Baby Bag

„ბავშვის მოვლა არასაკმარისი პირობაა აღზრდისთვის. აღზრდას სჭირდება შესაბამისი რუტინა,“ - თამარ გაგოშიძე

„ბავშვის მოვლა არასაკმარისი პირობაა  აღზრდისთვის. აღზრდას სჭირდება შესაბამისი რუტინა,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ექვს წლამდე ასაკის ბავშვის რუტინის ჩამოყალიბებაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვმა უნდა იცოდეს, თუ რას ელიან მისგან ოჯახის უფროსი წევრები:

„ბავშვის მოვლა არის აუცილებელი, მაგრამ არასაკმარისი პირობა მისი აღზრდისთვის. ​აღზრდას სჭირდება შესაბამისი რუტინა. ბავშვმა უნდა იცოდეს, რას მოელოდებიან მისგან უფროსები ოჯახში. ჩვენ დიდ ოჯახებად ვცხოვრობთ. ხშირად ყველას აქვს თავისი წარმოდგენა, როგორ უნდა მიუდგეს ბავშვს. ჩვენი კატეგორიული რჩევაა, რომ ჩვენ შეიძლება არ ვეთანხმებოდეთ ერთმანეთს, მაგრამ ბავშვის მიმართ გამოყენებულ უნდა იყოს ერთი და იგივე წესი. მე ვეჩხუბები და თქვენ ეფერებით, თქვენ ეფერებით და მე ვეჩხუბები, მე არ ვაძლევ კანფეტს და თქვენ აძლევთ, ეს არის სრულიად დაუშვებელი. ჩვენთვის ბავშვი არის სუბიექტი. ეს არ არის ობიექტი, რომელიც უნდა აიღო, დაბანო, მერე ჩატენო საჭმელი, დააძინო და უყიდო სათამაშო. ეს არ არის ხოლმე საკმარისი. ბავშვი არის სუბიექტი და ორი წლის ბავშვსაც ჩვენ ვუთანხმებთ რუტინულად რას ვაკეთებთ რის მერე.“

თამარ გაგოშიძემ რჩევები მისცა იმ მშობლებს, რომლებსაც ბავშვის დაძინების პრობლემა აქვთ:

„ხშირად უთქვამთ მშობლებს, რომ დაძინება არის კატასტროფა. ჩვენ ვუთანხმებთ ბავშვს, რას რის მერე ვაკეთებთ. ლაპარაკია 2-3 წლის ასაკის ბავშვებზე. შუადღიდან იწყება უკვე ეს. დღის მეორე ნახევრიდან ჩვენ ვეუბნებით, რომ ახლა ვივახშმებთ, ​მერე ვითამაშებთ და ხომ იცი, მერე დავიძინებთ. ეს რეფრენივით გასდევს დაძინებამდე. ბავშვს ეს სულ ესმის და ეს არის განწყობის შემუშავება დაძინებისთვის. ეს რიტუალი არის დაძინების რიტუალი.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ბავშვს ძილის წინ ეკრანის დრო არ უნდა ჰქონდეს:

„მაგალითად, ვივახშმეთ. არ არის მისაღები, რომ ბავშვს ძილის წინ ჰქონდეს ეკრანის დრო. დაძინებამდე ორი საათით ადრე ბავშვი უნდა იყოს მოშორებული ეკრანს. ეკრანის გარდა შეუძლია ყველაფერი გააკეთოს. ჩვენ ვეუბნებით, ახლა ვითამაშებთ. თუ გაქვთ დრო, თქვენ ეთამაშებით. თუ არ გაქვთ დრო, ეუბნებით, რომ ჯერ შენ ითამაშებ, მე ჩემს საქმეს გავაკეთებ, მერე ვითამაშებთ ერთად. ეს მუდმივად მეორდება. ისე არ არის, რომ მე დღეს ხასიათზე ვარ, ​ან სადმე წავედი, არ ვარ სახლში და ამიტომ გაცდება ჩვენი თამაში. ამას სჭირდება მუდმივობა. რუტინა ეს არის.“

