Baby Bag

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება
ყველა ადამიანი ტრავმას პასუხობს საკუთარი ინდივიდუალური გზებით.

როგორ ესმით ბავშვებს საფრთხე, საშიშროება?

  1. სკოლამდელი ასაკის ბავშვები: პატარა ასაკის ბავშვებისათვის, ძალიან მნიშვნელოვანია როგორ რეაგირებენ და უმკლავდებიან მოზრდილები, განსაკუთრებით კი მათი მშობლები, სტრესულ სიტუაციებს. მშობლებს ისინი მათ მთავარ დამცველებად აღიქვამენ.
  2. სკოლის ასაკის ბავშვები: ამ ასაკის ბავშვები უფრო მეტ რამეს აკეთებენ დამოუკიდებლად. სტრესის დროს მნიშვნელოვანია ვეცადოთ, რომ გააგრძელონ მათი ნორმალური ცხოვრებისეული რუტინა.
  3. მოზარდები: სტრესის დროს თინეიჯერები შეასაძლოა გახდნენ ზედმეტად დაქვემდებარებულები, დამოკიდებულები ან პირიქით, ზედმეტად დაუდევარები, გაუფრთხილებლები. მშობლებმა ყურადღება უნდა გაამახვილონ შესაძლო რისკისშემცველი ქცევების მიმართ ( მაგ: ნარკოტიკები, ალკოჰოლო და ა.შ)

რისი გაკეთება შეუძლიათ მშობლებს?

  1. ისინი არიან როლური მოდელები და მნიშვნელოვანია კომუნიკაცია, რათა აგრძნობინონ რომ მათზე ვიღაც ზრუნავს.
  2. საჭიროა მოუსმინოს იმას თუ რას ითხოვს ბავშვი თავისი ქმედებებით. ( პატარამ შეიძლება ჭირვეულობაში გამოხატოს, უფრო დიდმა ბევრი კითხვების დასმაში, მოზარდმა მარტოობაში და ა.შ)
  3. აუცილებელია იყვნენ მომთმენნი და მაგალითად გასცენ პასუხები მათ მუდივ კითხვებს. ზოგიერთი უფრო მორცხვია და არ სვამს კითხვებს, მათ შეგვიძლია იქეთ ვუბიძგოთ და მაგალითად ვთხოვოთ აღწერონ სხვები რას ფიქრობენ.
  4. მოზრდილების წუხილი სამომავლო ინციდენტების შესახებ ზრდის გარემოცვაში შფოთვას. მნიშვნელოვანია არ გავხადოთ ხელმისაწვდომი ბავშვებისთვის ზედმეტად ბევრი ნიუსი, განსაკუთრებით სატელევიზიო გადაცემები, რადგან მძიმე ამბების მუდმივი ყურება და მოსმენა შიშს უფრო ამძაფრებს. ამ შემთხვევაში უფრო საყურადღებოა მცირე ასაკის ბავშვები.
  5. თქვენ შეგიძლიათ ხაზი გაუსვათ იმ ფაქტს, რომ უფროსები ( ხელისუფლება, მმართველი ორგანიზაციები და ა.შ გააჩნია კონკრეტულ სიტუაციას) ყველაფერს აკეთებენ იმისათვის რომ ყველა უსაფრთხოდ იყოს.
  6. სტრესის დროს ბრაზი და გაღიზიანებულობა არის ძირითადი ემოციები ნებისმიერ ადამიანთან. დაეხმარეთ შვილებს ეს ემოციები შესაბამისი გზით გამოხატონ. დაარწმუნეთ იმაში რომ მათი გულფიცხობის მიზეზები არ არიან თავად.
  7. როდესაც გვაქვს სტრესის მდგომარეობა, ,,რეგრესიები“ ნორმალურია. (მაგალითად იქცევა უფრო პატარა ასაკის შესაფერისად, ვიდრე სინამდვილეშია) თუ სიმპტომებს მუდმივი სახე აქვს და შფოთვას იწვევს, პროფესიონალის დახმარება აუცილებელია.

წყარო: დიალოგი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ბავშვი ისტერიკის მოწყობით ერთხელ მაინც მიიღებს იმას, რაც სურს, ის ამ მეთოდს ყოველთვის გამოიყენებს,“ - ევგენი კომაროვსკი

„თუ ბავშვი ისტერიკის მოწყობით ერთხელ მაინც მიიღებს იმას, რაც სურს, ის ამ მეთოდს ყოველთვის გამოიყენებს,“ - ევგენი კომაროვსკი

ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი თვლის, რომ ისტერიკას ბავშვები იმ ადამიანებთან აწყობენ, რომლებიც ბავშვის ქცევისადმი ზედმეტად ემოციურები არიან.

„თუ მამას ბავშვის ტირილზე ხელები უკანკალებს, მისი შვილი ისტერიკას ყოველთვის მას მოუწყობს. თუმცა ის ასე არ მოიქცევა დედასთან, რომელიც მის ყვირილსა და ტირილს ღიმილით ხვდება, შემდეგ ბავშვს ზურგს აქცევს და მიდის. როდესაც ბავშვს ისტერიკა ეწყება, არავითარ შემთხვევაში არ აგრძნობინოთ მას, რომ თქვენ ეს გაღელვებთ ან განერვიულებთ. შვილს უფლება არ მისცეთ, რომ თქვენთან ურთიერთობის მსგავსი ფორმა აირჩიოს. თუ ბავშვი ისტერიკის მოწყობით ერთხელ მაინც მიიღებს იმას, რაც სურს, ის ამ მეთოდს ყოველთვის გამოიყენებს,“ - აღნიშნავს ევგენი კომაროვსკი.

ევგენი კომაროვსკის თქმით, ბებიები და ბაბუები ჯაჭვის სუსტ რგოლს წარმოადგენენ. ისინი ბავშვებს უარს ვერაფერზე ეუბნებიან და მათ სურვილებს ყოველთვის ასრულებენ.

„ბებია ჯაჭვის სუსტი რგოლია. ბავშვები მარტივად ხვდებიან, ვისი მართვა შეუძლიათ და ვისი - არა. ისინი სწრაფად სწავლობენ ქცევის რაციონლაურად შეცვლასაც. ბავშვი ისტერიკას ბებიას მოუწყობს, მაგრამ ასე არ მოიქცევა იმ ადამიანთან, რომელზეც გავლენის მოპოვებას ვერ ახერხებს. ყველაფერი იმით დასრულდება, რომ თქვენს შვილს ორი სახე ექნება: დამჯერი, როდესაც ის მშობლებთანაა და დაუმორჩილებელი, როდესაც ბებიას გვერდით არის,“ - აცხადებს ევგენი კომაროვსკი.

კომაროვსკის თქმით, ბავშვის ისტერიკების სიხშირე სრულად არის დამოკიდებული იმაზე, თუ როგორ რეაგირებენ მის ქცევაზე უფროსები.

„პატარები ისტერიკებს არასდროს უწყობენ ტელევიზორს ან კარადას, რადგან ისინი მისი ქცევისადმი მგრძნობიარეები არ არიან. ბავშვის ისტერიკა ყოველთვის კონკრეტული ადამიანისადმია მიმართული. თუ თქვენ ხედავთ, რომ ბავშვი ისტერიკის მოწყობას იწყებს, მისი თვალთახედვის არიდან უნდა გაქრეთ, თუ ის გაჩუმდება, მასთან მიდით, თუ კვლავ ტირილს დაიწყებს, ისევ დატოვეთ და ბავშვს მოშორდით. მას უნდა ჩამოუყალიბდეს მტკიცე აზრი, რომ თუ ისტერიკას მოაწყობს, მის მიმართ ყურადღებას არავინ გამოიჩენს, მაგრამ თუ სიმშვიდეს შეინარჩუნებს, მისადმი ყველა სიყვარულით განეწყობა. ეს ძალიან რთული პროცესია, მაგრამ ადამიანი სხვა ძუძუმწოვრებისგან იმით განსხვავდება, რომ ის საკუთარი ინსტინქტების მართვას სწავლობს. თუ ბავშვთან სწორად მოიქცევით, დაუმორჩილებელი ბავშვის თემა დღის წესრიგს დატოვებს,“ - აღნიშნავს ევგენი კომაროვსკი.

მომზადებულია ​Sputnik.by-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად