Baby Bag

„მამა უნდა იყოს ემოციურად ხელმისაწვდომი. ბიჭსაც და გოგოსაც უნდა ჰქონდეს შესაძლებლობა, რომ მნიშვნელოვან საკითხებზე დაელაპარაკოს მამას,“ - მაია ბოჭორიშვილი

„მამა უნდა იყოს ემოციურად ხელმისაწვდომი. ბიჭსაც და გოგოსაც უნდა ჰქონდეს შესაძლებლობა, რომ მნიშვნელოვან საკითხებზე დაელაპარაკოს მამას,“ - მაია ბოჭორიშვილი

ფსიქოანალიტიკოსმა მაია ბოჭორიშვილმა ბავშვის ცხოვრებაში მამის როლსა და მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ კარგი მამა ბავშვისთვის ემოციურად ხელმისაწვდომია:

„ყველანი მოვხვედრილვართ სუფრასთან. თამადა ამბობს: „ეს კაცი ისეთი არაჩვეულებრივი ქმარია, გადასარევი ადამიანია.“ გულის სიღრმეში სულ მქონდა განცდა: საიდან იცის ამ ადამიანმა, როგორი ქმარია ეს კაცი?!​ ვინ არის კარგი მამა ყველა კონკრეტულ შემთხვევაში კონკრეტული მამის შვილმა იცის, მაგრამ არსებობს ზოგადი რჩევები, რომლებიც მამებმა სასურველი იქნება, რომ გაითვალისწინონ. მამა უნდა იყოს ემოციურად ხელმისაწვდომი. ბიჭსაც და გოგოსაც უნდა ჰქონდეს შესაძლებლობა, რომ ემოციურად მისთვის მნიშვნელოვან საკითხებზე დაელაპარაკოს მამას. ბავშვს შიგნიდან არ უნდა ჰქონდეს თემები, რომ მე ამაზე მამას არ ველაპარაკები, მე ამაზე ველაპარაკები მარტო დედას. მარტო მამას შეუძლია, რომ ასეთი ატმოსფერო შექმნას თავის შვილთან, რომ ის იყოს ღია მთელი ინფორმაციის მისაღებად. კარგი მამის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი თვისებაა, რომ დაიტიოს შვილის მოწოდებული ინფორმაცია და იმ წუთას არ ჰქონდეს რეაგირება, თუ არ მოსწონს, რასაც შვილი ეუბნება.“

მაია ბოჭორიშვილმა ​მამებს ურჩია, თანაგრძნობა გამოხატონ ბავშვის მიმართ, როდესაც ის გარკვეული პრობლემის შესახებ საუბრობს:

„მეორე არის ის, რომ თანაგრძნობის გამოხატვა შეგვეძლოს ბავშვისთვის. ბავშვისთვის შეიძლება ძალიან მნიშვნელოვანი იყოს ის, რითაც ის ჩემთან მოდის და ჩემთვის ეს იყოს ძალიან სასაცილო. მოსმენაში იგულისმება ის, რომ ძალიან მნიშვნელოვანია ყველაფერი არ დავაკომენტაროთ. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ „ვიღაცასთან ვიჩხუბეზე“ არ გაგიჩნდეს სურვილი, რომ რჩევა მისცე. არ აქვს მნიშვნელობა როგორი იქნება რჩევა. გააჟღეროს ბავშვმა, დაიტიე და ჰკითხე: „შენ როგორ ფიქრობ, რა მოხდა მაგ დროს? რისი გაკეთება გინდოდა? რა გააკეთე და რას ნანობ?“ შეეცადეთ, რომ თქვენი გამოცდილების და ხასიათის პროეცირება არ მოახდინოთ.“

„რაღაც ასაკი არის, როდესაც კარგად მოდიან მამა და შვილი, მერე ცოტა ეს ურთიერთობა ირევა. ყურადღებიანი მამა ამჩნევს ამ ასაკის დაწყებას ვაჟში და ახერხებს, რომ უკიდურეს დაპირისპირებაში არ გადაიტანოს ეს. ​ხანდახან არ არის ჩვენთვის მისაღები, რასაც ჩვენი შვილები ამბობენ და აკეთებენ. ამის თქმაც შეიძლება, ოღონდ ეს არ უნდა იყოს კატეგორიული, აგრესიული ფორმით. ეს არ უნდა იყოს ძალიან ხშირად. ამას აქვს ძალიან დიდი მნიშვნელობა. ხშირი კონფრონტაცია ანგრევს იმ ძალიან ფაქიზ ურთიერთობას მშობლებთან, რომელიც ისედაც ძალიან მყიფე ხდება გარდამავალ ასაკში. უფროსები უნდა გავუფრთხილდეთ ამ ნდობის შენარჩუნებას ბავშვებთან,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მაია ბოჭორიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ნაშუადღევს“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ისევე როგორც ბავშვს სჭირდება დედა, მისთვის აუცილებელია მამა. ორივე მშობელს თავისი ფუნქციე...
​ფსიქოლოგი ​პაატა ამონაშვილი ბავშვის ცხოვრებაში მამის როლის შესახებ საუბრობს:„ბუნებამ ასე დააწესა, რომ ბავშვს ჰყავს ორი მშობელი, დედა და მამა. ისევე როგორც ბავშვს სჭირდება დედა, მისთვის აუცი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბოლო რიგში მჯდომი მოსწავლე, შეიძლება სკოლის დამთავრების შემდეგ კლასიდან ყველაზე ნიჭიერი და მაგარი ტიპი გამოვიდეს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ საინტერესო მეთოდის შესახებ ისაუბრა, რომლის მიხედვითაც ადამიანის თვისებების მიხედვით შეგვიძლია გამოვიცნოთ, თუ რომელ მერხზე იჯდა ის სკოლაში:

„ადრე ვაკეთებდი და ხანდახან შემეძლო გამომეცნო, ვინ რომელ მერხზე იჯდა სკოლაში. თუ თქვენი სკოლა უცნაური არ იყო, როგორც წესი სამი რიგია კლასში. მე რომ კითხვა დავსვა, განსხვავდებოდნენ თუ არა წინა რიგში მსხომები ბოლო რიგში მსხდომებისგან, აშკარად განსხვავდებოდნენ. პირველ მერხზე, მეტყვით, რომ ბეჯითები ისხდნენ.“

ზურა მხეიძის თქმით, ბოლო მერხზე მსხდომი მოსწავლეები ხშირად სკოლის დამთავრების შემდეგ ყველაზე დიდ წარმატებას აღწევენ:

„ბოლო მერხზე მჯდომ და ბოლოდან წინა მერხზე მჯდომ ადამიანს შორის განსხვავება არის? დავაკვირდეთ, მასწავლებელი როდესაც დგება ფეხზე, ყურადღების ცენტრში ხვდება ბოლო რიგი და არა - პირველი. ბოლო რიგში ადამიანი ვერ იმალება, მით უმეტეს, თუ მასწავლებელი მკაცრია. იმალება ბოლოდან მეორე-მესამე რიგში. შესაძლოა, ბოლო რიგში ნაკლებად ბეჯითი მოსწავლე ტიპი იყოს, მაგრამ რომ დაამთავრეს სკოლას, ყველაზე მაგარი ტიპი გამოვიდეს კლასიდან, ყველაზე ნიჭიერიც და ვინც წინ არის, იმას აჯობოს.“

„პირველი რიგი არის, რომ მასწავლებელს ვუყურებ და კლასს ვერ ვხედავ. როდესაც შენ გაიცნობ ადამიანს, რომლისთვის უფროსი ყველაფერია და კოლეგა არაფერი, სავარაუდოდ ის იჯდა პირველ რიგში და ჩარჩა პირველ რიგში. ეს არ ნიშნავს, რომ ვინც პირველ რიგში იჯდა, ეგეთია, არა, ვინც ეგეთია, პირველ რიგში იჯდა. რა თქმა უნდა, შეიძლება შევცდე, მაგრამ დიდი ალბათობაა ამის. მეორე-მესამე მერხზე ლიდერი არ ზის. აქ ზის ოთხეული, დაქალები, ძმაკაცები, რომელიც ოთხივე ერთად წონას წარმოადგენს ჯგუფში, ცალ-ცალკე არა. ეს ლოგიკა არის. არა 100%-იანი დამთხვევით, მაგრამ 70-80%-ით ზუსტად იტყვი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ზურაბ მხეიძემ „აზროვნების აკადემიაში“ ისაუბრა.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად