Baby Bag

როგორ მოვიქცეთ, თუ ბავშვს ახალი საკვების გასინჯვა არ სურს? - ფსიქოლოგის რეკომენდაციები MomsEdu.ge-ზე ყოველ ხუთშაბათს

მედიაპორტალი MomsEdu.ge ახალ რუბრიკას წარმოგიდგენთ - ფსიქოლოგის რეკომენდაციები. ყოველ ხუთშაბათს გაეცანით ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტის, მარი ჯოხარიძის რჩევებს, მოგვწერეთ თემები, რომლებიც ყველაზე მეტად გაინტერესებთ და შემდეგში სწორედ ამ საკითხებზე შემოგთავაზებთ ვიდეოებს.

​პირველ თემად ფსიქოლოგი წარმოგიდგენთ - როგორ მოვიქცეთ, თუ ბავშვს ახალი საკვების გასინჯვა არ სურს?

6 რეკომენდაცია მშობლებს:

  • არასდროს ჩაუტენოთ ბავშვს საკვები მისი ნების გარეშე
  • სანამ ბავშვს ახალი საკვების გასინჯვას შევთავაზებთ, დავრწმუნდეთ, რომ ბავშვს შეუძლია ამ საკვებთან შეხება და არ აღიზიანებს მისი სუნი 
  • შევთავზაოთ ბავშვს, რომ ჩაერთოს კერძის მომზადების პროცესში, ეს მისთვის სახლისოც იქნება და შესაძლებლობასაც მივცემთ, რომ უკეთ შეისწავლოს ის
  • წავახალისოთ ბავშვი, რომ მოირგოს მშობლის როლი. ბავშვებს ძალიან მოსწონთ ასეთი თამაშები, მაგალითად, თვითონ გადმოგვიღოს საკვები თეფშზე და თავად გაგვასინჯოს, ამით კვების პროცესი სახალისო და სასიამოვნო იქნება 
  • მნიშვნელოვანია, რომ ვიყოთ პარტნიორები ბავშვებთან კვების დროს. ჩვენც გავსინჯოთ საჭმელი, რომელიც გვინდა, რომ ბავშვმა ჭამოს და ვაჩვენოთ, რომ ჩვენთვის ეს სასურველი და გემრიელია
  • ყველაზე მნიშვნელოვანია, არ დავკარგოთ მოთმინება. შესაძლოა, ბავშვი 10 ან 15 მცდელობის შემდეგ აღმოჩნდეს მზად, რომ ახალი საკვები გასინჯოს. ვეცადოთ, რომ ეს პროცესი ჩვენთვისაც სახალისო იყოს, მიუდექით მაქსიმალურად შემოქმედებითად და არ დანებდეთ.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი მასწავლებელი არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

„ჩემი მასწავლებელი  არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებსა და მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა:

„კავკასიის მთები არ მოგწონთ? ამ ორ მთას შორის რომ პატარა მთაა, ის გოგებაშვილია. გოგებაშვილის მწვერვალი დავარქვი. როგორ ცოცხლდებიან მთები?! გახედავ და ჩემი მთებია. ჩემი პროფესიაა ბავშვების სიყვარული, ანუ პედაგოგიკა. მიყვარს ბავშვების აღზრდის შესახებ ფიქრი. მთელი ჩემი ცხოვრება ამას ვემსახურები. ეს ყველაფერი აქ დაიწყო, თბილისში. 60-70-80-იან წლებში ვქმნიდით ამ პედაგოგიკას პირველ ექსპერიმენტულ სკოლაში და საქართველოს ბევრ სკოლაში.

არ გამოდგება ყვირილი, დასჯა, აკრძალვები. ეს ბავშვები არიან ახალი თაობის ბავშვები. მათ სინათლის ბავშვები ჰქვიათ, ვარსკვლავის ბავშვები ჰქვიათ. ბავშვი, როდესაც გამგები გვერდით არ ჰყავს, ეძებს გამოსავალს. ხანდახან უნდა, რომ დაგვსაჯოს, გადაყლაპავს რაღაც აბებს, ასე ხდება სუიციდები. ჩვენ ვართ ბიძგის მიმცემები ამ ამბავში. შეუყვარდა მეექვსე კლასელს მეცხრე კლასელი, არ შედგა ეს, წავიდა გოგონა და მოიკლა თავი. ვიღაცას რომ ეთქვა ლიტერატურის მასწავლებელს, რომ სიყვარული ასეთია, გაუძელით, ბავშვებო. თქვენც შეგიყვარდებათ, განა მარტო იმან და იმან შეიყვარეს ერთმანეთი რომანში?!

საქართველოში მასწავლებელს არ აქეზებენ, რომ შემოქმედი იყოს. წავიკითხავთ რაღაც რომანს, მშვენიერი ქართველი მწერლები გვყვანან და უნდა გადმოვცეთ შინაარსი. ვის უნდა ეს შინაარსები?! გადმოსცა მოსწავლემ შინაარსი. მერე რა?! როდესაც ამაზე ვალაპარაკობ, სულ ჩემი მასწავლებელი მახსენდება, ვენაცვალე იმის სულს, ვარვარა ვარდიაშვილი. არასდროს არ გვასწავლიდა იმიტომ, რომ ლექსი ზეპირად გვეთქვა. ახლაც არიან ასეთი მასწავლებლები, რა თქმა უნდა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად