Baby Bag

„ყოველთვის ათიანის მიღება ძალიან სტრესულია, შფოთვითი აშლილობების ბაზისი მთლიანად მოდის ამაზე ,“ - ფსიქოთერაპევტი ნათია კუჭუხიძე

„ყოველთვის ათიანის მიღება ძალიან სტრესულია, შფოთვითი აშლილობების ბაზისი მთლიანად მოდის ამაზე ,“ - ფსიქოთერაპევტი ნათია კუჭუხიძე

ფსიქოთერაპევტმა ნათია კუჭუხიძემ ბავშვებში კომპლექსების გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვისთვის მთავარია წახალისება, რათა მან იგრძნოს, რომ მისი მონდომება სათანადოდ ფასდება:

„მთავარია, რომ ბავშვი წავახალისოთ. ვუთხრათ მას, რომ ​თუ რამე ამ ეტაპზე არ გამოსდის, არაუშავს. დავფიქრდეთ ერთად, რა დაეხმარება მას. მისი მონდომება შევაქოთ. არ უნდა ვუთხრათ, მაგალითად, რომ „ათიანები მინდა!“ ყოველთვის ათიანის მიღება ძალიან სტრესულია. როდესაც ბავშვი თავისი ინტელექტუალური უნარებიდან გამომდინარე ამას ვეღარ ახერხებს, მას უჩნდება განცდა: „მე არაფერი არ ვარ, რადგან ათიანებს არ ვიღებ, რადგან ცხრიანი მაქვს.“ შფოთვითი აშლილობების ბაზისი მთლიანად მოდის ამაზე, შეიძლება დეპრესიული განწყობაც ჩამოყალიბდეს.“

ნათია კუჭუხიძის თქმით, რაც უფრო მცირე ასაკისაა ბავშვი, მით უფრო მეტი სიფრთხილე მართებს მასთან ურთიერთობაში მშობელს:

„რაც უფრო მცირე ასაკის არის ბავშვი, მით უფრო მეტად უნდა იყოს მშობელი ფრთხილად, მით უფრო მეტად მხარდამჭერი უნდა იყოს. მოზარდობის ასაკში ასეთი ბავშვი უფრო მარტივად ძლევს პრობლემებს. ​ათიანების მოთხოვნა ძალიან მძიმე ტვირთია ბავშვისთვის. ემოციურად ვინ როგორ გაუმკლავდება ამას, ეს არავინ არ იცის.“

ნათია კუჭუხიძემ აღნიშნა, რომ ზემზრუნველი და მაკონტროლებელი მშობელი არ არის მხარდამჭერი შვილისთვის:

„მაკონტროლებელი და ზემზრუნველი მშობელი არ არის მხარდამჭერი მშობელი. უფრო ავტორიტეტული მშობელი არის მხარდამჭერი და არა ავტორიტარი. ავტორიტეტი მშობელი აძლევს ბავშვს თავისუფლებას, რომ თვითონ იფუნქციონიროს. ​თუ ბავშვს სწავლას ვაიძულებ, ის არ დაინტერესდება. შეიძლება რევანშის გამო გააკეთოს ეს და ყველაფერი მიიღოს. ამიტომაც არის, ზოგჯერ ადამიანს ყველაფერი აქვს და მაინც უბედურია. იმიტომ, რომ ის ვიღაცის ჯიბრზე ან რაღაცის დასამტკიცებლად აკეთებს ამას.“

„ბავშვს სოციალიზაციის პირველი კრიზისი 3 წლის ასაკში აქვს. სოციუმში რომ გავიდეს და კრიზისი გადალახოს, ეს მტკივნეულია. ძალიან კარგი სტრატეგიები არსებობს, როგორ მოხდეს ბავშვის ბაღთან ადაპტაცია. თუ ზემზრუნველები ვართ, მაშინ რას ვიტყვით? ვიტყვით, რომ ოღონდ ბავშვმა არ იტიროს და გამოვიყვან ბაღიდან. ​შემდეგ მოდის სკოლა და მას სკოლაში შეიძლება უფრო გაუჭირდეს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნათია კუჭუხიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„სწავლაში ვართ ძალიან მკაცრები. მე ვფიქრობ, რომ ეს შესაცვლელი გვაქვს,“ - თამარ გაგოშიძე
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ იმ შეცდომების შესახებ ისაუბრა, რომლებსაც თანამედროვე მშობლები შვილებთან ურთიერთობისას უშვებენ. მისი თქმით, ისინი ბავშვის ქცევის მიმართ ძალიან ლოიალურები არიან:„შემჩნე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„გადაჭარბებული ქება ბავშვის განვითარებაზე პოზიტიურად არ მოქმედებს,“- ფსიქოლოგი ანა მიქიაშვილი

„გადაჭარბებული ქება ბავშვის განვითარებაზე პოზიტიურად არ მოქმედებს,“- ფსიქოლოგი ანა მიქიაშვილი

ფსიქოლოგმა ანა მიქიაშვილმა ბავშვის შექების ფსიქოლოგიურ მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„შექებას ფსიქოლოგიური თვალსაზრისით აქვს ორი მიზანი. ერთია, რომ ბავშვმა იგრძნოს, რომ ჩვენთვის მნიშვნელოვანია ბავშვის ყოფითი ქმედებები და ამჩნევს ამას. შექებით ბავშვი იღებს უკუკავშირს, რომ მშობელმა შეამჩნია მისი ქმედება. მეორე ნაწილი არის, რომ შექებით მშობელი დაეხმაროს ბავშვს, რათა მან შეამჩნიოს თავისი განვითარების რაღაც ნაბიჯები. შექების დანიშნულება არის, რომ გარეგანი შეფასება, რომელსაც ბავშვი ადრეულ ასაკში მშობლისგან იღებს, გადაიქცეს შინაგან ხმად.“

ანა მიქიაშვილის თქმით, ბავშვზე გადაჭარბებული ქება დადებითად არ მოქმედებს:

​გადაჭარბებული ქება არ მოქმედებს პოზიტიურად ბავშვის განვითარებაზე. ყველა ბავშვი ამჩნევს, რომ ქება გადაჭარბებულია. მათ პროტესტი უჩნდებათ: „რატომ მეუბნებიან ამას? მე ხომ ეს ასე კარგად არ გამიკეთებია?“ ბავშვს კიდევ უფრო უძლიერდება შფოთვა, რომ რაღაცას გულწრფელად არ ეუბნებიან.“

„რასაც არ უნდა ვეუბნებოდეთ ბავშვს, მნიშვნელოვანია, რომ იგრძნობოდეს გულწრფელობა. ბავშვებს ემოციური ინტელექტი კარგად აქვთ განვითარებული და გრძნობენ, როდესაც რაღაც ისეთი გულწრფელი არ არის. ჯანსაღი შექებისა და უკუკავშირისთვის მნიშვნელოვანია ის, რომ ჩვენ ამ უკუკავშირს მხოლოდ ბავშვის მიმართ კი არ გავცემდეთ, არამედ ოჯახის წევრებიც ერთმანეთს აქებდნენ, ან საკუთარ თავსაც აქებდნენ. მშობლები ერთმანეთთან აღნიშნავდნენ და ულოცავდნენ ერთმანეთს და საკუთარ თავს. ზოგჯერ სიტყვებზე უფრო მნიშვნელოვანია ის, რომ გავუღიმოთ ბავშვს, ჩავეხუტოთ, ხელი გადავუსვათ. გამოვხატოთ, რომ ჩვენ გვსიამოვნებს ის, რასაც ვუყურებთ. ბავშვები ამას აღიქვამენ და კარგად იჭერენ,“ - აღნიშნა ანა მიქიაშვილმა.

წყარო:​ „აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად