Baby Bag

„მთავარია, რომ გონივრულობის ფარგლებში მოხდეს შვილიშვილის გათამამება,“- ფსიქოთერაპევტი ნინო ახალაია

„მთავარია, რომ გონივრულობის ფარგლებში მოხდეს შვილიშვილის გათამამება,“- ფსიქოთერაპევტი ნინო ახალაია

ფსიქოთერაპევტი ნინო ახალაია ტელეკომპანია იმედის გადაცემაში „იმედის დღე“ ბებიებისა და ბაბუების შვილიშვილებისადმი დამოკიდებულების თავისებურებებს განიხილავს. მისი თქმით, ბებიებმა და ბაბუებმა მშობლებს ბორკილები არ უნდა დაადონ, რათა ბავშვის თვალში მათი ავტორიტეტი არ შელახონ:

​ბებიას და ბაბუას მთავარი ფუნქციაა, რომ საკუთარი შვილი მისი შვილისთვის არ გახადოს ბორკილდადებული მშობელი. მშობლებს უნდა მიეცეთ მშობლობის საშუალება. რადგან მე შენზე ადრე დავიბადე, ბევრი რამ მინახავს და შენზე მეტი გამოცდილება მაქვს, არ ნიშნავს იმას, რომ მე შენს ნაცვლად ვიცი ყველაფერი. ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მშობელს საკუთარ შვილთან მიმართებაში ცდისა და შეცდომის გამოცდილება ავუკრძალოთ. ერთადერთხელ არის ადამიანი მშობელი საკუთარი შვილისთვის. ამიტომ არის მნიშვნელოვანი, რომ ზღვარი იყოს დაცული. ბებია და ბაბუა საკუთარი შვილის მშობლობას უნდა გაუფრთხილდნენ.“

ნინო ახალაია აღნიშნავს, რომ მშობელს ბავშვთან ურთიერთობისთვის სივრცე აუცილებლად უნდა ჰქონდეს:

„მშობელს უნდა მიეცეს სივრცე ბავშვთან ურთიერთობაში.​ ის, რომ ბებიას ან ბაბუას სხვა პრინციპები აქვს, არ ნიშნავს იმას, რომ ის უპირობოდ მართალია. თუ შენ მეკითხები აზრს, მე რჩევას გაძლევ, იმიტომ, რომ შენს ადგილას მე ასე მოვიქცეოდი. რჩევას მაშინ აქვს აზრი, როდესაც გთხოვენ ამ რჩევას. ბებიები და ბაბუები თანმიმდევრულობაში ხელისშემშლელები გამოდიან შვილიშვილისადმი ჰიპერმზრუნველობის გამო. როდესაც ოჯახში რამდენიმე თაობა ერთად ცხოვრობს ზღვარი ძნელი დასაცავია. ყველაზე დიდი შეცდომა ამ დროს არის ის, რომ მშობლის ავტორიტეტს ლახავენ ბავშვის თვალში. მშობელი, შესაძლოა, მართალი არ იყოს, მაგრამ ისეთი ტიპის გამოქომაგება, რომელიც მის ავტორიტეტს შელახავს, მომავალში დამაზიანებელი იქნება თავად ბავშვისთვის. ბავშვმა იცის, რომ თუ რაიმე წესს დაარღვევს, მას თავშესაფარი აქვს ბებიასთან და ბაბუასთან. ამ თავშესაფარში მარტო ბავშვის ნუგეშისცემა კი არ ხდება, არამედ ხდება ბავშვში მშობლის მიმართ დაგროვილი აგრესიის წაქეზებაც.“

„ძალიან კარგია, როდესაც მშობელს არ სჭირდება ძიძა და ბებია-ბაბუას შეუძლია ეს ფუნქცია შეითავსოს, შვილიშვილის ბავშვობა გახადოს უფრო მდიდარი. ​როდესაც მშობლები ბებია-ბაბუასთან ტოვებენ ბავშვს, ნერვიულობენ, რომ ჯანსაღი კვების, ძილის, გაჯეტებთან გატარებული დროის ბალანსი დაერღვეს ბავშვს. ყველაზე მთავარია, რომ გონივრულობის ფარგლებში მოხდეს შვილიშვილის გათამამება. ეს ხომ მოგონებაა ბავშვისთვის. ხისტი წესების დაცვის შემდეგ მას კვირის ბოლოს ბებია-ბაბუასთან განებივრების შესაძლებლობა აქვს. ყველა სახლს თავისი წესი აქვს. ის მურაბა, ის ტკბილეული, გვიან დაძინება, ბევრად სასარგებლოა ბავშვის ფსიქიკისთვის, ვიდრე სახლში ნაჭამი ყოველდღიური ჯანსაღი საკვები,“ - აცხადებს ნინო ახალაია.

წყარო: ​იმედის დღე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ზოგჯერ ბებიებს ეშინიათ, რომ მშობლები ბავშვის აღზრდას თავს ვერ გაართმევენ, თუმცა მშობელი...
​ფსიქოლოგი ნათია ფანჯიკიძე ბავშვის ცხოვრებაში ბებიებისა და ბაბუების როლზე საუბრობს:„ბებიისთვის ძალიან დიდი ბედნიერებაა ის, რომ მისი მოვალეობა არ არის დისციპლინა. თუ მშობლები არ არიან ადგილზე და ბებოს...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არ გადაუზარდოთ ბავშვს სიფრთხილე შიშში! შიში მხოლოდ დამცირებაა, ვამცირებთ იმას, ვისაც ვაშინებთ,“- შალვა ამონაშვილი

„არ გადაუზარდოთ ბავშვს სიფრთხილე შიშში! შიში მხოლოდ დამცირებაა, ვამცირებთ იმას, ვისაც ვაშინებთ,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვებში შიშის ფენომენის აღმოცენების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ შიში არ არის ადამიანის თანდაყოლილი თვისება, ის შეძენილია:

„შიში თანდაყოლილი თვისება არ არის. ადამიანი არ იბადება შიშით. ის იბადება სიფრთხილის განცდით. ფრთხილი უნდა იყო, ცხოვრებას ითვისებ, ბევრი რამ შენთვის გაურკვეველია, ბილიკი არ გაქვს გაკვეთილი. სიფრთხილე გვმართებს ყოველთვის. ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ვშფოთავდეთ და გვეშინოდეს. შიში ჩვენი სისუსტეა. ​თანდაყოლილი სიფრთხილე უნდა ვზარდოთ ჩვენში და ბავშვშიც უნდა ვზარდოთ. იქამდე კი არა, როგორც მოთხრობებშია აღწერილი, გაგანია სიცხეში წვიმის შიშით კაცი რომ ქოლგით გამოდის. ასეთი შფოთვა და შიში უგუნურებამდე მიგვიყვანს.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, შიში ვერ გვიხსნის განსაცდელისგან და უმჯობესია, ფრთხილები ვიყოთ, ვიდრე გვეშინოდეს:

„ნათქვამია: „შიში ვერ იხსნის სიკვდილსაო.“​ სიფრთხილე გვმართებს და არა შიში. სიფრთხილე ბავშვშიც უნდა აღვზარდოთ და ჩვენს თავშიც. ხომ არ ხდება ისე, ჩემო ძვირფასო მშობლებო, რომ თვითონ ვზრდით ჩვენს ბავშვებში შიშს?! ეს სიფრთხილე შეიძლება შიშში გადაიზარდოს, თუ ბავშვს სწორ გზაზე არ დავაყენებთ. როდესაც პატარა ბავშვს ვეუბნებით: „გაუშვი, ხელი არ ახლო, იქ არ მიხვიდე,“ ეს სიფრთხილეს ართმევს ბავშვს და მის ნაცვლად შიშს ნერგავს. სიფრთხილეს არავინ არ ზრდის ჩემში, მარტო მეუბნებიან, რომ ცუდი ამბავი მოხდება.“

„არ გადაუზარდოთ ბავშვს სიფრთხილე შიშში. ჩვენ არაფრის არ უნდა გვეშინოდეს. სიკვდილი ერთია, ყველას მოგადგებათ, თუმცა ყველას გისურვებთ ძალიან დიდხანს სიცოცხლეს. მოგვადგება სიკვდილი კარს და შიში გვიხსნის?! იქნებ ცნობისმოყვარეობით უნდა მივიღოთ ყველაფერი, რომ ვნახოთ: აბა ეს რაღა ყოფილა?! ჩვენი ბავშვები გმირებად უნდა გავზარდოთ. ჩვენ თვითონ გმირები უნდა ვიყოთ. შიში მხოლოდ დამცირებაა. ჩვენ თვითონ ვმცირდებით და იმათაც ვამცირებთ, ვისაც ვაშინებთ. ​შევეშველოთ ბავშვს, რომ თანდაყოლილი სიფრთხილე არ გადაეზარდოს შიშში. სიფრთხილე, გონივრული ქცევები, წინდახედულება, ეს ყოველთვის უნდა აღვზარდოთ ბავშვში. ბავშვს უნდა ვუთხრათ: „ნუ გეშინია, შვილო, მიდი! მე შენთან ვარ მშველელი!“ როდესაც ბავშვი გრძნობს, რომ აქვს მხარდაჭერა, მასში შიში არ აღმოცენდება,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად