Baby Bag

„შენ თვითონ მთელი დღე ნეგატივის გამავრცელებელი ხარ და მერე გიკვირს, რატომ იქცევა ბავშვი სხვანაირად?“

რა გავლენას ახდენს ბავშვზე, ნეგატიური ინფორმაციის გავრცელება? - აღნიშნულ თემაზე ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე საუბრობს. 

ფსიქოლოგის თქმით, ბავშვისთვის რთული ფილოსოფიური მოდელის გააზრება უფრო რთულია, ვიდრე ქცევითი:

„თუ მე ვხედავ, რომ აგრესია წახალისებულია, პოპულარულია (და დღეს აგრესია პოპულარულია, რადგან თუ დღეს გინდათ, რომელიმე გადაცემაში აღმოჩნდეთ, რაც უფრო აგრესიული იქნებით, მით მეტი შანსი გაქვთ, სადღაც მოხვდეთ) ეს ბავშვს აძლევს მსგავს ქცევით მოდელს. მსგავსი აგრესიის პირობებში ბუნებრივი იერარქია (ბუნებრივი იერარქია ეს არის ჯგუფი, სადაც სოციალური ნორმები არ მოქმედებს და ვინც ძლიერია, ის დომინირებს) ლაგდება და თუ მე ძლიერი არა ვარ, მაშინ მე უნდა მოვექცე ძლიერის დაქვემდებარებაში. 

ადამიანი სოციალური არსებაა და ხანდახან არასწორად ესმის, როდესაც ამბობენ, რომ ადამიანს არაფერი არ უნდა ასწავლო, თვითონ გადაწვეტს. არაფერი არ ასწავლო, არ არის სწორი - ბავშვში ღირებულებები უნდა ჩადო, მისცე სწორი მიმართულება... ბავშვს სიკეთე კი არ აინტერესებს, მას ძალა, მოგება აინტერესებს და ზღაპარი სიკეთით იმიტომ მთავრდება, რომ ძალა არის სიკეთე და შენ ეს გზა გეჭიროს. ბავშვს თუ ამ ორიენტირებს არ ვაჩვენებთ და დავალაგებთ ბუნებრივი იერარქიით, რა თქმა უნდა, წამყვანი აგრესიული ელემენტები გახდება. 

მერე საუბარია ბულინგზე და მსგავს თემებზე, შენ თვითონ მთელი დღე ნეგატივის გამავრცელებელი ხარ და მერე გიკვირს, რატომ იქცევა ბავშვი სხვანაირად? ბავშვი ან ძლიერია, აგრესიულია და გაუძლებს ამ აგრესიას ან ჩაიკეტება თავის თავში. დაახლოებით ისე, როგორც დიდებში - ან ვჯანყდებით, ან ემიგრაციაში მივდივართ...“ - აღნიშნავს ზურაბ მხეიძე. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად