Baby Bag

„ხშირად მშობლები ამბობენ: „კი არ ვცემ, უბრალოდ მოვარტყამ,“ არ აქვს ამას მნიშვნელობა, ეს არის ბავშვისთვის მოდელი, ის ამას დაისწავლის,“ - ფსიქოლოგი სალომე გაბაძე

ფსიქოლოგი სალომე გაბაძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ბავშვზე ფიზიკური და ფსიქოლოგიური ძალადობის ნეგატიური შედეგების შესახებ საუბრობს:

„დავიწყოთ იქიდან, რომ ნებისმიერი ფორმის ფიზიკური აგრესია კატეგორიულად აკრძალულია ბავშვის მიმართ. რა თქმა უნდა, იკრძალება არა მარტო ფიზიკური, არამედ ფსიქოლოგიური ძალადობაც. ხშირად მშობლები ამბობენ: „კი არ ვცემ, უბრალოდ მოვარტყამ.“ არ აქვს ამას მნიშვნელობა, ეს არის ბავშვისთვის მოდელი. ის ამას დაისწავლის, როგორც ქცევის მოდელს და შემდეგ თავად განახორცილეებს იმავეს, პირველ რიგში, თანატოლების მიმართ, ოჯახის წევრების მიმართ, ხოლო სამომავლოდ საკუთარი შვილების მიმართ. სწორედ ამიტომ, ამ თემაზე საუბარს იმით ვიწყებ, რომ ნებისმიერი აგრესიის გამომხატველი ქცევა არის კატეგოირულად მიუღებელი.“

სალომე გაბაძის თქმით, მშობლები თავის მოწონების მიზნით, სტუმრად ყოფნისას ბავშვებს ხშირად მძიმე მდგომარეობაში აგდებენ და მათ მეტისმეტად სტრესავენ:

„რაც შეეხება განსხვავებას სახლის გარემოსა და სტუმრად ყოფნას შორის, პირველ რიგში, კარგი იქნება, რომ მშობელმა სტუმრად წასვლის წინ უთხრას ბავშვს, თუ რა ელის მას იმ გარემოში, სად მიდის, ვისთან მიდის და როგორი იქნებოდა მისაღები ქცევა ბავშვისგან. ამის შემდეგ, შესაძლოა, ბავშვმა სტუმრად ყოფნისას მაინც გამოავლინოს ქცევა, რომელიც მშობლისთვის არ იქნება მისაღები და არ იქნება მისი მოლოდინის შესაბამისი ან თავმოსაწონებელი. აქაც გააჩნია რა სიმწვავის ქცევა ვლინდება. რეალურად პირზე ხელის აფარება, ჩქმეტა, მხოლოდ იმიტომ, რომ ბავშვის ქცევა მშობლის სოციალურ მოლოდინს არ ამართლებს, რა თქმა უნდა, მიუღებელია. ბავშვს უნდა მიეცეს შესაძლებლობა, რომ გამოხატოს საკუთარი თავი.“

„არ დავეთანხმებოდი მშობლების დამოკიდებულებას, როდესაც უნდათ, რომ განსაკუთრებით წარმოაჩინონ ბავშვები სტუმრად ყოფნისას. ეს ერთგვარი ზეწოლაა ბავშვზე. ბავშვს ეუბნებიან, რომ ლექსები თქვას, იმღეროს, უსვამენ სხვადასხვა შეკითხვას, უნდათ, რომ მოყვეს ისტორიები, რაც ბავშვისთვის, შეიძლება, საერთოდ არ იყოს კომფორტული იმ გარემოში. უმჯობესია, ბავშვს მივცეთ ადაპტაციის შესაძლებლობა. უცხო გარემო ნებისმიერი ჩვენგანისთვის სტრესია, ვიღაცისთვის ნაკლებად, ვიღაცისთვის მეტად. ასევეა ბავშვისთვისაც, მას ნებისმიერი უცხო გარემო გარკვეულ სტრესს უქმნის და სჭირდება დრო იმისთვის, რომ ამ გარემოს მოერგოს, გაიგოს, რა მოლოდინი აქვს ამ გარემოს მის მიმართ. შესაბამისად, უცხო გარემოში, უცხო ადამიანებთან შესვლისთანავე როდესაც კიდევ დამატებითი მოთხოვნები ჩნდება ბავშვის მიმართ, ეს ბავშვის ემოციურად დათრგუნვას იწვევს,“ - აღნიშნავს სალომე გაბაძე.

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა
​უკანასკნელი წლების განმავლობაში ბავშვზე ნებისმიერი სახის ფიზიკური ძალადობა კატეგორიულად მიუღებელი გახდა. თანამედროვე მშობლები შვილებს ხშირად ხმამაღლა უყვირიან, მიუხედავად იმისა, რომ მათმა უდიდესმა ნა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ტატა არ არის ახლა ჩემთან ერთად, მაგრამ მაინც მიხარია დედის დღე, იმიტომ, რომ ტატამ გამხადა დედა,“- თიკო ჩხეიძე

„ტატა არ არის ახლა ჩემთან ერთად, მაგრამ მაინც მიხარია დედის დღე, იმიტომ, რომ ტატამ გამხადა დედა,“- თიკო ჩხეიძე

მოდელმა თიკო ჩხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „პრაიმშოუ“ შვილის გარდაცვალების შემდეგ განვლილ გზაზე ისაუბრა. მან დედებს ურჩია, რომ მძიმე განსაცდელის შემდეგ ფეხზე დადგნენ და ცხოვრებას არ შეუშინდნენ:

„ვარ ძალიან მკაცრი დედა, იქედან გამომდინარე, რომ სულ ვნერვიულობ ჩემს შვილებზე. მინდა, რომ საუკეთესოები გაიზარდნონ. დედაჩემმაც ასე გაგვზარდა. იმდენად ვუყვარდით და ვუყვარვართ, რომ ცოტა სიმკაცრეში გადადიოდა. ვცდილობ ჩემი თავი ვაკონტროლო, ცოტა ლმობიერად შევხედო ჩემს შვილებს, მაგრამ არ გამომდის. ეს სიყვარული იმდენად ძლიერია, რომ სიმკაცრეში გადამდის ხოლმე.“

„წიგნი, რომელიც ტატას ეძღვნება, ალბათ, სრულად ასახავს დედა-შვილის ურთიერთობებს. დედის დღეც ხომ არის უკიდეგანო სიყვარულის ზეიმი დედა-შვილს შორის. ეს წიგნიც ზუსტად ის არის, რაც დედაშვილობას ასახავს. ტატა არ არის ახლა ჩემთან ერთად, მაგრამ მაინც მიხარია დედის დღე, იმიტომ, რომ ტატამ გამხადა დედა. დედებს, რომლებაც ასეთი განსაცდელი აქვთ, ვეტყოდი, რომ უნდა იბრძოლონ. ჰყავთ სხვა შვილები თუ არ ჰყავთ არ აქვს მნიშვნელობა. იბრძოლონ იმ ადამიანისთვის, ვისაც ის სჭირდება. იბრძოლონ თავიანთი დედებისთვის, ცხოვრებას არ შეუშინდნენ. ძალიან ბევრი ადამიანია გარშემო, ვისაც ის ისევ სჭრიდება. თუნდაც ის, რომ მე ფეხზე ვდგავარ, შეიძლება სხვისთვის იყოს მაგალითი, სხვაც წამოაყენოს. ჩვენ ყველას გვაქვს ჩვენი ტკივილი, ჩვენი განსაცდელი. მე ხომ მყავდა შვილი... ეს დედობრივი სიყვარული არ მთავრდება იმით, რომ შვილი აღარ გყავს. შენ უკვე დედა ხარ და უნდა იცხოვრო შვილებისთვის,“- აღნიშნა თიკო ჩხეიძემ.

წყარო:​ „პრაიმშოუ“

წაიკითხეთ სრულად