Baby Bag

„ყოველთვის ათიანის მიღება ძალიან სტრესულია, შფოთვითი აშლილობების ბაზისი მთლიანად მოდის ამაზე ,“ - ფსიქოთერაპევტი ნათია კუჭუხიძე

„ყოველთვის ათიანის მიღება ძალიან სტრესულია, შფოთვითი აშლილობების ბაზისი მთლიანად მოდის ამაზე ,“ - ფსიქოთერაპევტი ნათია კუჭუხიძე

ფსიქოთერაპევტმა ნათია კუჭუხიძემ ბავშვებში კომპლექსების გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვისთვის მთავარია წახალისება, რათა მან იგრძნოს, რომ მისი მონდომება სათანადოდ ფასდება:

„მთავარია, რომ ბავშვი წავახალისოთ. ვუთხრათ მას, რომ ​თუ რამე ამ ეტაპზე არ გამოსდის, არაუშავს. დავფიქრდეთ ერთად, რა დაეხმარება მას. მისი მონდომება შევაქოთ. არ უნდა ვუთხრათ, მაგალითად, რომ „ათიანები მინდა!“ ყოველთვის ათიანის მიღება ძალიან სტრესულია. როდესაც ბავშვი თავისი ინტელექტუალური უნარებიდან გამომდინარე ამას ვეღარ ახერხებს, მას უჩნდება განცდა: „მე არაფერი არ ვარ, რადგან ათიანებს არ ვიღებ, რადგან ცხრიანი მაქვს.“ შფოთვითი აშლილობების ბაზისი მთლიანად მოდის ამაზე, შეიძლება დეპრესიული განწყობაც ჩამოყალიბდეს.“

ნათია კუჭუხიძის თქმით, რაც უფრო მცირე ასაკისაა ბავშვი, მით უფრო მეტი სიფრთხილე მართებს მასთან ურთიერთობაში მშობელს:

„რაც უფრო მცირე ასაკის არის ბავშვი, მით უფრო მეტად უნდა იყოს მშობელი ფრთხილად, მით უფრო მეტად მხარდამჭერი უნდა იყოს. მოზარდობის ასაკში ასეთი ბავშვი უფრო მარტივად ძლევს პრობლემებს. ​ათიანების მოთხოვნა ძალიან მძიმე ტვირთია ბავშვისთვის. ემოციურად ვინ როგორ გაუმკლავდება ამას, ეს არავინ არ იცის.“

ნათია კუჭუხიძემ აღნიშნა, რომ ზემზრუნველი და მაკონტროლებელი მშობელი არ არის მხარდამჭერი შვილისთვის:

„მაკონტროლებელი და ზემზრუნველი მშობელი არ არის მხარდამჭერი მშობელი. უფრო ავტორიტეტული მშობელი არის მხარდამჭერი და არა ავტორიტარი. ავტორიტეტი მშობელი აძლევს ბავშვს თავისუფლებას, რომ თვითონ იფუნქციონიროს. ​თუ ბავშვს სწავლას ვაიძულებ, ის არ დაინტერესდება. შეიძლება რევანშის გამო გააკეთოს ეს და ყველაფერი მიიღოს. ამიტომაც არის, ზოგჯერ ადამიანს ყველაფერი აქვს და მაინც უბედურია. იმიტომ, რომ ის ვიღაცის ჯიბრზე ან რაღაცის დასამტკიცებლად აკეთებს ამას.“

„ბავშვს სოციალიზაციის პირველი კრიზისი 3 წლის ასაკში აქვს. სოციუმში რომ გავიდეს და კრიზისი გადალახოს, ეს მტკივნეულია. ძალიან კარგი სტრატეგიები არსებობს, როგორ მოხდეს ბავშვის ბაღთან ადაპტაცია. თუ ზემზრუნველები ვართ, მაშინ რას ვიტყვით? ვიტყვით, რომ ოღონდ ბავშვმა არ იტიროს და გამოვიყვან ბაღიდან. ​შემდეგ მოდის სკოლა და მას სკოლაში შეიძლება უფრო გაუჭირდეს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნათია კუჭუხიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„სწავლაში ვართ ძალიან მკაცრები. მე ვფიქრობ, რომ ეს შესაცვლელი გვაქვს,“ - თამარ გაგოშიძე
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ იმ შეცდომების შესახებ ისაუბრა, რომლებსაც თანამედროვე მშობლები შვილებთან ურთიერთობისას უშვებენ. მისი თქმით, ისინი ბავშვის ქცევის მიმართ ძალიან ლოიალურები არიან:„შემჩნე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ზოგჯერ ექიმები იბრალებენ, რომ ყველაფერში ერკვევიან და ნიშნავენ ისეთ წამლებს, რომლითაც გულს უხარებენ ფარმაცევტულ კომპანიებს,“ - გოგიტა გეგელაშვილი

„ზოგჯერ ექიმები იბრალებენ, რომ ყველაფერში ერკვევიან და ნიშნავენ ისეთ წამლებს, რომლითაც გულს უხარებენ ფარმაცევტულ კომპანიებს,“ - გოგიტა გეგელაშვილი

​​ნევროლოგმა გოგიტა გეგელაშვილმა ექიმების მიერ ფარმაცევტული კომპანიების საამებლად პაციენტებისთვის წამლების დანიშვნის პრაქტიკა გააკრიტიკა. მან აღნიშნა, რომ ექიმები ზოგჯერ იბრალებენ, რომ ყველაფერში ერკვევიან:

„ზოგჯერ ექიმები იბრალებენ, რომ ყველაფერში ერკვევიან. მოაზროვნის პოზას მიიღებენ და ნიშნავენ ისეთ წამლებს, რომლითაც გულს უხარებენ ფარმაცევტულ კომპანიებს. იმის მაგივრად, რომ იმედი ჩაუსახონ ადამიანს და მთავარი სამკურნალო იარაღი, ცხოვრების ჯანსაღი წესის შენარჩუნება, საკუთარ თავზე მუშაობა ურჩიონ, უშვებენ აფთიაქში იმედის საყიდლად. როდესაც ექიმი ხედავს, რომ პაციენტზე ბევრი რამ არის დამოკიდებული, შეუძლია არ უთხრას ეს ამ სიტყვებით: „აიყვანე შენი თავი ხელში.“ „აიყვანე შენი თავი ხელში“ მას ესმის ლოჯში, აივანზე, მეზობელთან, იტალიურ ეზოში.“

გოგიტა გეგელაშვილის თქმით, ექიმები სცოდავენ, როდესაც ფარმაცევტული კომპანიების საამებლად სხვადასხვა პრეპარატს ნიშნავენ:

„კი ბატონო, ​ექიმები სცოდავენ, როდესაც ფარმაცევტული კომპანიების საამებლად ნიშნავენ ანტიოქსიდანტებს, ჟანგბადის წვეთებს. შეიძლება, რომ ჟანგბადი, რომელიც შეიწოვება ფილტვებიდან, კუჭიდან იწოვებოდეს და ჟანგბადის წვეთები დალიო ადამიანმა XXI საუკუნეში?! ჩვენ მიჩვეულები ვართ, რომ უნდა მივიდეთ ექიმთან წამლის გამოსაწერად. ექიმიც ცდილობს, პაციენტს გამოუწეროს წამალი. აგრესიას გამოხატავენ და ფულის დაბრუნებას ითხოვენ, როდესაც შენ ასწავლი ჯანსაღი ცხოვრების წესს. დასავლეთში გახარებული გამოდის ადამიანი ექიმის კაბინეტიდან, თუ წამალს არ დაუნიშნავენ. ჩვენთან თუ წამალი დაგინიშნეს, თან ძვირიანი, კმაყოფილი ხარ. ამაში იხარჯება დრო.“

„როდესაც ​პაციენტი ითხოვს მარტო წამალს, გაურბის პასუხისმგებლობას. ავადმყოფობის მართვა მიმდინარეობს, უნდა გაირჩეს, რა გააკეთოს პაციენტმა და რა გააკეთოს ექიმმა. რეპეტიტორთან დაჰყავთ ბავშვი ინგლისურის სასწავლებლად. თუ არ იმუშავა და იმეცადინა სახლში, რეპეტიტორის რა ბრალია?! მთავარი ინსტრუმენტი არის საკუთარ თავზე მუშაობა. ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტები არიან ზარმაცები. 1000 ლარის წამალს იყიდიან და რომ ეუბნები: „ბევრი წყალი დალიე,“ გპასუხობენ: „იცით, მე არ შემიძლია წყლის დალევა, არ შემიძლია ვარჯიში, დაღლილი ვარ.“ ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ექიმის შეგულიანებას და იმედს. როდესაც პაციენტი მოდის და იხდის ფულს, მან უნდა მიიღოს იმედი. ეს იმედი თუ გადაეცი პაციენტს, ნაკლები წამალი დასჭირდება, ნაკლები ქიმია დასჭირდება, არ დასჭირდება ინტერნეტით გამოწერა რეკლამირებული პრეპარატების,“ - აღნიშნულ საკითხებზე გოგიტა გეგელაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“


წაიკითხეთ სრულად