Baby Bag

3 შეცდომა, რომელსაც მშობლები ბავშვის რთული ქცევის მართვისას უშვებენ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

​​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვის რთული ქცევის მართვის დროს დაშვებულ სამ უმნიშვნელოვანეს შეცდომაზე ისაუბრა. მისი თქმით, უფროსები მეტისმეტად არიან ფოკუსირებულები ნეგატიური ქცევის ჩახშობაზე, რაც არასწორია:

„მინდა ყურადღება გავამახვილო იმ ძირითად შეცდომებზე, რომელსაც მშობლები უშვებენ რთული ქცევის პრევენციისა და მართვისთვის. პირველი და ყველაზე მნიშვნელოვანი, ეს არის ​დამოკიდებულება რთული ქცევის მიმართ. ჩვენ, ბუნებრივია, არ მოგვწონს ეს ქცევა. ვცდილობთ, რომ ის ჩავახშოთ, ჩვენთვის არის დამანგრეველი და გამაღიზიანებელი. ჩვენ არ უნდა ვებრძოლოთ ამ ქცევას, არ უნდა ჩავახშოთ ასე და არ უნდა იყოს ჩვენი მტერი ბავშვის ეს ქცევა. ჩვენ უნდა დავეხმაროთ ბავშვს იმაში, რომ მან თვითონ მოახერხოს თავისი ემოციის დაძლევა, იმედგაცრუების დაძლევა და რთულ სიტუაციასთან გამკლავება. ჩხუბი, დაყვავება, მოფერება და მსგავსი დამოკიდებულებები არ ჭრის. რაც უფრო ფოკუსირებული ვართ რთულ ქცევაზე, მით უფრო რთულდება ეს ქცევა. ყველაზე კარგი სტრატეგიაა იგნორირება, თუ ბავშვს ამ დროს არ აწუხებს რაიმე ფიზიკური.“

​თამარ გაგოშიძის თქმით, თავისუფალი ადამიანის აღსაზრდელად წესებისა და შეზღუდვების დაწესება აუცილებელია:

„მეორე და ყველაზე მნიშვნელოვანი შეცდომა არის ფიქრი იმის შესახებ, რომ ბავშვი უნდა გავზარდოთ თავისუფალ პიროვნებად და ამიტომ წესებს და შეზღუდვებს მას ვერ დავუწესებთ. თუ ჩვენ არ დავაწესეთ წესები, თუ არ დავუწესეთ ბავშვებს საზღვრები, ბავშვი ვერასდროს მიეჩვევა თავისუფალ არჩევანს და თავისუფალ პიროვნებად ვერ ჩამოყალიბდება. ამაში მას გარემო უნდა დაეხმაროს. ​ბავშვს გარემო უნდა დაეხმაროს არა ძალადობრივად, არა ყველაფრის უფლების მიცემით, არამედ იმით, რომ მან თვითონ გააკეთოს არჩევანი იმის მიხედვით, თუ რა შედეგი მოჰყვება მის რთულ ქცევას. მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვმა წინასწარ იცოდეს და შეთანხმებული გვქონდეს მასთან, თუ რა საზღვრებში მოუწევს მას მოქმედება, რა არის ის წესი, რომელიც მან უნდა შეასრულოს.“

„მესამე შეცდომა, რომელსაც მშობლები უშვებენ შვილებთან დაკავშირებით, ეს არის დამოკიდებულება, რომ შვილებს უნდა ავარიდოთ უარყოფითი ემოციები. კი არ უნდა უარვყოთ ბავშვის ნეგატიური ემოციები, ​ჩვენ ხელი უნდა შევუწყოთ მას, რომ თვითონ გამოხატოს ეს ემოციები, დაარქვას სახელი ემოციას. ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი. ბავშვმა უნდა იცოდეს, როდის სწყინს, როდის უხარია, როდის ღელავს, როდის არის გაღიზიანებული. ჩვენ უნდა დავეხმაროთ მას, რომ სახელი დაარქვას ემოციებს, გაამატერიალუროს ისინი. ეს ბევრად გაუადვილებს მასაც და ჩვენც გაგვიადვილებს ამ ემოციების მართვას,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ UNICEF Georgia

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„მშობლების უმეტესობა ავტორიტარული აღზრდის სტილს ამჯობინებს, ავტორიტარულ სტილში შედის ისიც,...
​​ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე თანამედროვე სამყაროში პოპულარული აღზრდის სტილების შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, მშობლების დიდი ნაწილი უპირატესობას ავტორიტარული აღზრდის სტილს ანიჭებს:„კვლევებით გა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ნუ გიხარიათ, როდესაც თქვენი სამი წლის ბავშვი უცხო ენაზე საუბრობს,“ - ფსიქოლოგი ნინო ახალაია

„ნუ გიხარიათ, როდესაც თქვენი სამი წლის ბავშვი უცხო ენაზე საუბრობს,“ - ფსიქოლოგი ნინო ახალაია

ფსიქოლოგმა ნინო ახალაიამ ბავშვებში ადრეულ ასაკში უცხო ენის სწავლის შესახებ ისაუბრა. მან მშობლებს ურჩია, რომ სიხარულით არ შეხვდნენ სამი წლის ბავშვის მიერ უცხო ენის ათვისების ფაქტს:

​ნუ გიხარიათ, როდესაც თქვენი სამი წლის ბავშვი უცხო ენაზე საუბრობს. ეს გულისხმობს იმას, რომ ბავშვი დიდ დროს ატარებს გაჯეტებთან ან უცხოენოვანი ვიდეოების ყურებაში. ეს აღემატება რეალურ ცხოვრებაში ურთიერთობების ხარისხს. ბავშვთა ადრეული განვითარების პრობლემები როდესაც იქმნება, სპეციალისტისთვის ეს ერთ-ერთი დიაგნოსტიკური კრიტერიუმია.“

ნინო ახალაიას თქმით, როდესაც ბავშვი ნაადრევად სწავლობს უცხო ენას, სპეციალისტები მშობლებს მკაცრ რეკომენდაციებს აძლევენ:

„როდესაც მშობელი სხვა პრობლემით მოდის და არა ამ პრობლემით, საუბრის პროცესში აღმოჩნდება, რომ მისი შვილი იმდენად ჭკვიანია, ​როდესაც ოჯახში უცხო ენაზე არავინ საუბრობს, თვითონ საუბრობს გამართულად. ეს ის სიხარულია, რომელსაც მალე უნეიტრალებს სპეციალისტი მშობელს და პირიქით, ამას მკაცრი რეკომენდაციები ახლავს თან. მშობლიურ ენაზე მეტყველების პრობლემები იქმნება. ამასთან იქმნება ურთიერთობების პრობლემები. ონლაინში ყოფნა ნიშნავს პასიურ დამკვირვებლად ყოფნას, რაც, რა თქმა უნდა, განვითარებას არ აძლევს ბავშვს და თუკი რამ განვითარდა ამ წუთამდე, იმასაც კი ამუხრუჭებს.“

„თუ ადრეული ასაკის ბავშვზე ვსაუბრობთ, გვაქვს სხვა სურათი. ​წიგნებიდან სწავლა მშობლის დახმარებით ხდება. თუ ეს ასეა, მაშინ რა პრობლემაა?! თუკი ადრეულ ასაკში რაიმეს სწავლა ხდება ურთიერთობის პროცესში, ამით არამხოლოდ ერთი რომელიმე ფუნქცია ვითარდება, არამედ ვითარდება ორგანიზმის მთლიანი ფუნქცია. ადრეულ ასაკში ალტერნატივა არ აქვს ბავშვთან თამაშს და თამაშით სწავლას,“ - აღნიშნა ნინო ახალაიამ

წყარო:​ BMG

წაიკითხეთ სრულად