Baby Bag

„რჩევის მიცემა: „მე შენს ადგილას ამას ვიზამდი,“ არის შეცდომა კომუნიკაციის,“ - მარინა კაჭარავა

„რჩევის მიცემა: „მე შენს ადგილას ამას ვიზამდი,“ არის შეცდომა კომუნიკაციის,“ - მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ იმ ადამიანების შესახებ ისაუბრა, რომლებსაც გადაწყვეტილების მიღება აშინებთ. მისი თქმით, მსგავს ადამიანებს ყოველთვის სჭირდებათ დირიჟორი, რომელიც მათ უხელმძღვანელებს:

„არსებობს ასეთი დაავადება, აბულია ჰქვია. ადამიანი ვერ იღებს გადაწყვეტილებას, არ შეუძლია. არ შეუძლია იმიტომ, რომ თუ ვინმე არ მოქაჩავს და არ წაიყვანს, ისე ვერ მიდის. ეს არის ინფანტილიზმის ერთ-ერთი გამოხატულება. ​მას მუდმივად სჭირდება დირიჟორი, სცენარისტი, ადამიანი, ვინც მას სადღაც წაუძღვება. არსებობს მთელი რიგი ტექნიკები გადაწყვეტილების მისაღებად. კვადრატში ჩავწეროთ ყველა დადებითი და უარყოფითი მხარე, სქემა კეთდება. დადებითია ნებისმიერი რამ, რაც შეიძლება იყოს კარგი ამ არჩევანის დროს.“

მარინა კაჭარავამ აღნიშნა, რომ ადამიანისთვის რჩევის მიცემა რთულია და ამ კუთხით ხშირად შეცდომას ვუშვებთ:

„ძალიან რთულია რჩევა მისცე ადამიანს. როდესაც რჩევას გეკითხებიან, ერთი ისაა, რომ ის არ შეასრულებს. თუ შეასრულა და ცუდად გამოვიდა, შენ დაგაბრალებს. თუ კარგად გამოვიდა, იტყვის, რომ მე მაინც ასე ვაპირებდი და იმისთვის არ მომისმენია. რჩევის მიცემა: „მე შენს ადგილას ამას ვიზამდი,“ ​ეს არის შეცდომა კომუნიკაციის. თვითონ რას ფიქრობს ადამიანი, თვითონ როგორ ფიქრობს, მისთვის რა არის უკეთესი, თვითონ გადაწყვიტოს. მშობელზე უკეთ არავინ იცის მის შვილს რა სჭირდება. ვერავის მე ჭკუას ვერ ვასწავლი, ბუნებრივია. არც არის საჭირო. ლაპარაკია იმაზე, რომ ბავშვს მივცეთ ალტერნატივა, არჩევანის საშუალება. მისი არა მივიღოთ. თუ ეს სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვან თემას ეხება, ამ შემთხვევაში, რა თქმა უნდა, ვერ განვიხილავ და არ განვიხილავ ამას. ბავშვი რომ ფანჯარაზე აძვრება, იქ მასთან პოლემიკაში არ შედიხარ. მოკიდებ ხელს და ჩამოსვამ.“

