Baby Bag

​ადამიანები, რომლებიც თავიანთ თავს ესაუბრებიან ნაკლებად არიან სტრესისაკენ მიდრეკილები და მეტი პროდუქტიულობითაც გამოირჩევიან

​ადამიანები, რომლებიც თავიანთ თავს ესაუბრებიან ნაკლებად არიან სტრესისაკენ მიდრეკილები და მეტი პროდუქტიულობითაც გამოირჩევიან

როგორ ვესაუბროთ საკუთარ თავს?

არსებობს ძველი ხუმრობა, შეშლილი არ ხარ თუ საკუთარ თავს ესაუბრები, მხოლოდ მაშინ თუ დიალოგს მართავ მასთან...

მაგრამ, ახალი კვლევები ამ საკითხსაც განსხვავებულად განიხილავს. ადამიანები, რომლებიც საუბრობენ საკუთარ თავთან და პასუხს სცემენ თავიანთ აზრებს, ანუ შედიან დიალოგში - ნაკლებად არიან სტრესისაკენ მიდრეკილები და მეტი პროდუქტიულობითაც გამოირჩევიან.

ერთ-ერთ კვლევა, რომელიც ჯეისონ მოსერის მიერმა ჩაატარა, ასე გამოიყურება: მკვლევარები სთავაზობდნენ მონაწილეებს, რომ ჩართულიყვნენ ექსპერიმენტში, რომელიც შინაარსობრივად მოიცავდა ნეგატიურ გამოცდილებებს (დაეთვალიერებინათ მოცემული სურათები და გაეხსენებინათ ნეგატიური მოგონებები მათი ცხოვრებიდან). მანამ სანამ პირველი ჯგუფის წევრები საუბრობდნენ პირველ პირში და თხრობისას იყენებდნენ ,,მე“ ნაცვალსახელს, მეორე ჯგუფს დაევალა, რომ ეს ისტორიები მესამე პირში მოეთხროთ. მკვლევარებმა შეაჯამეს მიღებული შედეგები ტვინზე დაკვირვების საშუალებით, რის მიხედვითაც მივიდნენ დასკვნამდე, რომ იმ ჯგუფის წევრები, რომლებიც, საკუთარი გამოცდილების შესახებ, მესამე პირში საუბრობდნენ, უფრო კარგად ახერხებდნენ ემოციების რეგულაციასა და თვით კონტროლს. რეალური საფუძველი, რის გამოც ეს ექსპერიმენტი ჩატარდა ისაა, რომ საკუთარ თავთან, როგორც კონკრეტულ პირთან კონტაქტი, ანუ მესამე პირში საკუთარი თავის მოხსენიება, ისე თითქოს ესაუბრებოდეთ ვიღაცას, გვეხმარება გამოვიმუშავოთ ფსიქოლოგიური დისტანცია მოვლენებს, გამოცდილებასა და საკუთარ თავს შორის. ეს თვითდისტანცირება აბლაგვებს იმ ემოციურ დაბნეულობასა და სიმწვავეს, რომელიც შეიძლება ამ გამოცდილებამ განგვაცდევინოს.

როგორ სჯობს, ვესაუბროთ საკუთარ თავს?

ისე როგორც თავად გრძნობთ კომფორტულად. არ იგრძნოთ სტიგმა საკუთარ თავთან საუბრისას და არც მაშინ იყოყმანოთ, როცა საკუთარ თავს ესაუბრებით, ისე როგორც სხვა ადამიანს. დააჯერეთ თავი რომ ,,თქვენ შეგიძლიათ ამის გაკეთება“, ასეთი ტიპის საუბარი გვეხმარება ისეთი სახის დავალებებში, როგორიცაა, მაგალითად - რაიმეს პოვნა სუპერმარკეტში ან ახალი კონცეფციების სწრაფად ათვისება. წაახალისეთ თქვენი თავი რთული დავალებების შესრულებისას, და როდესაც რაიმე ახალს ისწავლით, აუხსენით ეს იდეა თქვენს თავს მშვიდად. არის კიდევ ერთი მტკიცებულება, რომელსაც ალბერტ აინშტაინი მუდმივად იყენებდა საკუთარ თავთან საუბრისას, იმეორებდა კონკრეტულ წინადადებებს, ისევ და ისევ.

საკუთარ თავთან დიალოგი სულაც არ არის ცუდი, პირიქით შესაძლოა საუბარზე უარის თქმა მეტად უარესი იყოს, საუბრით კი შეგიძლიათ შეცვალოთ დეტალები უკეთესობისაკენ!

 ფსიქოთერაპიისა და კონსულტაციის სახლი ​„დიალოგი".

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სიზარმაცე ბავშვისთვის ვერასდროს ვერ არის არაფრის კეთება. წმინდა წყლის სიზარმაცე, როგორც ასეთი, არც არსებობს,“ - ანდრო დგებუაძე

„სიზარმაცე ბავშვისთვის ვერასდროს ვერ არის არაფრის კეთება. წმინდა წყლის სიზარმაცე, როგორც ასეთი, არც არსებობს,“ - ანდრო დგებუაძე

ფილოსოფოსმა ანდრო დგებუაძემ ტელეკომპანია იმედის" გადაცემაში „დილის შოუ“ სიზარმაცის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ სიზარმაცეს თავისი დადებითი მხარეებიც აქვს, რომელიც ადამიანმა უნდა გამოიყენოს:

„სიზარმაცეა, როდესაც ძალა არ გაქვს იმის, რომ ადგე და საქმე გააკეთო. ზოგჯერ უძრაობაც გეზარება. ადამიანს რომ უთხრა: „დღესაც არაფერი გააკეთო, ხვალაც," შეიძლება ნევროზში გადავარდეს. ქართველებს გვაქვს ძალიან კარგი ფრაზა: „ნაბან წყალს ბავშვი არ გადააყოლო.“ ​რაღაც ელემენტები არის, რომლებიც სიზარმაცეს არ უნდა გადავაყოლოთ. მზერა ახლოს რომ მივიტანოთ, შემიძლია ვთქვა: სიზარმაცე მე მაძლევს საშუალებას, რომ პირდაპირ ქმედებაზე კი არ გადავიდე, ერთი წამით გავჩერდე. ამ წამში ძალიან მნიშვნელოვანი რამ ხდება, უფრო მეტ დაკვირვებას ვახერხებ.“

ანდრო დგებუაძის თქმით, სიზარმაცე ადამიანს საკუთარ თავსა და ცხოვრებაზე დაკვირვების შესაძლებლობას აძლევს:

„3 წამი სიზარმაცე არის ღვთაებრივი სიზარმაცე. თითქოს დისტანციაში გტოვებს შენსა და გარესამყაროს შორის. ამ დროს შენ გაქვს საშუალება გამოხვიდე, დააკვირდე და გაცილებით ცნობიერად შეხვიდე მერე.​ სიზარმაცე არ არის ადვილი ცნება. ჭკვიანი ადამიანი სიზარმაცეს გამოიყენებს ჭკვიანურად. ის, ვინც ზარმაცია და ის, ვისაც შეუძლია თავის სიზარმაცეს თვალები გაუსწოროს, დიდი ალბათობაა, რომ ეს ადამიანი კრეატიულია.“

ანდრო დგებუაძემ უპასუხისმგებლობის შესახებაც ისაუბრა. მისი თქმით, სიზარმაცე, შესაძლოა, უპასუხისმგებლობაში გადაიზარდოს:

„შეიძლება უპასუხისმგებლობაში გადავიდეს სიზარმაცე. სიზარმაცეს აქვს ნაბანი წყალიც, რომელიც უნდა გადავასხათ. სიზარმაცე კოსმიური მოვლენაა და არა ქართული. ​მეცადინეობა და სიბეჯითე არის მნიშვნელოვანი კუნთი, რომელიც ბავშვმა უნდა გამოიმუშაოს. ნებისმიერი მოქმედება, რომელიც სისტემატიურია, მნიშვნელოვანია. ყოველ დღე 12 საათზე, რაც გინდა გააკეთე, ოღონდ გააკეთე. ეს იმას ნიშნავს, რომ შენ შეგიძლია მართო შენი თავი, არ იყო ყოველთვის დინებას მინდობილი.“

„რას აკეთებს ბავშვი, როდესაც არაფერს არ აკეთებს? მე, როდესაც არაფერს ვაკეთებდი, ვთამაშობდი. თამაშისას ფანტაზიაში მიდიხარ შორს და წარმოსახვას ავითარებ. ამ დროს ვიღაცისთვის ეს არის სიზარმაცე. ​რას აკეთებს ეს ბავშვი? არაფერს არ აკეთებს. ვიღაცისთვის არის: „აუ, რა მაგარია, როგორი ფანტაზია აქვს.“ სიზარმაცე ბავშვისთვის ვერასდროს ვერ არის არაფრის კეთება. წმინდა წყლის სიზარმაცე, როგორც ასეთი, არც არსებობს. იმ დროსაც ჩვენ რაღაცას ვაკეთებთ, რაღაცას ვფიქრობთ, რაღაცას ვაზროვნებთ,“ - აღნიშნა ანდრო დგებუაძემ.

წყარო: ​„დილის შოუ“

წაიკითხეთ სრულად