Baby Bag

„ყველაზე მნიშვნელოვანი, რაც თანამედროვე მშობლებს აკლიათ, არის დრო. იმის გამო, რომ მშობელს დრო არ აქვს, ის ვერ იგებს შვილის საჭიროებებს,“ - თამარ გაგოშიძე

„ყველაზე მნიშვნელოვანი, რაც თანამედროვე მშობლებს აკლიათ, არის დრო. იმის გამო, რომ მშობელს დრო არ აქვს, ის ვერ იგებს შვილის საჭიროებებს,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა ​თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში იმ პასუხისმგებლობების შესახებ ისაუბრა, რომელიც მშობლებს შვილების წინაშე ეკისრებათ. მისი თქმით, სოციალური და ფიზიკური პირობების შექმნის გარდა, ბავშვების საჭიროებების გაცნობიერება, მათთვის დროის გამონახვა უმნიშვნელოვანესია:

„პასუხისმგებლობა არის ძალიან მნიშვნელოვანი განცდა. ამის განცდა უნდა ჰქონდეს მშობელს. ჩემთვის ბევრ მშობელს უთქვამს, რომ მხოლოდ მეორე ან მესამე ბავშვზე აღმოაჩინა სულ სხვანაირი დამოკიდებულება ბავშვის მიმართ. პასუხისმგებლობა, ცხადია, იმასაც ნიშნავს, რომ ბავშვს ფიზიკური გარემო, ფიზიკური პირობები, სხვა სოციალური პირობები შევუქმნათ, მაგრამ, სამწუხაროდ, ​ეს არ არის საკმარისი ბავშვის აღსაზრდელად. ყველაზე მნიშვნელოვანი, რაც თანამედროვე მშობლებს აკლიათ, არის დრო. მათ დრო აკლიათ ტექნოლოგიების, დაჩქარებული, ცვალებადი გარემოს გამო.“

თამარ გაგოშიძემ აღნიშნა, რომ თანამედროვე მშობლებს შფოთვა ხშირად აქვთ, დროის უკმარისობის გამო კი შვილების საჭიროებების ამოცნობა უჭირთ:

„შფოთვა აქვს მშობელს, იმიტომ, რომ არ იცის ხვალ რა იქნება.​ იმის გამო, რომ მშობელს დრო არ აქვს, ის ვერ უყურებს, ვერ იგებს თავისი შვილის საჭიროებებს. მშობელი ბავშვს სჯის, არ სჯის, ეფერება თუ არ ეფერება, ამას მექანიკურად აკეთებს. როგორც გული ეუბნება, როგორ ხასიათზეც არის, როგორ მდგომარეობაშიც მოვიდა სახლში იმ მდგომარეობიდან გამომდინარე იქცევა ასე.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ბავშვებს უჭირთ არასტაბილურ, ცვალებად გარემოსთან შეგუება:

„ბავშვები ვერ იტანენ ცვალებად გარემოს. ბავშვებს სჭირდებათ კონსისტენტური, თანმიმდევრული, წინასწარმეტყველებადი გარემო. წინააღმდეგ შემთხვევაში მათ აქვთ მაღალი შფოთვა. მათ ეწყებათ ძალიან სერიოზული პრობლემები. ​იმისთვის, რომ ბავშვები იყვნენ კარგად, მათი კეთილდღეობა იყოს ბევრად უკეთესი, მშობლების კეთილდღეობაზე უნდა ვიზრუნოთ. ჩემი ამდენწლიანი გამოცდილება მეუბნება იმას, რომ ჩემი ფოკუსი აღარ არის სწორი ფოკუსი ბავშვებზე. ჩვენ ახლა ფოკუსი უნდა გადავიტანოთ მშობლებზე. მშობლები ბევრად უფრო მეტად საჭიროებენ მხარდაჭერას, დახმარებას, სერიოზულ ღონისძიებებს თუნდაც სამუშაო გარემოში. მშობლებს უნდა ჰქონდეთ ერთი საათი მაინც კვირაში თავისთვის და თავისი შვილებისთვის.“

„არ არის საჭირო ბრძოლა, ჩხუბი, სერიოზული მდგომარეობიდან გამოსვლა, რომ გვქონდეს დისკუსია ჩვენს შვილებთან. პ​ატარაობიდანვ​ე ისინი უნდა მიეჩვივნონ არჩევანს, ასევე იმას, რომ ისინი არიან ზრუნვის სუბიექტები. ჩვენ ორი უკიდურესობა გვაქვს: ერთი - მუდმივად შენიშვნებს ვაძლევთ და ვსჯით ბავშვებს, მეორე - არანაკლებ უარესი უკიდურესობა არის სრული უგულებელყოფა. ორივეს ერთი შედეგი აქვს. ერთნაირად მახინჯდება ბავშვი. ამიტომ მგონია, რომ ჩვენი შემდგომი ძალისხმევა უნდა იყოს მშობლებზე. მშობლების ფსიქიკური ჯანმრთელობა გულისხმობს შვილების ფსიქიკურ ჯანმრთელობას,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​თამარ გაგოშიძის ნეიროფსიქოლოგიის ცენტრი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, „ფასდაკლებები დედებისთვის“ (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „ფასდაკლებები დედებისთვის“)

„დაღლილი რომ მოდის მშობელი, ნერვები რომ არ ჰყოფნის, უჭირს, რომ ბევრი დრო დაუთმოს ბავშვს,“...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებს ბავშვთან წარმატებული კომუნიკაციისთვის უსაფრთხო გარემოს შექმნა და გარკვეული ჩარჩოების დაწესება ურჩია:„მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვი არ არის ჩამოყალიბებული პიროვ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„კედელი ჩამომეშალა, ნულიდან ვიწყებ ყველაფერს...“ - მაია ჯორჯაძე გიო ხუციშვილის გარეშე გატარებულ 2 წელზე

გიო ხუციშვილის მეუღლემ თოქ-შოუ „პროფილში“ იმ რთულ ეტაპზე ისაუბრა, რომელიც მის ცხოვრებაში მომღერლის გარდაცვალების შემდეგ დადგა. მაია ჯორჯაძის თქმით, მეუღლე მის ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანი იყო:

„გიო ყველაფერი იყო, მართლა დიდი იყო, დიდი პიროვნება იყო, იმედი იყო, იმედი იყო ჩემიც, ირგვლივ ყველასი. რაღაცნაირად კედელი ჩამომეშალა, ნულიდან ვიწყებ ყველაფერს. მე არაფერი ვიცოდი, არ ვიცოდი ცხოვრების ელემენტარული დეტალები.“

ცოლ-ქმრის განსაკუთრებულ ურთიერთობას მათი ვაჟი, ზუკა ხუციშვილიც იხსენებს: „ყოველთვის დედაჩემი ედგა გვერდით. ერთად გაკვალეს ის გზა, რაც ჰქონდათ. ყოველთვის ერთმანეთს ეხმარებოდნენ. არავის ზედმეტი დახმარება არც დასჭირვებიათ არასდროს. მახსოვს, როდესაც უჭირდა და დახმარება მინდოდა, ნაზად გამწევდა ხოლმე და თვითონ გაივლიდა. მხოლოდ დედაჩემს იღებდა ყოველთვის. როდესაც დახმარება სჭირდებოდა, ყოველთვის ეძახდა მაიას. მაიას და გიოს ურთიერთობაში იმხელა სიძლიერე, იმხელა სიყვარული და ურთიერთობა იყო, რომ მეტი არავინ სჭირდებოდათ ნამდვილად.“

მაია ჯორჯაძე იხსენებს, რომ მეუღლის ავადმყოფობასთან შეგუება გაუჭირდა და მის მძიმე მდგომარეობას არ აღიარებდა: „ყველა მეუბნებოდა, რომ ძალიან ცუდი მდგომარეობაა და მე არ ვიჯერებდი. ვფიქრობდი, როგორ შეიძლება, რომ ადამიანი, რომელიც ამ წუთას გვერდით მიზის, ერთ თვეში აღარ იყოს. ეს წარმოუდგენელი იყო. მეჩხუბებოდნენ, როგორ ვერ ხვდები რა სჭირსო. არ ვიცი რა დამემართა.“

„ჩვენ დიდი სამეგობრო წრე გვყავს, როგორც ჩემი, ისე გიოსი. ჩვენ ერთი ოჯახივით ვიყავით. ძალიან მომეხმარა ის, რომ გიო არ არის, მაგრამ დანარჩენები ისევ ისე ვართ.“ - აღნიშნა მაია ჯორჯაძემ.

წაიკითხეთ სრულად