„ბავშვი რას ეუბნები იმას კი არ აქცევს ყურადღებას, როგორ ეუბნები, იმას აქცევს ყურადღებას. მშობელი გეუბნება, რომ არაფრით არ შემიძლია ამის დამორჩილება. ასეთი რამე არ არსებობს. თუ ჩვენ თვალებში შევხედავთ და მშვიდად ვეტყვით: „შეხედე, მე ეს უნდა გავაკეთო, მე ველოდები, რომ შენ ამას გააკეთებ და მე მერე შემოგიერთდები. შენ ყოჩაღი გოგო/ბიჭი ხარ, ძალიან კარგად ითამაშებ,“ აი, ეს არის რუტინა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„6 წლამდე ასაკის ბავშვისთვის წამყვანი ქცევა არ არის მეცადინეობა და დასწავლა. მისი ქცევა არ...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის ცხოვრებაში თამაშის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, თამაშის დროს ბავშვი სამყაროს შეიმეცნებს, ხოლო სწავლის პროცესი, შესაძლოა. სრულიად გაუცნობიერებლად განხორცი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მამა გაბრიელს ვუთხარი, თუ ჩვენი ოჯახი უნდა გადარჩეს, შვილი მაჩუქე-მეთქი. ზუსტად ერთ კვირაში გავიგე, რომ ორსულად ვიყავი,“ - სოფო ბედია

მომღერალმა სოფო ბედიამ გადაცემაში „ფარული კონვერტი“ თავისი ვაჟის, რომელიც მას პირველი ქორწინებიდან ჰყავს და მიშა მესხის განსაკუთრებული ურთიერთობის შესახებ ისაუბრა:

„ჩემს შვილს მამა ძალიან უყვარს. როდესაც მიშა გავიცანი, პატარა იყო, 4 წლის და მისთვის უცხო ადამიანის მიღება, რა თქმა უნდა, რთული იყო. მიშა ძალიან კეთილი ადამიანია, ბავშვები უყვარს. მე ერთი წელი ვაკვირდებოდი მიშას და ნიკოლოზის ურთიერთობას. ბავშვს მოწყენის საშუალებას არ აძლევდა, საჩუქრებით ანებივრებდა, ყველგან დაატარებდა, დღემდე ძმაკაცობენ. როდესაც მივხვდი, რომ ეს ადამიანი მარტო ჩემთვის კი არა, ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანისთვის, ჩემი შვილისთვის არის კარგი, მივიღე გადაწყვეტილება, რომ ცოლად გავყვებოდი.“

„ჩემი და მიშას საერთო შვილს, ანდრეას, ღმერთის საჩუქარს ვეძახი. მე და მიშა რომ დავქორწინდით, 5 წელი არ გვყავდა შვილი. როდესაც ახალი ცოლ-ქმარი ხართ, არ ჩქარობთ ბავშვის ყოლას, მაგრამ დროსთან ერთად ყველა ოჯახს სჭირდება დამაგვირგვინებელი შვილი. სამწუხაროდ, გარე ორსულობა დამემართა, ოპერაცია გამიკეთეს, ცალი მილი ამომიღეს და მითხრეს, რომ მეორე მილიც არ იყო კარგ მდგომარეობაში. გამაფრთხილეს, რომ ერთადერთი გამოსავალი ხელოვნური განაყოფიერება იყო. როდესაც ამ ყველაფერზე ფიქრი შევწყვიტეთ და მოვეშვით, ერთ დილას ჩემმა მეგობარმა დამირეკა და მითხრა მამა გაბრიელის საფლავზე მივდივართო, მეც წამიყვანეს. ტაძარში დედაოები ვნახე, მომეფერნენ. ძალიან ავფორიაქდი, გულმხურვალედ ვლოცულობდი და ცრემლები მომდიოდა. ამ დროს ოჯახში პატარა პრობლემებიც გვქონდა. მამა გაბრიელს ვუთხარი, თუ ჩვენი ოჯახი უნდა გადარჩეს, შვილი მაჩუქე-მეთქი. ზუსტად ერთ კვირაში გავიგე, რომ ორსულად ვიყავი. აი, ასეთი სასწაულია ჩემი ანდრეა,“ - აღნიშნა სოფო ბედიამ. 

წაიკითხეთ სრულად