Baby Bag

​ადამიანები, რომლებიც თავიანთ თავს ესაუბრებიან ნაკლებად არიან სტრესისაკენ მიდრეკილები და მეტი პროდუქტიულობითაც გამოირჩევიან

​ადამიანები, რომლებიც თავიანთ თავს ესაუბრებიან ნაკლებად არიან სტრესისაკენ მიდრეკილები და მეტი პროდუქტიულობითაც გამოირჩევიან

როგორ ვესაუბროთ საკუთარ თავს?

არსებობს ძველი ხუმრობა, შეშლილი არ ხარ თუ საკუთარ თავს ესაუბრები, მხოლოდ მაშინ თუ დიალოგს მართავ მასთან...

მაგრამ, ახალი კვლევები ამ საკითხსაც განსხვავებულად განიხილავს. ადამიანები, რომლებიც საუბრობენ საკუთარ თავთან და პასუხს სცემენ თავიანთ აზრებს, ანუ შედიან დიალოგში - ნაკლებად არიან სტრესისაკენ მიდრეკილები და მეტი პროდუქტიულობითაც გამოირჩევიან.

ერთ-ერთ კვლევა, რომელიც ჯეისონ მოსერის მიერმა ჩაატარა, ასე გამოიყურება: მკვლევარები სთავაზობდნენ მონაწილეებს, რომ ჩართულიყვნენ ექსპერიმენტში, რომელიც შინაარსობრივად მოიცავდა ნეგატიურ გამოცდილებებს (დაეთვალიერებინათ მოცემული სურათები და გაეხსენებინათ ნეგატიური მოგონებები მათი ცხოვრებიდან). მანამ სანამ პირველი ჯგუფის წევრები საუბრობდნენ პირველ პირში და თხრობისას იყენებდნენ ,,მე“ ნაცვალსახელს, მეორე ჯგუფს დაევალა, რომ ეს ისტორიები მესამე პირში მოეთხროთ. მკვლევარებმა შეაჯამეს მიღებული შედეგები ტვინზე დაკვირვების საშუალებით, რის მიხედვითაც მივიდნენ დასკვნამდე, რომ იმ ჯგუფის წევრები, რომლებიც, საკუთარი გამოცდილების შესახებ, მესამე პირში საუბრობდნენ, უფრო კარგად ახერხებდნენ ემოციების რეგულაციასა და თვით კონტროლს. რეალური საფუძველი, რის გამოც ეს ექსპერიმენტი ჩატარდა ისაა, რომ საკუთარ თავთან, როგორც კონკრეტულ პირთან კონტაქტი, ანუ მესამე პირში საკუთარი თავის მოხსენიება, ისე თითქოს ესაუბრებოდეთ ვიღაცას, გვეხმარება გამოვიმუშავოთ ფსიქოლოგიური დისტანცია მოვლენებს, გამოცდილებასა და საკუთარ თავს შორის. ეს თვითდისტანცირება აბლაგვებს იმ ემოციურ დაბნეულობასა და სიმწვავეს, რომელიც შეიძლება ამ გამოცდილებამ განგვაცდევინოს.

როგორ სჯობს, ვესაუბროთ საკუთარ თავს?

ისე როგორც თავად გრძნობთ კომფორტულად. არ იგრძნოთ სტიგმა საკუთარ თავთან საუბრისას და არც მაშინ იყოყმანოთ, როცა საკუთარ თავს ესაუბრებით, ისე როგორც სხვა ადამიანს. დააჯერეთ თავი რომ ,,თქვენ შეგიძლიათ ამის გაკეთება“, ასეთი ტიპის საუბარი გვეხმარება ისეთი სახის დავალებებში, როგორიცაა, მაგალითად - რაიმეს პოვნა სუპერმარკეტში ან ახალი კონცეფციების სწრაფად ათვისება. წაახალისეთ თქვენი თავი რთული დავალებების შესრულებისას, და როდესაც რაიმე ახალს ისწავლით, აუხსენით ეს იდეა თქვენს თავს მშვიდად. არის კიდევ ერთი მტკიცებულება, რომელსაც ალბერტ აინშტაინი მუდმივად იყენებდა საკუთარ თავთან საუბრისას, იმეორებდა კონკრეტულ წინადადებებს, ისევ და ისევ.

საკუთარ თავთან დიალოგი სულაც არ არის ცუდი, პირიქით შესაძლოა საუბარზე უარის თქმა მეტად უარესი იყოს, საუბრით კი შეგიძლიათ შეცვალოთ დეტალები უკეთესობისაკენ!

 ფსიქოთერაპიისა და კონსულტაციის სახლი ​„დიალოგი".

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რატომ ვაძლევთ ჯანმრთელ, ფიზიკურად აქტიურ ბავშვებს მობილურებს და პლანშეტებს? კატასტროფაა, უმოძრაობაა ბავშვებში,“ - ენდოკრინოლოგი ირაკლი ფაღავა

„რატომ ვაძლევთ ჯანმრთელ, ფიზიკურად აქტიურ ბავშვებს მობილურებს და პლანშეტებს? კატასტროფაა, უმოძრაობაა ბავშვებში,“ - ენდოკრინოლოგი ირაკლი ფაღავა

ენდოკრინოლოგმა ირაკლი ფაღავამ ბავშვებში წონის პრობლემის საკითხზე საუბრისას ხაზი გაუსვა გაჯეტების მოხმარების ზრდის პრობლემას. მისი თქმით, მშობლები შვილებს ადრეული ასაკიდანვე აჯილდოვებენ პლანშეტებითა და მობილურებით, რის გამოც პატარებში უმოძრაობის პრობლემა დგას. ეს ყოველივე კი ბავშვების ჯანმრთელობასა და წონაზე ნეგატიურად აისახება:

„წონაზე რაკი ვსაუბრობთ, ასეთ პატარა ამბავს მოვყვები. ჩემი ქალიშვილი ახლა მესამე კლასშია. ერთხელ მოვიდა შარშან, როდესაც მეორე კლასში იყო. ისიც მედიკოსების ოჯახში იზრდება და ასეთ საკითხებს ყურადღებას აქცევს. მითხრა: მამა, რა ხდება? ძალიან ვწუხვარ. კლასელი ბიჭები ადრე სულ ეზოში თამაშობდნენ დიდ შესვენებაზე ფეხბურთს. მე ვკითხე, ახლა რას აკეთებენ-მეთქი. ახლა კლასში სხედან და მობილურებში თამაშობენო. მთელი კლასი ასე იქცევა.

ბავშვებმა გარკვეულ ასაკს რომ მიაღწიეს, მშობლებმა მობილური ტელეფონებით დაასაჩუქრეს. გოგონებმა ახლა მიიღეს საჩუქრად მობილურები მესამე კლასში. იცით რა არის? ეს კატასტროფაა, უმოძრაობაა. კი ბატონო, მესმის, როდესაც სხვა საშუალება არ აქვს ადამიანს, როდესაც ფიზიკურად შეზღუდულია, მაგრამ პატარა, ჯანმრთელი, ფიზიკურად აქტიური ბავშვები არიან. რატომ ვაძლევთ ამ მობილურებს, პლანშეტებს, ამ სათამაშოებს?! არ სჯობს, ბავშვებმა ერთმანეთთან იურთიერთონ,ითამაშონ, გარეთ გავიდნენ, მზის სხივებს მიუშვირონ კანი?! ზედმეტი წონის პრობლემაც ნაკლებად აქტუალური გახდება ამ შემთხვევაში. ამას ვუსურვებდი უბრალოდ მშობლებს,“- მოცემულ საკითხზე ირაკლი ფაღავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად