულობას უშლის ხელს. თუ 3 წლამდე კრიზისი ჯანსაღად გადაილახა, შემდეგი კრიზისის გადალახვა უფრო მარტივი იქნება მოზარდებისთვის, აქ უკვე შემოდის სკოლა, სადაც დიდი როლი აქვთ პედაგოგებს, თანატოლებთან ურთიერთობას.
ასევე მინდა აღვნიშნო, რომ თავდაჯერებულობა ფსიქიკური განვითარების პროცესში ძალიან მნიშვნელოვანია. ადეკვატური თვითშეფასება ეს არის სუიციდის საუკეთესო პრევენცია. თუ მშობლები (ოჯახის წევრები) და სააღმზრდელო დაწესებულებები სწორი უკუკავშირით ხელს შევუწყობთ, შვილები ჩამოყალიბდნენ თავდაჯერებულ პიროვნებებად, ეს მათთვის წარმატების საწინდარი იქნება. თავდაჯერებულობა გულისხმობს მუდმივ სწრაფვას თვითგანვითარებისკენ და თვითრეალიზაციისკენ.
გააზიარეთ პოსტი
არ დაგავიწყდეთ !!!
Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)
დედებს განსაკუთრებული ინტუიცია აქვთ, ისინი მოვლენების განვითარებას წინასწარ პროგნოზირებენ
ქალის ინტუიცია განსაკუთრებით ძლიერდება, როდესაც ის დედა ხდება. სამეცნიერო კვლევებით დასტურდება, რომ ორსული ქალბატონების ნერვული სისტემა მნიშვნელოვან ცვლილებებს განიცდის. ძუძუთი კვების დროს ჩვილსა და დედას შორის უძლიერესი კავშირი მყარდება. მარტივი ევოლუციური კანონზომიერებიდან გამომდინარე, სახეობის გასამრავლებლად, ქალს განსაკუთრებული ინსტინქტი ეძლევა, რათა მან ჩვილის დაცვა და ახალ გარემოსთან მისი ადაპტაცია მარტივად შეძლოს.
ქალის სხეულსა და გონებაში მნიშვნელოვანი ცვლილებები ხდება, როდესაც ის ორსულადაა. თანამედროვე ფსიქოლოგები აქტიურად იკვლევენ, თუ როგორ იცვლება დედის ორგანიზმი და ტვინი, როდესაც ის შვილს აჩენს. დედებს განსაკუთრებით უძლიერდებათ აღქმის და სმენის უნარი. ცნობილია, რომ შვილის ტირილი დედას მაშინაც კი ესმის, როდესაც ბავშვის ხმის გაგონება სხვას არავის შეუძლია. დედებს განსაკუთრებული ინტუიციაც აქვთ და ისინი მოვლენების განვითარებას წინასწარ პროგნოზირებენ.
კვლევებით დგინდება, რომ ორსული ქალის ტვინში სერიოზული ცვლილებები მიმდინარეობს, რაც ბავშვის გაჩენიდან სულ ცოტა ორი წლის მანძილზე გრძელდება. ეს ქალს დედობასთან ადაპტაციისთვის ამზადებს. ზოგიერთ შემთხვევაში ორსულობის დროს განვითარებული ცვლილებები ქალს მთელი სიცოცხლის მანძილზე უნარჩუნდება.
ოქსიტოცინი, ენდორფინები და ქალური ჰორმონები ქალის ორგანიზმს მნიშვნელოვნად ცვლიან. ქალი ვერასდროს ივიწყებს შვილის გაჩენის შედეგად გამოწვეულ საოცარ განცდებს. ცხოველების მსგავსად ადამიანებსაც ძლიერი დედობრივი ინსტინქტები აქვთ. ყველა ქალს ბუნებრივად აქვს ბავშვის მოვლისა და გაზრდისთვის საჭირო ცოდნა. ძუძუთი კვების პირველი ეტაპი ბუნებრივი და ინსტინქტური პროცესია. მიუხედავად ამისა, დედები ყოველთვის ცდილობენ, რომ ბავშვის აღზრდის შესახებ ახალი ინფორმაცია მოიძიონ. ისინი ფსიქოლოგების, ექიმების, დედების მოსაზრებას ისმენენ და ითვალისწინებენ, თუმცა, აღნიშნული მოსაზრებები ყოველთვის არ ამართლებს. ზოგიერთ ბავშვთან სტანდარტული მიდგომები არ მუშაობას. ამ დროს დედის ინსტინქტი ირთვება. დედა ყველაზე უკეთ ხვდება, რა უნდა მოიმოქმედოს, რა არის სწორი მის შვილთან მიმართებაში და რა არის შეცდომა.
დედა იმდენად არის ორიენტირებული შვილის ცხოვრებაზე, რომ მისი გონების შესაძლებლობები უსაზღვროა. როდესაც შვილთან მიმართებაში თქვენი ინსტინქტი რაღაც მნიშვნელოვანს გკარნახობთ, ინტუიციას ენდეთ. დედის ინტუიცია წარმოუდგენლად ძლიერია. ბავშვების ბედნიერებისა და ჯანმრთელობის უზრუნველსაყოფად დედებს ბუნებრივად ებოძათ განსაკუთრებული უნარები, რომელთა გამოყენება მათ მთელი ცხოვრების მანძილზე შეუძლიათ.
დედებს ინტუიციის მეტად განთვითარებაში მედიტაციაც ძალიან ეხმარებათ. თუ ძალიან დაკავებული არ ხართ და დღის განმავლობაში საკუთარი თავისთვის რამდენიმე წუთის გამოყოფა შეგიძლიათ, მედიტაციას და რელაქსაციას მიმართეთ, რათა თქვენი განსაკუთრებული უნარები კიდევ უფრო დახვეწოთ და გააძლიეროთ.