Baby Bag

„ბავშვის გაჩენას როდის აპირებთ? ქორწილი რა დაგიჯდათ?“ - კითხვები, რომლებიც ახალდაქორწინებულ წყვილს არ უნდა დაუსვათ

„ბავშვის გაჩენას როდის აპირებთ? ქორწილი რა დაგიჯდათ?“ - კითხვები, რომლებიც ახალდაქორწინებულ წყვილს არ უნდა დაუსვათ

დაოჯახებას თუ გადაწყვეტთ, მზად უნდა იყოთ, რომ გარშემომყოფები კითხვებით ძალიან შეგაწუხებენ. ზოგიერთი მათგანი კი ზედმეტად ინტიმური და პირადი კითხვის დასმასაც არ მოერიდება. ახალდაოჯახებულ წყვილებს ადამიანები ხშირად ძალიან არაკორექტული შეკითხვებით აბეზრებენ თავს. თუ თქვენი ახლობელი ან მეგობარი დაქორწინდება, ქვემოთ დასახელებული კითხვები მას არასდროს დაუსვათ.

როგორ ჩაიარა თაფლობის თვემ?

თუ თქვენი ახლო მეგობარი დაინტერესდება, მოგზაურობის დროს ყველაზე მეტად რამ მიიპყრო თქვენი ყურადღება, ეს სავსებით ბუნებრივი მოვლენაა. თუ ადამიანები მეტისმეტად პირადულ კითხვებს სვამენ, თვალს გიკრავენ და ღიმილიანი სახით ცდილობენ ინტიმურ თემებზე მიგანიშნონ, თავს უხერხულად იგრძნობთ და არ გესიამოვნებათ. სწორედ ამიტომ, ახალდაქორწინებულ წყვილებს მსგავსი ტიპის კითხვებით თავი არ უნდა მოაბეზროთ.

როგორ მოგწონთ ახალი ცხოვრება?

როდესაც ახალდაქორწინებულ ადამიანს მსგავს კითხვას უსვამთ, მას მიანიშნებთ, რომ მის ცხოვრებაში აღარაფერია ისე, როგორც ადრე იყო. შესაძლოა, ბევრი რამ მართლაც შეიცვალა, მაგრამ ქორწინებამდე და ქორწინების შემდეგ ცხოვრება ერთმანეთისგან არ უნდა გამიჯნოთ. შესაძლოა, თქვენს ახლობელს ან მეგობარს თქვენი კითხვის პათოსი არ მოეწონოს.

აპირებ თუ არა გვარის შეცვლას?

ახალდაქორწინებული ქალბატონისთვის მსგავსი კითხვის დასმა ზედმეტი ცნობისმოყვარეობის გამომხატველია. როგორც წესი, თანამედროვე წყვილები ტრადიციულ წესებზე უარს ამბობენ და მეუღლის გვარზე გადასვლა ბევრისთვის მოძველებულ წესად ითვლება. თუ თქვენ მეტისმეტად შორს შეტოპავთ და მეგობარს ჰკითხავთ, როდის აპირებს ის გვარის შეცვლას, შესაძლოა, მან ეს ზეწოლად ან მეტისმეტად თამამ ქცევად აღიქვას.

ბავშვის გაჩენას როდის აპირებთ?

ყველაზე ხშირად ახალდაქორწინებულ წყვილებს სწორედ ამ კითხვას უსვამენ, რაც ძალიან არაკორექტული და მომაბეზრებელია. მსგავსი კითხვა თქვენს ნაცნობს ან ახლობელს არასდროს დაუსვათ, თუნდაც ეს ძალიან გაინტერესებდეთ. შესაძლოა, წყვილს შვილის გაჩენა გარკვეულ ვადამდე არ სურდეს, ან პირიქით, ისინი ძალიან ცდილობდნენ, მაგრამ გარკვეული პრობლემების გამო ვერ ახერხებდნენ თავიანთი სურვილის ასრულებას. ფრთხილად იყავით, რომ თქვენი დაუფიქრებელი კითხვით ადამიანს გული არ ატკინოთ.

ქორწილი რა დაგიჯდათ?

თუ ახალდაქორწინებულ წყვილთან მეგობრობა გაკავშირებთ და ისინი ფინანსურ საკითხებზე თქვენთან გულახდილად საუბარს არ ერიდებიან, ამ კითხვის დასმა თამამად შეგიძლიათ, მაგრამ თუ წყვილისთვის ახლობელი ადამიანი არ ხართ, მსგავსი შეკითხვის დასმა მათ უტაქტობად მოეჩვენებათ, სავსებით სამართლიანადაც!

მართალია, რომ ქორწინება სექსუალურ ცხოვრებას ანადგურებს?

წყვილის სექსუალურ ცხოვრებაში ჩარევის უფლება არავის აქვს. მსგავსი კითხვები ძალიან უადგილო და არაკორექტულია. არსებობს სტერეოტიპი, რომ ცოლ-ქმარს უინტერესო და მოსაწყენი სექსუალური ცხოვრება აქვს, რაც სიმართლისგან ძალიან შორს არის. ადამიანებს მსგავსი ნეგატიური მინიშნებებით განწყობას ნუ გაუფუჭებთ.

ქორწინების შემდეგ ყველაფერი რთულდება და უარესდება?

მარტოსულ ადამიანებს ოჯახის შექმნა ხშირად ნამდვილ კოშმარად ესახებათ, რის გამოც ისინი წყვილებს ნეგატიური კითხვებით თავს აბეზრებენ. თუ თქვენს ახალდაქორწინებულ მეგობარს მსგავს კითხვას დაუსვამთ, ერთადერთი ნამდვილად არ იქნებით. როდესაც ოჯახური ცხოვრების შესახებ ბევრი არაფერი იცით, უმჯობესია, მსგავსი აბსურდული განცხადებების გაკეთებისგან თავი შეიკავოთ.

მომზადებულია Easyweddings.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ყურადღების დეფიციტის მიზეზი ბავშვთან შეიძლება იყოს სტრესი, შფოთვა და გარემო,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი გადაცემაში „პოსტ ალიონი“ ბავშვებში ყურადღების დეფიციტის პრობლემის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ბავშვს ყურადღების პრობლემა სხვადასხვა მიზეზით ექმნება:

„ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომი ორი ტიპის არის: ერთი, როდესაც წამყვანია ყურადღების პრობლემა, თითქოს ბავშვი მუდმივად გაფანტულია, თავისთვის ოცნებობს და რთულია, რომ აქტივობაში ჩართო, თუ ჩავრთეთ ხუთ წუთში ეკარგება ინტერესი და სხვა რაღაცაზე გადადის. მეორე შემთხვევაში იმპულსურობა არის წამყვანი. ნებისმიერი საგანი, რომელსაც ბავშვი დაინახავს, მასში გამოყენების სურვილს იწვევს. ბავშვი მთელი დღის მანძილზე დადის და საგნებს ეხება. ამის არშემჩნევა ძალიან რთულია სინამდვილეში. 2-3 წლის ასაკში რთულია გაარჩიო ეს სინდრომია, თუ რაიმე სხვა მიზეზებია. ყურადღების დეფიციტის მიზეზი ბავშვთან, შეიძლება იყოს სტრესი, შფოთვა და გარემო. ხშირად ბავშვს სვამენ რომ იმეცადინოს, როდესაც გვერდით ოთახში ბოლო ხმაზე ტელევიზორია ჩართული, ხალისობენ, იცინიან და უჭირს ბავშვს. დიაგნოზის დასმა დღეს არ ხდება მხოლოდ ფსიქოლოგის მიერ. ფსიქოლოგი აუცილებლად იღებს ინფორმაციას მშობლისგან, ბაღის აღმზრდელისგან, მასწავლებლისგან. სასურველია, რომ ბავშვის გარემოზე დაკვირვება მოხდეს, რათა გამოირიცხოს გარემო ფაქტორები.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, ყურადღების დეფიციტის დიაგნოზის დასასმელად ბავშვს შემდეგი მახასიათებლები უნდა ჰქონდეს:

„ბავშვი უნდა იყოს ძალიან მოუსვენარი. ეს უნდა გრძელდებოდეს დიდხანს, ექვს თვეზე მეტ ხანს. მისი ჩართვა უნდა იყოს ძალიან რთული ნებისმიერი სახის აქტივობაში. თამაშის დროსაც, ბავშვი იწყებს თამაშს და ხუთ წუთში ახალზე გადადის. ბავშვი არის იმპულსური, უჭირს, რომ ადამიანს საუბარი დაასრულებინოს, მუდმივად თვითონ ერთვება, მისი სურვილი აუცილებლად წამყვანი უნდა იყოს.“

მარიამ ხვადაგიანი აღნიშნავს, რომ გაჯეტები და ეკრანდამოკიდებულება ყურადღების დეფიციტის სიმპტომებს აძლიერებს:

„გაჯეტების გავლენა ყველაფერში ძალიან დიდია. გაჯეტი ვერ იწვევს და არ იწვევს არცერთ სინდრომს. როდესაც ბავშვი მიჯაჭვულია ტელეფონს ან ტელევიზორს, სიმპტომები იმდენად ჰგავს აუტიზმს, ჰიპერაქტივობის და ყურადღების დეფიციტის სინდრომს, რომ ეს რთული გასამიჯნია. გაჯეტი ბევრად ამწვავებს ყურადღების კონცენტრაციის პრობლემას. კომპიუტერსა და ტელევიზორში კადრების მუდმივი ცვლაა. ბავშვები გადადიან ერთი ვიდეოდან მეორეზე, არ ელოდებიან დასრულებას. ეს იწვევს იმპულსურობას, ბავშვი კარგავს მოთმინების უნარს, ვერ ახერხებს ყურადღების კონცენტრაციას.“

„მნიშვნელოვანია მშობლების აღზრდის სტილი. თუ მშობელმა იცის, რომ ბავშვს უჭირს მეცადინეობა, მან არ უნდა აიძულოს ის, რომ ერთი საათის განმავლობაში დაჯდეს. უმჯობესია მისცეს 10 წუთიანი შესვენებები. შემდეგ ბავშვი თვითონ ისწავლის შესვენებას. მაქსიმალურად უნდა შეიზღუდოს ხმაური, კარი და ფანჯარა უნდა იყოს დაკეტილი. უნდა ვიპოვოთ, ბავშვისთვის სწავლების რომელი სტილია უპირატესი, ვიღაც სმენით უკეთ სწავლობს, ვიღაც ვიზუალურად. კლასში გასათვალისწინებელია, სად უნდა იჯდეს ბავშვი, რომ არ გაეფანტოს ყურადღება. მნიშვნელოვანია მოტივაცია. როდესაც ბავშვს აიძულებ, რომ დაჯდეს, თუ მას არ უნდა, მისი მოტივაცია ძალიან დაბალია. სწავლების პროცესი უნდა იყოს საინტერესო. მე მქონდა ასეთი შემთხვევა: მასწავლებელმა მესამე კლასელი მოსწავლე იმიტომ გააგდო, რომ თანაკლასელთან საუბრობდა. პედაგოგმა უთხრა, ხელს ხომ არ გიშლითო. ბავშვმა უპასუხა, არ მიშლითო. ძალიან გალანძღეს ბავშვი, რომ უზრდელია, თავხედი, გააგდეს კლასიდან და დასტრესეს. მას დიდი დრო დასჭირდა სტრესიდან გამოსასვლელად,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი.

წყარო: ​პოსტ ალიონი

წაიკითხეთ სრულად