Baby Bag

ბავშვმა ტანტრუმით ვერ უნდა მიაღწიოს სასურველ შედეგს - რა არის ტანტრუმი და როგორ ვმართოთ ის?

ბავშვმა ტანტრუმით ვერ უნდა მიაღწიოს სასურველ შედეგს - რა არის ტანტრუმი და როგორ ვმართოთ ის?

რა არის ტანტრუმი, როგორ ვლინდება და როგორ გავუმკლავდეთ მას? - ამ საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარი ჯოხარიძე.

- მარი, რომ განვმარტოთ, რა არის ტანტრუმი?

- ტანტრუმი არის ემოციების „ამოხეთქვა“, რაც ადრეულ ასაკში ხშირად ვლინდება გადაღლილობის, იმედგაცრუების, ბრაზის გამო. ასეთ დროს ბავშვი ტირის, ყვირის, ფეხებს აბაკუნებს, წვება იატაკზე. შეიძლება გამოავლინოს თვითდამაზიანებელი ქცევაც.

- რა რჩევებს მისცემდით მშობლებს, რომ თავიდან აიცილონ ბავშვის მსგავსი ქცევა?

- მშობლებს ვურჩევ, რომ ბავშვებს საზღვრები დაუწესონ. აუცილებელია ჰქონდეთ განსაზღვრული რუტინა. პატარებს ადრეული ასაკიდანვე ასწავლონ სასურველის მიღების გადავადება „ჯერ“ და „შემდეგ“. მაგალითად, ჯერ დავითვალოთ სამამდე და მერე გავაგოროთ ბურთი ან მერე ჩამოვსრიალდეთ სასრიალოზე. ექვსი თვის ბავშვი ბუნებრივია, რომ სასურველს ტირილით მოითხოვს, მაგრამ 4 წლის ბავშვთან, რომელსაც შეუძლია მეტყველება, ეს ნორმად არ უნდა ჩათვალოს მშობელმა. მეტყველებას ხაზს ვუსვამ, რადგან ხშირად ტანტრუმის მიზეზი ისიც არის, რომ ბავშვი მშობელს ვერ აგებინებს, რა უნდა.

- თუ უკვე დაეწყო ბავშვს ტანტრუმი, ამ შემთხვევაში რას ვაკეთებთ?

- მშობელი უნდა დააკვირდეს, როდის ვლინდება ტანტრუმი, რა არის მისი წინაპირობა და რა შედეგს იღებს ბავშვი. მაგალითად, თუ მაღაზიაში ყოფნის დროს ბავშვი ითხოვს სათამაშოს, მშობელი თავიდან უარს ეუბნება, მაგრამ მას შემდეგ, რაც ბავშვი ძირს გაწვება, იტირებს, იყვირებს, თანხმდება და ყიდულობს ამ სათამაშოს, მას ეს ქცევა აუცილებლად განუმტკიცდება. ბავშვმა უკვე იცის, რომ სხვა დროსაც შეძლებს სასურველის მიღებას მსგავსი ქცევით. ამიტომ ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ტანტრუმით ვერ მიიღოს სასურველი. ტანტრუმი არა მხოლოდ სასურველის მიღებისთვის, ხშირად რაიმეს თავიდან არიდებისთვისაც ვლინდება. მაგალითად, ბავშვი უარს აცხადებს ხელების დაბანაზე, ან სახლიდან გასვლის წინ ფეხსაცმლის ჩაცმაზე. ამ შემთხვევაშიც არ უნდა დანებდეს მშობელი, უნდა შეამოწმოს, რამდენად კომფორტულია ფეხსაცმელი ბავშვისთვის, ან წყალი ხომ არ არის ძალიან ცხელი.
ეს რეკომენდაციები პირდაპირ, ხისტად არ უნდა შევასრულოთ, აუცილებლად უნდა დავაკვირდეთ ტანტრუმის გამოვლენის წინაპირობასაც. მშობელმა ასევე უნდა ასწავლოს ბავშვს მარტივი ინსტრუქციების შესრულება, ამისთვის კი უმარტივესი გზაა ბავშვის მაქსიმალური ჩართვა ოჯახის რუტინაში, უნდა მივცეთ პატარა დავალებები და განსაკუთრებულად შევაქოთ, როდესაც შეასრულებს.

- არის თუ არა ისეთი შემთხვევები, როდესაც ბავშვმა მოაწყო ტანტრუმი, მაგრამ უმჯობესია ნაკლები ყურადღება გამოვიჩინოთ?

- ასეთ დროს, ბავშვები მშობლების რეაქციას აკვირდებიან ხოლმე. ამიტომ მნიშვნელოვანია თავი ისე მოვაჩვენოთ, თითქოს არ ვუყურებთ. ბავშვი უნდა რჩებოდეს ჩვენი თვალთახედვის არეში ან იყოს უსაფრთხო ოთახში, რომ არ დაიზიანოს თავი. როცა მშობელი შეამჩნევს, რომ იკლებს ტირილის, ყვირილის თუ სხვა გამოვლენილი ქცევის სიხშირე და ინტენსივობა, მხოლოდ ასეთ დროს შეუძლია გადაუტანოს სხვა რამეზე ყურადღება, დაეხმაროს დამშვიდებაში, მაგრამ ბავშვმა ტანტრუმით ვერ უნდა მიაღწიოს სასურველ შედეგს. 

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

შეიძლება დაინტერესდეთ

„უნდა გამოვრთოთ ყველა ის საინფორმაციო საშუალება, სადაც ვაკვირდებით სტატისტიკას, სად რამდენი გარდაიცვალა,“ - ფსიქოლოგი ხათუნა მუზაშვილი

„უნდა გამოვრთოთ ყველა ის საინფორმაციო საშუალება, სადაც ვაკვირდებით სტატისტიკას, სად რამდენი გარდაიცვალა,“ - ფსიქოლოგი ხათუნა მუზაშვილი

ფსიქოლოგმა ხათუნა მუზაშვილმა ნ​ეგატივის დაძლევისა და პოზიტიური განწყობის შექმნისთვის საინტერესო რჩევები მოგვცა, მისი თქმით, გარდაცვალების შესახებ სტატისტიკის გაცნობას თავი უნდა დავანებოთ:

„უნდა გამოვრთოთ და ავკრძალოთ ყველა ის საინფორმაციო საშუალება, სადაც ჩვენ ვაკვირდებით სტატისტიკას, სად რამდენი გარდაიცვალა, სად რამდენი ცუდი ამბავი მოხდა და ა.შ. ამას წინათ გადავავლე თვალი წამყვან საინფორმაციო გვერდებს. იყო რომ აქ ამდენი ადამიანი გარდაიცვალა, გუშინ მოხდა მკვლელობა, გუშინწინ ქურდობა, თუ ჩვენ რამე შეგვიძლია შევცვალოთ იმით, რომ გავიგებთ სად რამდენი ადამიანი გარდაიცვალა, არა, ჩვენ ვერაფერს ვერ ვშველით, გარდა იმისა, რომ ნერვებს ვიშლით. პირველი რჩევაა, რომ გამოვრთოთ ნეგატივი, მოვსპოთ რამდენადაც შეგვიძლია.“

ხათუნა მუზაშვილის თქმით, წუწუნა ადამიანებს მაქსიმალურად უნდა მოვერიდოთ:

„მეორე რჩევაა, რომ მოვერიდოთ წუწუნა ადამიანებს. ​რაც შეიძლება მოვშორდეთ ადამიანებს, რომლებიც სულ წუწუნებენ და ნეგატივს ავრცელებენ. ჩემს გვერდზე მყოფი ადამიანის აზრები გადმოდის ჩემზე.“

„მესამე ძალიან საინტერესო რჩევაა, რომ გავაკეთოთ სავარჯიშო. 21 დღის განმავლობაში არ უნდა ვთქვათ არაფერი ნეგატიური. პირველ რიგში, ვიღებთ გადაწყვეტილებას, რომ ამ წამიდან 21 დღე ნეგატივს არ ვავრცელებ. ვიკეთებ სამაჯურს. ორ წუთში მავიწყდება, რაც ვთქვი და ვავრცელებ ნეგატივს. ვიხსნი სამაჯურს და გადმომაქვს მეორე ხელზე. როგორც კი ვაფიქსირებ, რომ ნეგატივს ვავრცელებ, გადამაქვს შემდეგ ხელზე. ეს გვაძლევს კონტროლის შესაძლებლობას. თუ ერთ დღეს მე ოცჯერ გადავიტანე სამაჯური ხელიდან ხელზე, ხვალ უკვე ათჯერ. ამოცანა მდგომარეობს იმაში, რომ ეს სამაჯური ერთ ხელზე უნდა გაჩერდეს 21 დღე. ყველა ქალს ექნება სამაჯური სახლში. 21 დღე ნეგატივის გარეშე იქნება სასწაული. უამრავ კომპლიმენტს მივიღებთ, ყველაფერი შეიცვლება,“ -აღნიშნულ საკითხზე ხათუნა მუზაშვილმა რადიო „უცნობის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „უცნობი“

წაიკითხეთ სრულად