Baby Bag

რა საფრთხეს შეიცავს ანიმე მოზარდებისთვის? - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

რა საფრთხეს შეიცავს ანიმე მოზარდებისთვის? - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

​ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ბავშვის ფსიქიკაზე ანიმეს მავნე ზეგავლენის შესახებ საუბრობს. მიუხედავად იმისა, რომ ანიმე მოზარდებში პოპულარობით სარგებლობს, მარინა კაჭარავას თქმით, შესაძლებელია, რომ ანიმეზე დამოკიდებულებამ ადამიანს ემოციური პრობლემები შეუქმნას:

„აქ ძალიან დიდია, როგორც სექსუალური თემები, ასევე მკვლელობა. რადგანაც არის სერიალი და ეს არასდროს არ მთავრდება, დამოკიდებულებას იწვევს. ყველაზე დიდ დამოკიდებულებას იწვევს ის, რაც არასდროს არ მთავრდება. შემდგომ ემოციური პრობლემები ექმნებათ ასეთ ადამიანებს.“

მარინა კაჭარავას თქმით, ანიმეების აქტიური ყურება ბავშვებში ადაპტაციის პრობლემებსა და ჰალუცინაციურ მდგომარეობებს იწვევს:

„ერთ-ერთმა მოზარდმა გოგონამ მითხრა, არ აქვს მნიშვნელობა, ბიჭს მოვეწონები თუ არაო, ოღონდ ანიმეს ერთ-ერთ გმირს მოვეწონოო. ერთ-ერთი გმირის სახელი თქვა. ​ეს ბავშვებში იწვევს იმას, რომ ისინი, შესაძლოა, გავიდნენ რეალობიდან, მათი ქცევა გახდეს აუტისტური სპექტრის, მათ ვეღარ შეძლონ რეალობაში ადაპტაცია. ძალიან ბევრი ბავშვი ლაპარაკობს ჰალუცინაციებისმაგვარ მდგომარეობაზე. ამბობენ, რომ კუთხეში ვიღაც უყურებს, კარადაში ვიღაც არის. შესაძლებელია ეს არ იყოს ერთი რომელიმე მულტფილმის ბრალი და იყოს იმ ზღვა ინფორმაციის ბრალი, რომელსაც იღებს ბავშვი.“

ანიმეს ქართველი მაყურებელი ნიკა შევარდნაძე აღნიშნავს, რომ ქათველ ბავშვებში პოპულარული ანიმე „ნარუტო" 15 წლამდე მოზარდებისთვის რეკომენდებული არ არის:

„მეორე ნაწილის „ნარუტოში“ არის ეროტიკული სცენები, შიშველი გოგონები, სიკვდილის სცენები, ძალადობის სცენები. „ნარუტოს“ ყურებაც არ არის რეკომენდებული 15 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის. ​ბევრი ანიმეა, სადაც დედა შვილს ჰკლავს, შვილი დედას. ისეთი სისხლიანი კადრებია, რომელიც ბევრ ფილმს შეშურდება. რატომ ვუყურებ მე თვითონ ანიმეს? იმიტომ, რომ ბევრად უფრო სრულყოფილია, ვიდრე ფილმი. ბევრს ჰგონია, რომ რადგან ანიმაციურია, აღიქვამენ, რომ ეს არის ბავშვებისთვის. რეალურად ასე არ არის.“

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ გინდათ, რომ ბავშვს რამე უხაროდეს, უყვარდეს და სიამოვნებას ანიჭებდეს, თქვენ უნდა გიხაროდეთ ამ რიტუალის გაკეთება,“ - თამარ ედიბერიძე

„თუ გინდათ, რომ ბავშვს რამე უხაროდეს, უყვარდეს და სიამოვნებას ანიჭებდეს, თქვენ უნდა გიხაროდეთ ამ რიტუალის გაკეთება,“ - თამარ ედიბერიძე

​​ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ დღესასწაულების დროს ოჯახური რიტუალების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, მარტივ რიტუალებში ბავშვების ჩართვა აუცილებელია, რადგან ეს მათ ჯანსაღი ფსიქიკის ჩამოყალიბებაში უწყობს ხელს:

„ჯანსაღ ფსიქიკას აყალიბებს მოლოდინების გამართლება. ადეკვატური მოლოდინი საჭიროა იმისთვის, რომ ჩვენ ის გაგვიმართლდეს და იმედები არ გაგვიცრუვდეს. კრიტიკულად მნიშვნელოვანია, რომ ​ყველაზე პატარა ბავშვის ჩართულობა რიტუალსა და ტრადიციაში იყოს გათვალისწინებული. რაც უფრო მარტივად შესასრულებელია ეს რიტუალი, მით უფრო ადვილია, რომ მასში პატარა ასაკის ბავშვებიც თამამად ჩავრთოთ. როდესაც დღესასწაული ერთხელ გავიარეთ, შემდეგ ისევ, ეს აყალიბებს განცდას, რომ „აი, კიდევ ერთხელ, კიდევ ერთხელ,“ ეს არის უკვე განცდა იმისა, რომ გავიზარდე. რაც მთავარია, წლიდან წლამდე ბავშვი იზრდება და მისი შესაძლებლობებიც იზრდება. რიტუალებსა და ტრადიციაში მისი წვლილიც შეიძლება ნელ-ნელა გავზარდოთ.“

თამარ ედიბერიძის თქმით, მარტივი კომპონენტებისგან შემდგარი კერძების მომზადებაში ბავშვების ჩართვა მათთვის ძალიან სასარგებლოა:

„ძალიან მიყვარს საშობაო ტრადიცია, გურული ღვეზელები, ნაძვის ხის აწყობა. ყველა ოჯახს შეიძლება ჰქონდეს ​კერძი, რომელიც მარტივი კომპონენტებისგან მზადდება. გურულ ღვეზელსაც თუ ჩავუღრმავდებით, იქ არაფერი განსაკუთრებული არ ხდება. მარტივი კომპონენტებისგან აწყობილ, მაგრამ თავისებურად აწყობილ კერძს, რომელიც ერთ კონკრეტულ დღეს უკავშირდება, მაგ. ლობიანები ბარბარობას, ბავშვთან ერთად თუ მოვამზადებთ, კარგია. ცომის მოხვევაში, გულსართის ჩადებაში ან მსგავს რაღაცებში მონაწილეობისას მას ექნება თანაზიარობის, ჩართულობის განცდა. ის სწორედ ამ ეშხით დაელოდება ახალ ღონისძიებას.“

​თამარ ედიბერიძემ მშობლებს მოუწოდა თავადაც სიხარულით ჩაერთონ რიტუალებში, რომლებსაც ბავშვებთან ერთად ასრულებენ:

„თუ გინდათ, რომ ბავშვს რამე უხაროდეს, უყვარდეს და სიამოვნებას ანიჭებდეს, თქვენ უნდა გიხაროდეთ ამ რიტუალის გაკეთება. თუ თქვენ იძულებით აკეთებთ რამეს, ასხივებთ, რომ ახლა არ გაქვთ ამის ნერვები, ეს ბავშვის დამოკიდებულებასაც ასუსტებს. ​თუ ბავშვი ხედავს, რომ დედა წვალობს ამ ყველაფრის გაკეთებაზე, მას არ მოეწონება ეს რიტუალი და ცუდად დაამახსოვრდება. ამას სჯობს რაღაც შევცვალოთ ან იმ ეტაპზე უარი ვთქვათ. მშობლებს ეს პირიქით ეხმარებათ ხოლმე. როდესაც ხვდებიან, რომ ეს ბავშვისთვის კარგია, უფრო ნახულობენ თავის თავში ძალას, რომ თუნდაც იმ ერთი დღით სიხარული, ბედნიერება და ბავშვისადმი მხარდაჭერა გამოხატონ.“

„ბავშვის ტრადიციაში ჩართულობა და რეგულარულად განმეორებადობა მას ძალიან დადებით მოლოდინს შეუქმნის. მისთვის ეს იქნება დადასტურება იმისა, რომ მართლა გაიზარდა, რადგან კიდევ ერთი დღესასწაული მოვიდა. მე ბავშვობიდან მახსოვს ნაძვის ხის აწყობისას წლიდან წლამდე როგორ ნაკლებად და ნაკლებად მაღალი იყო ის ჩემთან შედარებით. ნაძვის ხე წლიდან წლამდე მიდასტურებდა, რომ „შენ უფრო დიდი გოგო ხარ, ვიდრე იყავი!“ ეს მე ძალიან კარგად მახსოვს. ასეთი მარტივი ფენომენები უკეთესად ქმნის კარგ ფსიქიკას და მომავალს, ვიდრე ​ძალიან ძვირადღირებული სათამაშო. მეტისმეტად ძვირადღირებული რიტუალები მოლოდინს ქმნის და ჩვენ ვერ შევინარჩუნებთ ამას წლიდან წლამდე. ეს ბავშვს არარაციონალურ მოლოდინებს უჩენს. თანატოლებში არარაციონალური შეჯიბრი ყალიბდება. დიდი შანსია, რომ ბავშვს შემდეგ წელს იმედი გავუცრუოთ. მარტივი შინაარსის რიტუალი ყოველთვის შესრულებადი იქნება, ნებისმიერ პირობებში,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ ედიბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად