Baby Bag

„ხშირად მშობლები ამბობენ: „კი არ ვცემ, უბრალოდ მოვარტყამ,“ არ აქვს ამას მნიშვნელობა, ეს არის ბავშვისთვის მოდელი, ის ამას დაისწავლის,“ - ფსიქოლოგი სალომე გაბაძე

Video Player is loading.
Current Time 0:00
Duration -:-
Loaded: 0%
Stream Type LIVE
Remaining Time 0:00
 
1x

ფსიქოლოგი სალომე გაბაძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ბავშვზე ფიზიკური და ფსიქოლოგიური ძალადობის ნეგატიური შედეგების შესახებ საუბრობს:

„დავიწყოთ იქიდან, რომ ნებისმიერი ფორმის ფიზიკური აგრესია კატეგორიულად აკრძალულია ბავშვის მიმართ. რა თქმა უნდა, იკრძალება არა მარტო ფიზიკური, არამედ ფსიქოლოგიური ძალადობაც. ხშირად მშობლები ამბობენ: „კი არ ვცემ, უბრალოდ მოვარტყამ.“ არ აქვს ამას მნიშვნელობა, ეს არის ბავშვისთვის მოდელი. ის ამას დაისწავლის, როგორც ქცევის მოდელს და შემდეგ თავად განახორცილეებს იმავეს, პირველ რიგში, თანატოლების მიმართ, ოჯახის წევრების მიმართ, ხოლო სამომავლოდ საკუთარი შვილების მიმართ. სწორედ ამიტომ, ამ თემაზე საუბარს იმით ვიწყებ, რომ ნებისმიერი აგრესიის გამომხატველი ქცევა არის კატეგოირულად მიუღებელი.“

სალომე გაბაძის თქმით, მშობლები თავის მოწონების მიზნით, სტუმრად ყოფნისას ბავშვებს ხშირად მძიმე მდგომარეობაში აგდებენ და მათ მეტისმეტად სტრესავენ:

„რაც შეეხება განსხვავებას სახლის გარემოსა და სტუმრად ყოფნას შორის, პირველ რიგში, კარგი იქნება, რომ მშობელმა სტუმრად წასვლის წინ უთხრას ბავშვს, თუ რა ელის მას იმ გარემოში, სად მიდის, ვისთან მიდის და როგორი იქნებოდა მისაღები ქცევა ბავშვისგან. ამის შემდეგ, შესაძლოა, ბავშვმა სტუმრად ყოფნისას მაინც გამოავლინოს ქცევა, რომელიც მშობლისთვის არ იქნება მისაღები და არ იქნება მისი მოლოდინის შესაბამისი ან თავმოსაწონებელი. აქაც გააჩნია რა სიმწვავის ქცევა ვლინდება. რეალურად პირზე ხელის აფარება, ჩქმეტა, მხოლოდ იმიტომ, რომ ბავშვის ქცევა მშობლის სოციალურ მოლოდინს არ ამართლებს, რა თქმა უნდა, მიუღებელია. ბავშვს უნდა მიეცეს შესაძლებლობა, რომ გამოხატოს საკუთარი თავი.“

„არ დავეთანხმებოდი მშობლების დამოკიდებულებას, როდესაც უნდათ, რომ განსაკუთრებით წარმოაჩინონ ბავშვები სტუმრად ყოფნისას. ეს ერთგვარი ზეწოლაა ბავშვზე. ბავშვს ეუბნებიან, რომ ლექსები თქვას, იმღეროს, უსვამენ სხვადასხვა შეკითხვას, უნდათ, რომ მოყვეს ისტორიები, რაც ბავშვისთვის, შეიძლება, საერთოდ არ იყოს კომფორტული იმ გარემოში. უმჯობესია, ბავშვს მივცეთ ადაპტაციის შესაძლებლობა. უცხო გარემო ნებისმიერი ჩვენგანისთვის სტრესია, ვიღაცისთვის ნაკლებად, ვიღაცისთვის მეტად. ასევეა ბავშვისთვისაც, მას ნებისმიერი უცხო გარემო გარკვეულ სტრესს უქმნის და სჭირდება დრო იმისთვის, რომ ამ გარემოს მოერგოს, გაიგოს, რა მოლოდინი აქვს ამ გარემოს მის მიმართ. შესაბამისად, უცხო გარემოში, უცხო ადამიანებთან შესვლისთანავე როდესაც კიდევ დამატებითი მოთხოვნები ჩნდება ბავშვის მიმართ, ეს ბავშვის ემოციურად დათრგუნვას იწვევს,“ - აღნიშნავს სალომე გაბაძე.

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა
​უკანასკნელი წლების განმავლობაში ბავშვზე ნებისმიერი სახის ფიზიკური ძალადობა კატეგორიულად მიუღებელი გახდა. თანამედროვე მშობლები შვილებს ხშირად ხმამაღლა უყვირიან, მიუხედავად იმისა, რომ მათმა უდიდესმა ნა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ქალი ტყუვდება კაცის სიტყვით და კაცი რითი ტყუვდება? ქალის სინაზით,“- დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე ცოლ-ქმრული ურთიერთობების პრობლემებზე

„ქალი ტყუვდება კაცის სიტყვით და კაცი რითი ტყუვდება? ქალის სინაზით,“- დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე ცოლ-ქმრული ურთიერთობების პრობლემებზე

დეკანოზმა თეოდორე გიგნაძემ ცოლ-ქმრულ ურთიერთობებში არსებული პრობლემების შესახებ ისაუბრა:

„ხშირად მომყავს ხოლმე ელიოტის ეს სიტყვები: „სიყვარული არის არა იქ, სადაც ორი ერთმანეთს უყურებს, არამედ სიყვარული არის იქ, სადაც ორი მესამეს უყურებს.“ საჭიროა ახალგაზრდებმა გააცნობიერონ ცხოვრების საზრისი და მიზანი. სანამ დაქორწინდებიან, გააცნობიერონ, ის ადამიანი ისწრაფვის ღვთისკენ თუ არ ისწრაფვის. როგორი მეგობარი იქნება ის ადამიანი? როგორი დედა ან მამა იქნება? რა ზნეობრივი ღირებულებები აქვს მას? ძალიან ხშირად ტყუვდებიან ხოლმე ქალები. ქალები ტყუვდებიან იმიტომ, რომ მას სიტყვით უყვარდება. კაცი, რომელიც სიყვარულობანას თამაშობს, ის ძალიან ლამაზ სიტყვებს ისვრის. ქალს ესმის ეს და აღარ იცის რა ქნას. კაცი ამ შემთხვევაში საკუთარ თავს ატყუებს და ქალიც მოტყუებული აღმოჩნდება.“

„ქალი ტყუვდება კაცის სიტყვით და კაცი რითი ტყუვდება? ქალის სინაზით. ქალს, როდესაც გათხოვება უნდა, ნაზია. როდესაც დაქორწინდებიან, აღმოჩნდება, რომ ეს ქალი არც ისე ნაზი ყოფილა, საკმაოდ ავი და კაპარჩხანაა. ეს კაციც არ ყოფილა რაინდი, ტკბილი სიტყვები სულ დაავიწყდა და გადავიდა დედის გინებაზე. ცოლ-ქმრობა თუ ერთმანეთის დახმარებაა, შენ თვითონ არ იცი სად მიდიხარ, წარმოდგენა არ გაქვს არაფერზე, არ იცი, რა ჯოჯოხეთს ატარებ საკუთარ თავში, როგორც ადამიანი, ვერ აკონტროლებ შენს ეგოიზმს, დესპოტიზმს, ძალაუფლების სიყვარულს და სხვას როგორ დაეხმარები?! პრობლემაა სიმშვიდის არქონა, ელემენტარული რაღაცების არცოდნა. მაგალითად, კაცს აქვს მძიმე სამსახური, მოვიდა ოჯახში. მან ზღურბლს იქით უნდა დატოვოს თავისი გაღიზიანება, მაგრამ მოვიდა სახლში გაღიზიანებული. შენ მთელი დღე შენს საყვარელ მეუღლეს ელოდები. ის მოვიდა გაღიზიანებული, შენც ფეთქდები. ვერც კაცი ითვალისწინებს, როგორ ელოდებოდა ქალი. ვერ ხვდებიან რა მდგომარეობაშია თვითონ, რა მდგომარეობაშია მეუღლე,“- აღნიშნა მამა თეოდორე გიგნაძემ.

წყარო:​ „დეკანოზ თეოდორე გიგნაძის ქადაგებები“

წაიკითხეთ სრულად