Baby Bag

„მისნაირებთან კონტაქტი ბავშვისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია, წინააღმდეგ შემთხვევაში, შეიძლება, შეუქცევადი პროცესები განვითარდეს,“- ფსიქოლოგი ნანა გოგიჩაშვილი

​​ბავშვთა ფსიქოლოგი ნანა გოგიჩაშვილი გადაცემაში „პოსტ ალიონი“ ბავშვებზე სტრესის გავლენის შესახებ საუბრობს:

„ბავშვობა არის განსაკუთრებული, უნიკალური პერიოდი, რომელიც არასდროს აღარ მეორდება. ბავშვი გაივლის ორ ძალიან მნიშვნელოვან ეტაპს. პირველი კრიზისი არის სამი წლის ასაკში, როდესაც დგება სოციალიზაციის პირველი ეტაპი. ბავშვი მიდის​ ​საბავშვო ბაღში, ეცნობა თანატოლებს. შემდეგი ეტაპი არის 6 წლის ასაკი, როდესაც ბავშვი მიდის სკოლაში და ეცვლება სტატუსი. ადამიანი არის ბიო-ფსიქო-სოციალური არსება. მისნაირებთან კონტაქტი ბავშვისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია, წინააღმდეგ შემთხვევაში, შეიძლება, შეუქცევადი პროცესები განვითარდეს, დაისტრესოს ბავშვი, ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე აისახოს ეს. სტრესს როგორც მაორგანიზებელი, ისე მადეზორგანიზებელი ეფექტი აქვს.“

ნანა გოგიჩაშვილის თქმით, კოვიდ-19-მა მოულოდნელად შეცვალა ბავშვების ცხოვრების წესი, რაც მათზე უდიდეს გავლენას ახდენს:

„ამ შემთხვევაში, მოულოდნელად შეიცვალა ცხოვრების წესი და რუტინა. მოხდა ბავშვის იძულებითი დისტანცირება თანატოლებისგან, მეგობრებისგან, სასკოლო სივრცისგან. არ არის პასუხი, ეს ყველაფერი არაპროგნოზირებადია. რა თქმა უნდა, ლომის წილი მოდის მშობლების კეთილგონიერებაზე. მშობლების მიერ პრობლემის აღქმასა და ბავშვამდე ინფორმაციის გასაგები ენით მიტანაზე. ​მშობლის განწყობა პირდაპირ გადადის ბავშვზე. ბავშვებს მათთვის გასაგებ ენაზე უნდა მივაწოდოთ ინფორმაცია, რა არის პანდემია, რატომ მოუწიათ სახლში ჯდომა, რას ნიშნავს ონალინ სწავლება. დამიჯერეთ, პირველივე კვირის ბოლოს ყველა ბავშვს უნდოდა სკოლაში დაბრუნება. ბავშვები მიხვდნენ, რომ ეს არ არის კომუნიკაციის ის ფორმა, რომელიც მათთვის სასიცოცხლო მნიშვნელობისაა. არამარტო სკოლა, სპორტის წრეები, სახელოვნებო წრეები, კომუნიკაციის ყველა ფორმატი აღიკვეთა. ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციამ დადო ოფიციალური სტატისტიკა, რომ ოჯახურმა ძალადობამ მოიმატა. ეს საქართველოზეც აისახა. უცბად ერთ სივრცეში რამდენიმე ადამიანი ჩაიკეტა.“

ნანა გოგიჩაშვილი აღნიშნავს, რომ სკოლის ჩაკეტვა სოციალური დისტანცირების ერთ-ერთი საუკეთესო ინსტრუმენტია:

​სკოლის ჩაკეტვა მოცემულ ეტაპზე არის სოციალური დისტანცირების ყველაზე ქმედითი ინსტრუმენტი. მილიარდზე მეტი მოსწავლე გადასულია სწავლების ონლაინ ფორმატზე. კაცობრიობამ პაუზა აიღო. ბავშვებს ხელების ხშირი დაბანის სწავლებაში თავადაც ვეხმარებოდი, არომატულ საპონს ვყიდულობდი. ახლა პატარამ თვითონ მოიფიქრა, რომ საპნის ბუშტებს ბერავს ხელების დაბანისას. ჟანდარმივით არ უნდა დაადგე ბავშვს, არ უნდა უთხრა: „დაიბანე ხელი!“ რა თქმა უნდა, ამას წახალისება სჭირდება, ბავშვი უნდა შევაქოთ. აქცენტები უნდა გავაკეთოთ ბავშვის პიროვნულ თვისებებზე. როგორც კი ბავშვს მათთვის გასაგებ ენაზე ავუხსნით, რა საფრთხეს შეიცავს გარეთ გასვლა, ის ამას გაიგებს.“

„ორი მთავარი რამ არის: ​პედაგოგების გულისხმიერება და მშობლების ყურადღება. ბავშვების მიმღებლობის ხარისხი ოჯახში განსაზღვრავს იმ თვისებების განვითარებას, რომელიც სამომავლოდ მისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია სოციალიზაციისა და კომუნიკაციის თვალსაზრისით. ციფრულ მედიას, წიგნიერებას და ა.შ. ჩვენ ვეღარ შევაჩერებთ. ეს ტექნიკური პროგრესია, რომელიც აუცილებელიც არის. აქ ისევ მშობელზე გავდივართ. ბევრი მშობელი მინახავს, ბავშვს ტელეფონს აჩეჩებს, ოღონდ ბავშვი გაჩუმდეს, ან წუხს, რომ ბავშვი ცელქია. დღევანდელი თაობა ნამდვილად განიცდის მშობლებთან კომუნიკაციის ნაკლებობას. მოუგვარებელი პრობლემა არ არსებობს. ფსიქიკის სიჯანსაღე კომპიუტერთან ჯდომით არ ირღვევა. უბრალოდ ბავშვს უნდა ავუხსნათ დამოკიდებულება. ისევ მშობელზე გავდივარ. ბავშვს უნდა აუხსნას მშობელმა: „ახლა ასეა საჭირო და ეს აუცილებელია.“ განსაკუთრებით პირველიდან მეხუთე-მეექვსე კლასამდე, როდესაც ბავშვებს აქვთ მოტორული ენერგია. სკოლა ბავშვისთვის არის დაცვის თანამშრომლიდან დაწყებული, მისი კლასი, მისი მერხი, მისი თანაკლასელები, რომელთა დანაკლისს განიცდის. მშობლებმა მაქსიმალურად უნდა შეუწყონ ხელი იმ მეტ-ნაკლებ კომუნიკაციას, რომელიც ბავშვებმა კლასელებთან შეიძლება დაამყარონ,“ - აღნიშნავს ნანა გოგიჩაშვილი.

წყარო: ​პოსტ ალიონი

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ბევრი ბავშვი მეუბნება, რომ მშობელი პატივს არ სცემს. ბავშვს შეუძლია სიყვარულსა და პატივისც...
​ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე გადაცემაში „შემდეგი გაჩერება“ ბავშვის ცხოვრებაში დამოუკიდებელი ეტაპის დაწყების შესახებ საუბრობს და აცხადებს, რომ მოცემულ ეტაპზე ბავშვს ყველაზე მეტად მშობლისგან ემოციური...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ მოვიქცეთ, თუ ბავშვს სკოლაში წასვლა არ უნდა?

როგორ მოვიქცეთ, თუ ბავშვს სკოლაში წასვლა არ უნდა?

დაწყებით კლასებში ბავშვები ხშირად სკოლაში წასვლაზე უარს ​აცხადებენ. მათ საწოლიდან ადგომა არ სურთ, ამბობენ, რომ გაცივდნენ, სიცხე აქვთ, ტირიან და გემუდარებიან, რომ სახლში დატოვოთ. პატარებს დამოუკიდებელი ცხოვრების დაწყება ძალიან აშინებთ და თრგუნავთ, რაც სავსებით ნორმალური და დროებითი მოვლენაა, თუმცა იშვიათ შემთვევებში, ბავშვის მსგავსი ქცევა, შესაძლოა, შფოთვითი აშლილობის გამოვლინებაც იყოს. თუ თქვენს შვილს სკოლაში წასვლა არ სურს, ყურადღებით გაეცანით ჩვენს სტატიაში შემოთავაზებულ სტრატეგიებს, რომელთა დახმარებით მისი დაუმორჩილებლობისა და შფოთვის მიზეზებს მარტივად გაიგებთ და ბავშვის ქცევასაც წარმატებით შეცვლით.


ბავშვის უარყოფითი განწყობისა და შიშის მიზეზები აუცილებლად გაარკვიეთ

სკოლა ბავშვისგან გარკვეული წესების მორჩილებას და ახალი უნარ-ჩვევების ათვისებას მოითხოვს, რაშიც პატარები საკმაოდ დიდ ენერგიასა და დროს ხარჯავენ. როდესაც ბავშვები საზაფხულო ან ზამთრის არდადეგების შემდეგ სკოლას უბრუნდებიან, მათ პროტესტის გრძნობა უჩნდებათ, რადგან მათ მიერ სკოლასა და სახლს შორის არსებული კონტრასტი ასეთ დროს განსაკუთრებით მძაფრად აღიქმება. ბავშვები თვლიან, რომ მშობლებთან ერთად დილით ტელევიზორის ყურება და მთელი დღის მანძილზე თავისუფალი აქტივობებით დაკავება გაცილებით სასიამოვნოა, ვიდრე სკოლაში სიარული. ბავშვები სკოლაში დამოუკიდებლობას ეჩვევიან, რაც მათ ძალიან მოსწონთ, მაგრამ თავისუფალი ცხოვრება პატარებში შიშსაც იწვევს. ისინი მშობლებისგან განცალკევებით ყოფნას განიცდიან და თავს დაუცველად გრძნობენ. თუ თქვენი შვილი სკოლაში წასვლაზე უარს გიცხადებთ, მისი ქცევის მიზეზები კარგად გაარკვიეთ, რათა მისი დახმარება გაგიადვილდეთ.

სახლში დარჩენილ ბავშვს მეტისმეტად ნუ გაართობთ

ბავშვებს სახლში დარჩენა იმიტომ სურთ, რომ ისინი მშობლებთან გაცილებით სასიამოვნოდ ატარებენ დროს, ვიდრე სკოლაში. ეცადეთ სახლში დარჩენილი ბავშვი არ გაართოთ. თუ ბავშვი აცხადებს, რომ თავი ტკივა, გაცივდა და სკოლაში წასვლა არ სურს, დარწმუნდით, რომ მას არაფერი აწუხებს და უთხარით, რომ გაკვეთილებს ვერ გააცდენს. თუ ბავშვი კატეგორიულ უარზეა და სახლში დარჩენას დაჟინებით ითხოვს, მიეცით უფლება სკოლა ერთი დღით გააცდინოს. როდესაც ბავშვი სასურველ მიზანს მიაღწევს და სახლში დარჩება, ნუ ჩაურთავთ მას ტელევიზორს, ნუ მისცემთ სათამაშოებს, რათა დარწმუნდეს, რომ სკოლის გაცდენით სარგებელს ვერ მიიღებს. როდესაც თქვენი შვილი იგრძნობს, რომ სახლში უფრო მოწყენილია, ვიდრე სკოლაში, მეორე დღეს გაკვეთილებზე დასწრებას თავად მოისურვებს.

გულახდილად ესაუბრეთ თქვენს შვილს

თუ ბავშვი გეუბნებათ, რომ მუცლის ტკივილმა შეაწუხა და სკოლაში წასვლა არ სურს, აუხსენით მას, რომ თქვენ მუცელი მაშინ გტკივდებათ, როდესაც სამსახურში დაგვიანებაზე ღელავთ. ჰკითხეთ ბავშვს, რა აწუხებს და რა იმალება მისი მუცლის ტკივილის მიღმა? თუ თქვენი შვილი თავის სათქმელს ვერბალურად ვერ აყალიბებს, მის მასწავლებელს გაესაუბრეთ. თუ ბავშვი გეტყვით, რომ მას კლასში ჩაგრავენ ან დასცინიან, დაუყოვნებლივ დაიწყეთ აღნიშნული პრობლემის მოგვარებაზე ზრუნვა. გაესაუბრეთ პედაგოგებს, ადმინისტრაციას და მშობლებს.

ყურადღება მიაქციეთ ბავშვის ყოველდღიურ ქცევას, რათა შფოთვითი აშლილობა არ გამოგეპაროთ

თუ ბავშვი სკოლაში წასვლის წინ ყოველდღიურად ტირის, ისტერიკაშია და მის დამშვიდებას ვერ ახერხებთ, ე.ი. მას სერიოზული ფსიქოლოგიური პრობლემა აქვს. თუ ამჩნევთ, რომ პატარას მარტო დარჩენა აშინებს, ღამით კი კოშმარები ტანჯავს, აუცილებლად მიმართეთ პედიატრს. ბავშვის პირადი ექიმი შესაბამის სპეციალისტთან გადაგამისამართებთ, რომელიც ბავშვის შფოთვითი აშლილობის მკურნალობაში დაგეხმარებათ. დაეხმარეთ თქვენს შვილს საკუთარი ემოციების მართვაში. სასკოლო გარემო ბავშვზე ხშირად უარყოფითად მოქმედებს, რადგან ახალი ცხოვრების დაწყება ბავშვებში შფოთვას და შიშს იწვევს. აუხსენით თქვენს შვილს, რომ ეს ყველაფერი დროებითია და ის ცხოვრებისეულ ცვლილებებთან გამკლავებას აუცილებლად შეძლებს.

ავტორი: ია ნაროუშვილი  
წაიკითხეთ სრულად