„ცხოვრებისეულ საკითხებში უნდა მივცეთ არჩევანი, რა ჩაიცვას, რა ჭამოს. შეიძლება მეტი არაფერი არ მაქვს და ნუ შეჭამს მაშინ. არაფერი არ მოუვა ერთხელ რომ არ შეჭამოს. ეს უნარები ბავშვობიდანვე მუშავდება. როდესაც ის გაიზრდება, ვექტორი გადის გარეთ. თავიდან მშობელია ავტორიტეტი, მერე მოდის მასწავლებელი. ძალიან დიდი ბედნიერებაა კარგი პედაგოგი რომ ჰყავს ბავშვს, კარგი დამრიგებელი და კარგი ქართულის მასწავლებელი. 11-12 წლიდან ბავშვები ავტორიტეტებს კარგავენ მეტ-ნაკლებად. მშობელი ძალიან უნდა ეცადოს, რომ დარჩეს ავტორიტეტად. მე ხშირად ვამბობ ხოლმე: ნუ დააძახებინებთ შვილებს სახელებს. ​დედა და მამა ერთადერთია ამქვეყანაზე. ეს არის ის, რასაც სხვას ვერასდროს ვერ დაუძახებ. მშობელი უნდა დარჩეს ავტორიტეტად, გადამწყვეტ სიტყვას ის უნდა ამბობდეს, მაგრამ ბავშვს უსმენდეს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„შენგან არაფერი არ გამოვა“, „რას ჰგავხარ“, „რით ვეღარ გაიგე?!“... - შენიშვნები, რომლებიც ბ...
​ფსიქოთერაპევტი მარინა კაჭარავა ბავშვებთან ურთიერთობის თემაზე საუბრობს. როგორც იგი აღნიშნავს, არ არსებობს ადამიანი, რომელიც არ გაბრაზებულა, თუმცა გააჩნია, როგორ გამოვხატავთ ბრაზს:„ყველაზე მეტად გ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„წყენა არის დესტრუქციული განცდა, რომელიც ადამიანის პიროვნულ ზრდა-განვითარებას ხელს უშლის,“ - ფსიქოლოგი სოფო მაისურაძე

„წყენა არის დესტრუქციული განცდა, რომელიც ადამიანის პიროვნულ ზრდა-განვითარებას ხელს უშლის,“ - ფსიქოლოგი სოფო მაისურაძე

ფსიქოლოგმა სოფო მაისურაძემ იმ ნეგატიურ გავლენაზე ისაუბრა, რომელსაც წყენა ადამაინებზე ახდენს:

„წყენა არის უსამართლობისა და უსუსურობის ემოცია ადამიანში, რომელსაც თან სდევს დადანაშაულება იმ ადამიანის, რომელმაც გაგვანაწყენა და სიბრალული საკუთარი თავის მიმართ. წყენა საკუთარ თავში საკმაოდ ნეგატიური განცდების მრავალფეროვნებას მოიცავს და არის დესტრუქციული განცდა, რომელიც ადამიანის პიროვნულ ზრდა-განვითარებას ხელს უშლის და აფერხებს, რომ ადამიანმა განიცადოს კმაყოფილება, წარმატება, ჰარმონიულობა და სიხარული.

ძალიან რთულია ადამიანმა წყენის გარეშე იცხოვროს. ყოველდღიურ ცხოვრებაში იმდენად ხშირად ვაწყდებით წყენის ფაქტებს, მაგრამ თუ შევძლებთ, რომ არ ვიმოქმედოთ სპონტანურად, გავიაზროთ, თუ რა სახის ნეგატიურ ემოციასთან გვაქვს საქმე, დარწმუნებული ვარ შესაძლებელი იქნება წყენის ემოციის შემცირება ან აღმოფხვრა. აუცილებელია, რომ თუ ადამიანი წყენას გრძნობს, ეს გამოხატოს. გამოუტყდეს საკუთარ თავს იმაში, რომ ეწყინა და სხვა ადამიანსაც, ვინც გაანაწყენა, უთხრას: „მე შენზე ნაწყენი ვარ.“ შევეცადოთ გავერკვეთ ურთიერთობებში, თუ რამ გამოიწვია წყენა, რომ არ გართულდეს ურთიერთობები.

თუ ორი ადამიანი ერთმანეთს პატივს სცემს, თუ ძვირფასია მისთვის ეს ადამიანი, უნდა გაითვალისწინოს მეორე ადამიანის ინტერესები, მოთხოვნილებები და ღირებულები, რათა ურთიერთობებში ბზარის შეტანა არ მოხდეს. შევეცადოთ ბავშვებს დავასწავლოთ, რომ გამოვხატოთ ემოციები, როგორც წყენის, ასევე სხვა დადებითი ემოციები,“ - მოცემულ საკითხზე სოფო მაისურაძემ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად