Baby Bag

„ხშირად მშობლები ამბობენ: „კი არ ვცემ, უბრალოდ მოვარტყამ,“ არ აქვს ამას მნიშვნელობა, ეს არის ბავშვისთვის მოდელი, ის ამას დაისწავლის,“ - ფსიქოლოგი სალომე გაბაძე

ფსიქოლოგი სალომე გაბაძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ბავშვზე ფიზიკური და ფსიქოლოგიური ძალადობის ნეგატიური შედეგების შესახებ საუბრობს:

„დავიწყოთ იქიდან, რომ ნებისმიერი ფორმის ფიზიკური აგრესია კატეგორიულად აკრძალულია ბავშვის მიმართ. რა თქმა უნდა, იკრძალება არა მარტო ფიზიკური, არამედ ფსიქოლოგიური ძალადობაც. ხშირად მშობლები ამბობენ: „კი არ ვცემ, უბრალოდ მოვარტყამ.“ არ აქვს ამას მნიშვნელობა, ეს არის ბავშვისთვის მოდელი. ის ამას დაისწავლის, როგორც ქცევის მოდელს და შემდეგ თავად განახორცილეებს იმავეს, პირველ რიგში, თანატოლების მიმართ, ოჯახის წევრების მიმართ, ხოლო სამომავლოდ საკუთარი შვილების მიმართ. სწორედ ამიტომ, ამ თემაზე საუბარს იმით ვიწყებ, რომ ნებისმიერი აგრესიის გამომხატველი ქცევა არის კატეგოირულად მიუღებელი.“

სალომე გაბაძის თქმით, მშობლები თავის მოწონების მიზნით, სტუმრად ყოფნისას ბავშვებს ხშირად მძიმე მდგომარეობაში აგდებენ და მათ მეტისმეტად სტრესავენ:

„რაც შეეხება განსხვავებას სახლის გარემოსა და სტუმრად ყოფნას შორის, პირველ რიგში, კარგი იქნება, რომ მშობელმა სტუმრად წასვლის წინ უთხრას ბავშვს, თუ რა ელის მას იმ გარემოში, სად მიდის, ვისთან მიდის და როგორი იქნებოდა მისაღები ქცევა ბავშვისგან. ამის შემდეგ, შესაძლოა, ბავშვმა სტუმრად ყოფნისას მაინც გამოავლინოს ქცევა, რომელიც მშობლისთვის არ იქნება მისაღები და არ იქნება მისი მოლოდინის შესაბამისი ან თავმოსაწონებელი. აქაც გააჩნია რა სიმწვავის ქცევა ვლინდება. რეალურად პირზე ხელის აფარება, ჩქმეტა, მხოლოდ იმიტომ, რომ ბავშვის ქცევა მშობლის სოციალურ მოლოდინს არ ამართლებს, რა თქმა უნდა, მიუღებელია. ბავშვს უნდა მიეცეს შესაძლებლობა, რომ გამოხატოს საკუთარი თავი.“

„არ დავეთანხმებოდი მშობლების დამოკიდებულებას, როდესაც უნდათ, რომ განსაკუთრებით წარმოაჩინონ ბავშვები სტუმრად ყოფნისას. ეს ერთგვარი ზეწოლაა ბავშვზე. ბავშვს ეუბნებიან, რომ ლექსები თქვას, იმღეროს, უსვამენ სხვადასხვა შეკითხვას, უნდათ, რომ მოყვეს ისტორიები, რაც ბავშვისთვის, შეიძლება, საერთოდ არ იყოს კომფორტული იმ გარემოში. უმჯობესია, ბავშვს მივცეთ ადაპტაციის შესაძლებლობა. უცხო გარემო ნებისმიერი ჩვენგანისთვის სტრესია, ვიღაცისთვის ნაკლებად, ვიღაცისთვის მეტად. ასევეა ბავშვისთვისაც, მას ნებისმიერი უცხო გარემო გარკვეულ სტრესს უქმნის და სჭირდება დრო იმისთვის, რომ ამ გარემოს მოერგოს, გაიგოს, რა მოლოდინი აქვს ამ გარემოს მის მიმართ. შესაბამისად, უცხო გარემოში, უცხო ადამიანებთან შესვლისთანავე როდესაც კიდევ დამატებითი მოთხოვნები ჩნდება ბავშვის მიმართ, ეს ბავშვის ემოციურად დათრგუნვას იწვევს,“ - აღნიშნავს სალომე გაბაძე.

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა
​უკანასკნელი წლების განმავლობაში ბავშვზე ნებისმიერი სახის ფიზიკური ძალადობა კატეგორიულად მიუღებელი გახდა. თანამედროვე მშობლები შვილებს ხშირად ხმამაღლა უყვირიან, მიუხედავად იმისა, რომ მათმა უდიდესმა ნა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თქვენ უნდა მოიქცეთ ისე, რომ თქვენთან ახლოს იყოს ღმერთი და თქვენი ხელი ეჭიროს უფალს,“ - პატრიარქის მიმართვა ბავშვებს

„თქვენ უნდა მოიქცეთ ისე, რომ თქვენთან ახლოს იყოს ღმერთი  და თქვენი ხელი ეჭიროს უფალს,“ - პატრიარქის მიმართვა ბავშვებს

​​საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ილია მეორე ბავშვებს მიმართავს და ურჩევს, რომ მათ თავისი ცხოვრების წესიდან გამომდინარე ყოველდღიურად იგრძნონ ღმერთთან სიახლოვე:

„წლების განმავლობაში ვგრძნობდი ერთ რამეს, მე ვგრძნობ დღესაც, რომ მე ვარ პატარა ბავშვი, არაფერი არ მესმის, ღმერთს უჭირავს ჩემი ხელი და დამატარებს ქვეყანაზე. მე ვგრძნობ ამ სიახლოვეს უფლისას. თქვენც უნდა მოიქცეთ ისე, რომ თქვენთან ახლოს იყოს და თქვენი ხელიც ეჭიროს უფალს.“

ილია მეორე სამ დიდ საუნჯეზე საუბრობს, რომელიც ჩვენს ქვეყანას გააჩნია:

„სამი დიდი საუნჯე გააჩნია საქართველოს, ეს არის: ღმერთი, ღმერთის რწმენა, ეს არის სამშობლო და ეს არის ადამიანი. ადამიანმა უნდა შექმნას თავისი ცხოვრებით ჯვარი: მაღლა ღმერთი და დაბლა ადამიანი, რწმენა და სიყვარული ღმერთის და ​სიყვარული ადამიანის. ეს უნდა გახსოვდეთ თქვენ.“

პატრიარქი ბავშვობას იხსენებს და აცხადებს, რომ მას ყველაზე მეტად მშობლების გაბედნიერება და მათი გახარება ეოცნებებოდა:

​ჩემი მთავარი სურვილი და ოცნება სკოლის ასაკიდან იყო ის, რომ მესიამოვნებინა მშობლებისთვის, მათთვის სასიხარული რამ გამეკეთებინა. მე მშობლები მუდამ მლოცავდნენ. ერთხელ მამაჩემს ვკითხე, ლოცულობ-მეთქი ჩემთვის. მამამ მითხრა, სულ ამას როგორ მეკითხები, სხვებს რომ ერთხელ ვიხსენიებ, შენ ათჯერ გახსენებო. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რომ ღმერთი ხედავს ჩვენს გულს. ჩვენ ვხედავთ ერთმანეთის სახეს, ღმერთი კი ხედავს გულს. „გული წმინდა დაბადე ჩემთანა, ღმერთო და სული წრფელი განმიახლე გვამსა ჩემსა.“ გული უნდა ჰქონდეს სუფთა ადამიანს.“

„ჩემი წინაპარი იყო დიდი ადამიანი შიოლა ღუდუშაური. შიოლას დედას ეძახდნენ მეფიანთ ქალს, სამეფო გვარიდან იყო. იმათი ღვთის წინაშე ლოცვით ვარ მე, რაც ვარ. ერთი ვიცი, რომ მე ცოდვილი ვარ, მაგრამ მე ღვთისა ვარ. როგორც ფსალმუნშია ნათქვამი: „შენი ვარ და ვცხონდე მე,“ ე.ი. შენი ვარ, ცოდვილი ვარ და ვცხონდე მე. ღმერთმა დაგლოცოთ და გაგახაროთ! მე არაერთხელ მითქვამს, ახლაც გეუბნებით, ყოველ დღე მიდით მშობლებთან და უთხარით: „დედა, მამა დამლოცე!“ ხელზე აკოცეთ მშობელს. ღვთის კურთხევა იქნება თქვენზე,“ - აცხადებს პატრიარქი.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად