Baby Bag

,,3 წელი არის ის ასაკი, როდესაც ბავშვი ემოციურად მზად არის ოჯახისაგან დამოუკიდებლად გაატაროს რამდენიმე საათი უცხო გარემოში''

,,3 წელი არის ის ასაკი, როდესაც ბავშვი ემოციურად მზად არის ოჯახისაგან დამოუკიდებლად გაატაროს რამდენიმე საათი უცხო გარემოში''
რა როლი აქვს საბავშვო ბაღს? რა ასაკშია რეკომენდირებული ბავშვის ბაღში მიყვანა? რამდენად აუცილებელია საბავშვო ბაღი? - ​MomsEdu.ge-ს ამ და სხვა კითხვებს ფსიქოლოგმა ნინო ოქროსაშვილმა უპასუხა.

- რა როლი აქვს საბავშვო ბაღს პატარებისთვის? რამდენად მნიშვნელოვანია ბავშვმა იაროს ბაღში?

- 6 წლამდე ბავშვები ძირითადად სხვისი მიბაძვით ვითარდებიან. შესაბამისად, თანატოლებთან ურთიერთობას პატარას ცხოვრებაში მნიშვნელოვანი ადგილი უჭირავს. თანატოლებთან ურთიერთობის საფუძველზე პატარები გადიან სოციალიზაციის მნიშვნელოვან საფეხურს: სწალობენ ერთობლივ თამაშს, დათმობას, დაცდას/ლოდინს, რიგის დაცვას, უვითარდებათ ურთიერთთანამშრომლობის უნარი, სწავლობენ და ეუფლებიან ბევრ ისეთ უნარს, რომელიც მნიშვნელოვნად ამაღლებს ბავშვის სასკოლო მზაობას. შესაბამისად, ბაღი ბავშვის განვითარების პროცესში არსებითი როლის მატარებელია.

- რა ასაკიდან არის რეკომენდირებული ბავშვის ბაღში მიყვანა?

- 3 წელი არის ის ასაკი, როდესაც ბავშვი ემოციურად მზად არის ოჯახისაგან დამოუკიდებლად გაატაროს რამდენიმე საათი უცხო გარემოში.

- როგორ უნდა მოვამზადოთ ბავშვი ბაღში მიყვანამდე, რაზეა დამოკიდებული ბავშვის საბავშვო ბაღში შეგუების პერიოდი, როგორ ავარიდოთ შეგუების რთულ პერიოდს?

- ბაღთან შეგუების პროცესი ინდივიდუალურია. მთელ რიგ შემთხვევებში ბავშვმა ეს შესაძლებელია მიიღოს ძალიან ბუნებრივად. არ გახდეს საჭირო დაგეგმილი ღონისძიებების გატარება.

პირველი და მნიშვნელოვანი უნარი, რასაც ბავშვი უნდა ფლობდეს, არის ის, რომ, მას შეეძლოს დედისგან დამოუკიდებლად თუნდაც 5-10 წუთის განმავლობაში დარჩეს მარტო ოთახში. ასევე მნიშვნელოვანია, ბავშვი თამაშობდეს სათამაშოებით დამოუკიდებლად, გამოხატავდეს ინიციატივას თამაშის დაწყების პროცესში, იღებდეს სიამოვნებას თანატოლებთან ურთიერთობით.

ბაღში წასვლამდე სასურველია მშობელი მოუყვეს პატარას იმის შესახებ, თუ რა არის ბაღი, რა სახის აქტივობები ელოდება იქ. რა შეიძლება მოეწონოს ძალიან და რა დახვდება მისთვის არასასიამოვნო.

- როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვი ვერ ეგუება ბაღს?

- იმ შემთხვევაში, თუ ბაღის გარემოში დამოუკიდებლად დარჩენის შეგუების პროცესი სწორად და თანმიმდვრულად არის დაგეგმილი, რისკი იმისა, რომ ბავშვი ვერ შეეგუება ბაღის გარემოს, პრაქტიკულად ნულის ტოლია. ამ პროცესში მნიშვნელოვანია, სპეციალისტმა მშობელს კარგად აუხსნას რა ნაბიჯებია დაგეგმილი ადაპტაციისათვის, რაში გამოიხატება ამ პროცესში მშობლის თანამშრომლობა სპეციალისტთან. თუ ბავშვის მიჯაჭვულობა დედისადმი ძლიერია, ასეთ შემთხვევაში ჯობია ჯერ მუშაობა დაიწყოს იმაზე, რომ ბავშვმა დაიწყოს დედისაგან დამოუკიდებლად ცხოვრება და შემდეგ დაგეგმოს მისი ბაღში მიყვანა.

- იმ შემთხვევაში თუ ბავშვი არ დადის ბაღში, რა რჩევებს მისცემდით მშობლებს ?

- ასეთ შემთხვევაში მნიშვნლოვანია, მშობელმა ბავშვს შეძლებისდაგვარად ხშირად შეუქმნას გარემო, სადაც ექნება თანატოლებთან ურთიერთობის შესაძლებლობა. გარდა ამისა, ითამაშონ ერთად, სადაც ბავშვს მოუწევს საკუთრი ნივთის უფროსისათვის ან თანატოლისათვის გაზიარება, საკუთარი რიგის მოცდა, ერთობლივი თამაშის საფუძველზე ხანდახან საკუთარი სურვილების დათმობა და თანამოთამაშის სურვილის გათვალისწინება. 

ესაუბრა მაკა ქაფიანიძე

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცო​დნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

როდის უნდა ვუთხრათ შვილს, რომ ნაშვილებია, როგორი კომუნიკაცია უნდა დავამყაროთ მასთან, რათა თავიდან ავარიდოთ ფსიქოლოგიური ტრავმა?

როდის უნდა ვუთხრათ შვილს, რომ ნაშვილებია, როგორი კომუნიკაცია უნდა დავამყაროთ მასთან, რათა თავიდან ავარიდოთ ფსიქოლოგიური ტრავმა?

როდის უნდა ვუთხრათ შვილს, რომ ნაშვილებია, როგორი კომუნიკაცია უნდა დავამყაროთ მასთან, რათა თავიდან ავარიდოთ ფსიქოლოგიური ტრავმა? - ამ საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგი მარიამ შოვნაძე ესაუბრა. 

- ქალბატონო მარიამ, როდის უნდა ვუთხრათ შვილს, რომ ის ნაშვილებია, ანუ არსებობს საუკეთესო დრო ამის სათქმელად? 

- როდის შეიძლება ვუთხრათ ბავშვს რომ ის ბიოლოგიური შვილი არ არის? - ამ კითხვაზე კონკრეტული რეცეპტი არ არსებობს. ვერ ვიტყვით რომ შეგვიძლია დავასახელოთ უნივერსალური დრო, ასაკობრივი ზღვარი, როდესაც შეიძლება ეს ინფორმაცია მივაწოდოთ. ბავშვის ინფორმირება ინდივიდუალური მახასიათებლებიდან და კონკრეტული შემთხვევიდან გამომდინარე, ადრეული ასაკიდანვე უნდა მოხდეს. აუცილებელია ეტაპობრივად შევამზადოთ ბავშვი. თავდაპირველად ამისთვის შეგვიძლია გამოვიყენოთ ზღაპრები, ანიმაციები, ისტორიები, სხვა ადამიანებზე. ეს აქტივობები დაეხმარება ბავშვს შემდეგ ეტაპზე მომზადებული შეხვდეს პირადი ინფორმაციის მიღებას. მთავარია საინფორმაციო მესიჯი და მიმართულება უნდა იყოს ის, რომ შესაძლოა შვილი არ იყოს ბიოლოგიური, მაგრამ ის ისეთივე სასურველი იყოს მშობლებისთვის და ისევე უყვარდეთ, როგორც ბიოლოგიური შვილი, მთავარი ხომ ემოციური კავშირია, რაც ბავშვს და მშობლებს შორის უნდა ყალიბდებოდეს. 

- რა უნდა გავითვალისწინოთ, რათა ბავშვის ფსიქიკური მდგომარეობა არ დავაზიანოთ? 

- ხშირად გვსმენია ისეთი ისტორიები, როდესაც შვილად აყვანის შემდეგ ოჯახმა შეიცვალა საცხოვრებელი ადგილი, შეწყვიტა კონტაქტი მეგობრებთან და ნათესავებთან, შეუცვალეს ბავშვს სახელი და დაბადების რიცხვი, რათა მაქსიმალურად „დაეცვათ“, დაემალათ ისტორია, თუმცა ბავშვს მაინც მიუღია ინფორმაცია კლასელისგან ან სრულიად უცხო „კეთილის მსურველი“ ადამიანისგან. ხშირად ამ ფაქტის შესახებ ინფორმაციის მიღება ზრდასრულობის ასაკში ხდება და რა თქმა უნდა, უფრო მწვავე რისკები, უარყოფითი შედეგები დგება. რომ შევაჯამოთ, სასურველია ბავშვს ინფორმაცია მივაწოდოთ ეტაპობრივად, ადრეული ასაკიდან, თუმცა ამ პროცესის დაწყებამდე აუცილებელია შევაფასოთ მისი ასაკობრივი, ფსიქიკური მზაობა, ემოციური ფონი და აუცილებლად ჩავრთოთ ფსიქოლოგი, კონსულტაციის ფორმატში. 

- ზოგადად, რა სახის ტრავმის მომტანია ეს ბავშვისთვის? 

- უნდა გავითვალისწინოთ, ინფორმაციის მიღების შემდეგ ბავშვს შესაძლოა გაუჩნდეს შერეული ემოციები, წამოვიდეს ქცევითი სირთულეები, ეს სრულიად ბუნებრივია, პროცესის ნაწილია და მნიშვნელოვანია მშობლებს ამ ცვლილებების მისაღებად, გასამკლავებლად ჰქონდეთ მზაობა. მოგეხსენებათ, ოჯახი არის პირველი სოციალური გარემო, მოდელი, სადაც ბავშვის იდენტობა ყალიბდება. როდესაც ბავშვი დგება ტყუილის წინაშე, რა თქმა უნდა შესაძლოა დადგეს იდენტობის კრიზისი, რომელიც აუცილებლად უნდა იმართოს და ჩართული იყოს სპეციალისტი, რათა სხვა მწვავე სირთულეები არ წარმოიშვას. 

- რა თქმა უნდა, ყველა ოჯახის შემთხვევა ინდივიდუალურია, თუმცა ზოგადად რომ ვთქვათ, როდესაც ოჯახში ჩნდება ბიოლოგიური ბავშვი, მშობელი როგორ უნდა მოიქცეს, ასეთ დროს, როგორი კომუნიკაცია უნდა დაამყაროს არაბიოლოგიურ შვილთან, რათა ბავშვს აარიდოს ეჭვიანობა, სტრესი და სხვა სახის პრობლემები? 

- ძალიან მნიშვნელოვანია ბავშვი გრძნობდეს უპირობო მიმღებლობას, სითბოს, ზრუნვასა და სიყვარულს. იცოდეს, რომ ოჯახში მას კონკრეტული ადგილი აქვს, როგორც ოჯახის სხვა წევრებს. არ შევადაროთ შვილები ერთმანეთს, მაქსიმალურად ვცადოთ დროის დაბალანსება, ხშირად წამოვწიოთ და ხაზი გავუსვათ ბავშვის მიღწევებს, ძლიერ მხარეებს. ხშირად გაუზიარეთ, როგორი ბედნიერი ხართ რომ ის თქვენს ცხოვრებაში არის, რამდენი რამ ისწავლეთ მისგან, როგორც პიროვნებამ და როგორც მშობელმა.

- ზოგადად, რა რჩევებს მისცემდით მშობლებს?

- როგორც ვახსენე, ინფორმაციის მიღების შემდეგ ბავშვს (ზრდასრულს) შესაძლოა შერეული ემოციები გაუჩნდეს, შეწყვიტოს თქვენთან კომუნიკაცია ან პირიქით, ეს ცვლილებები ბუნებრივია და პროცესი თავისთავად გულისხმობს. მთავარია, ბავშვმა იცოდეს რომ თქვენ ისევ ხართ აქ, მისთვის. ისევ გიყვართ, ისევ უპირობოდ იღებთ და პატივს სცემთ მის ემოციებს. როდესაც სურვილი გაუჩნდება უფრო მეტი კითხვა დასვას და უფრო მეტი გაიგოს საკუთარი თავის, ისტორიის შესახებ თქვენ ამაში დაეხმარებით და არაფერს დაუმალავთ. ბავშვმა უნდა იცოდეს რომ ინფორმაციის გაგება ან მისი რეაქცია თქვენს სურვილს არ შეცვლის, ისევ გქონდეთ ჯანსაღი, თბილი ურთიერთობა და ისევ გიყვარდეთ.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად