Baby Bag

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება
ყველა ადამიანი ტრავმას პასუხობს საკუთარი ინდივიდუალური გზებით.

როგორ ესმით ბავშვებს საფრთხე, საშიშროება?

  1. სკოლამდელი ასაკის ბავშვები: პატარა ასაკის ბავშვებისათვის, ძალიან მნიშვნელოვანია როგორ რეაგირებენ და უმკლავდებიან მოზრდილები, განსაკუთრებით კი მათი მშობლები, სტრესულ სიტუაციებს. მშობლებს ისინი მათ მთავარ დამცველებად აღიქვამენ.
  2. სკოლის ასაკის ბავშვები: ამ ასაკის ბავშვები უფრო მეტ რამეს აკეთებენ დამოუკიდებლად. სტრესის დროს მნიშვნელოვანია ვეცადოთ, რომ გააგრძელონ მათი ნორმალური ცხოვრებისეული რუტინა.
  3. მოზარდები: სტრესის დროს თინეიჯერები შეასაძლოა გახდნენ ზედმეტად დაქვემდებარებულები, დამოკიდებულები ან პირიქით, ზედმეტად დაუდევარები, გაუფრთხილებლები. მშობლებმა ყურადღება უნდა გაამახვილონ შესაძლო რისკისშემცველი ქცევების მიმართ ( მაგ: ნარკოტიკები, ალკოჰოლო და ა.შ)

რისი გაკეთება შეუძლიათ მშობლებს?

  1. ისინი არიან როლური მოდელები და მნიშვნელოვანია კომუნიკაცია, რათა აგრძნობინონ რომ მათზე ვიღაც ზრუნავს.
  2. საჭიროა მოუსმინოს იმას თუ რას ითხოვს ბავშვი თავისი ქმედებებით. ( პატარამ შეიძლება ჭირვეულობაში გამოხატოს, უფრო დიდმა ბევრი კითხვების დასმაში, მოზარდმა მარტოობაში და ა.შ)
  3. აუცილებელია იყვნენ მომთმენნი და მაგალითად გასცენ პასუხები მათ მუდივ კითხვებს. ზოგიერთი უფრო მორცხვია და არ სვამს კითხვებს, მათ შეგვიძლია იქეთ ვუბიძგოთ და მაგალითად ვთხოვოთ აღწერონ სხვები რას ფიქრობენ.
  4. მოზრდილების წუხილი სამომავლო ინციდენტების შესახებ ზრდის გარემოცვაში შფოთვას. მნიშვნელოვანია არ გავხადოთ ხელმისაწვდომი ბავშვებისთვის ზედმეტად ბევრი ნიუსი, განსაკუთრებით სატელევიზიო გადაცემები, რადგან მძიმე ამბების მუდმივი ყურება და მოსმენა შიშს უფრო ამძაფრებს. ამ შემთხვევაში უფრო საყურადღებოა მცირე ასაკის ბავშვები.
  5. თქვენ შეგიძლიათ ხაზი გაუსვათ იმ ფაქტს, რომ უფროსები ( ხელისუფლება, მმართველი ორგანიზაციები და ა.შ გააჩნია კონკრეტულ სიტუაციას) ყველაფერს აკეთებენ იმისათვის რომ ყველა უსაფრთხოდ იყოს.
  6. სტრესის დროს ბრაზი და გაღიზიანებულობა არის ძირითადი ემოციები ნებისმიერ ადამიანთან. დაეხმარეთ შვილებს ეს ემოციები შესაბამისი გზით გამოხატონ. დაარწმუნეთ იმაში რომ მათი გულფიცხობის მიზეზები არ არიან თავად.
  7. როდესაც გვაქვს სტრესის მდგომარეობა, ,,რეგრესიები“ ნორმალურია. (მაგალითად იქცევა უფრო პატარა ასაკის შესაფერისად, ვიდრე სინამდვილეშია) თუ სიმპტომებს მუდმივი სახე აქვს და შფოთვას იწვევს, პროფესიონალის დახმარება აუცილებელია.

წყარო: დიალოგი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თქვენ უნდა მოიქცეთ ისე, რომ თქვენთან ახლოს იყოს ღმერთი და თქვენი ხელი ეჭიროს უფალს,“ - პატრიარქის მიმართვა ბავშვებს

„თქვენ უნდა მოიქცეთ ისე, რომ თქვენთან ახლოს იყოს ღმერთი  და თქვენი ხელი ეჭიროს უფალს,“ - პატრიარქის მიმართვა ბავშვებს

​​საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ილია მეორე ბავშვებს მიმართავს და ურჩევს, რომ მათ თავისი ცხოვრების წესიდან გამომდინარე ყოველდღიურად იგრძნონ ღმერთთან სიახლოვე:

„წლების განმავლობაში ვგრძნობდი ერთ რამეს, მე ვგრძნობ დღესაც, რომ მე ვარ პატარა ბავშვი, არაფერი არ მესმის, ღმერთს უჭირავს ჩემი ხელი და დამატარებს ქვეყანაზე. მე ვგრძნობ ამ სიახლოვეს უფლისას. თქვენც უნდა მოიქცეთ ისე, რომ თქვენთან ახლოს იყოს და თქვენი ხელიც ეჭიროს უფალს.“

ილია მეორე სამ დიდ საუნჯეზე საუბრობს, რომელიც ჩვენს ქვეყანას გააჩნია:

„სამი დიდი საუნჯე გააჩნია საქართველოს, ეს არის: ღმერთი, ღმერთის რწმენა, ეს არის სამშობლო და ეს არის ადამიანი. ადამიანმა უნდა შექმნას თავისი ცხოვრებით ჯვარი: მაღლა ღმერთი და დაბლა ადამიანი, რწმენა და სიყვარული ღმერთის და ​სიყვარული ადამიანის. ეს უნდა გახსოვდეთ თქვენ.“

პატრიარქი ბავშვობას იხსენებს და აცხადებს, რომ მას ყველაზე მეტად მშობლების გაბედნიერება და მათი გახარება ეოცნებებოდა:

​ჩემი მთავარი სურვილი და ოცნება სკოლის ასაკიდან იყო ის, რომ მესიამოვნებინა მშობლებისთვის, მათთვის სასიხარული რამ გამეკეთებინა. მე მშობლები მუდამ მლოცავდნენ. ერთხელ მამაჩემს ვკითხე, ლოცულობ-მეთქი ჩემთვის. მამამ მითხრა, სულ ამას როგორ მეკითხები, სხვებს რომ ერთხელ ვიხსენიებ, შენ ათჯერ გახსენებო. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რომ ღმერთი ხედავს ჩვენს გულს. ჩვენ ვხედავთ ერთმანეთის სახეს, ღმერთი კი ხედავს გულს. „გული წმინდა დაბადე ჩემთანა, ღმერთო და სული წრფელი განმიახლე გვამსა ჩემსა.“ გული უნდა ჰქონდეს სუფთა ადამიანს.“

„ჩემი წინაპარი იყო დიდი ადამიანი შიოლა ღუდუშაური. შიოლას დედას ეძახდნენ მეფიანთ ქალს, სამეფო გვარიდან იყო. იმათი ღვთის წინაშე ლოცვით ვარ მე, რაც ვარ. ერთი ვიცი, რომ მე ცოდვილი ვარ, მაგრამ მე ღვთისა ვარ. როგორც ფსალმუნშია ნათქვამი: „შენი ვარ და ვცხონდე მე,“ ე.ი. შენი ვარ, ცოდვილი ვარ და ვცხონდე მე. ღმერთმა დაგლოცოთ და გაგახაროთ! მე არაერთხელ მითქვამს, ახლაც გეუბნებით, ყოველ დღე მიდით მშობლებთან და უთხარით: „დედა, მამა დამლოცე!“ ხელზე აკოცეთ მშობელს. ღვთის კურთხევა იქნება თქვენზე,“ - აცხადებს პატრიარქი.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად