Baby Bag

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება
ყველა ადამიანი ტრავმას პასუხობს საკუთარი ინდივიდუალური გზებით.

როგორ ესმით ბავშვებს საფრთხე, საშიშროება?

  1. სკოლამდელი ასაკის ბავშვები: პატარა ასაკის ბავშვებისათვის, ძალიან მნიშვნელოვანია როგორ რეაგირებენ და უმკლავდებიან მოზრდილები, განსაკუთრებით კი მათი მშობლები, სტრესულ სიტუაციებს. მშობლებს ისინი მათ მთავარ დამცველებად აღიქვამენ.
  2. სკოლის ასაკის ბავშვები: ამ ასაკის ბავშვები უფრო მეტ რამეს აკეთებენ დამოუკიდებლად. სტრესის დროს მნიშვნელოვანია ვეცადოთ, რომ გააგრძელონ მათი ნორმალური ცხოვრებისეული რუტინა.
  3. მოზარდები: სტრესის დროს თინეიჯერები შეასაძლოა გახდნენ ზედმეტად დაქვემდებარებულები, დამოკიდებულები ან პირიქით, ზედმეტად დაუდევარები, გაუფრთხილებლები. მშობლებმა ყურადღება უნდა გაამახვილონ შესაძლო რისკისშემცველი ქცევების მიმართ ( მაგ: ნარკოტიკები, ალკოჰოლო და ა.შ)

რისი გაკეთება შეუძლიათ მშობლებს?

  1. ისინი არიან როლური მოდელები და მნიშვნელოვანია კომუნიკაცია, რათა აგრძნობინონ რომ მათზე ვიღაც ზრუნავს.
  2. საჭიროა მოუსმინოს იმას თუ რას ითხოვს ბავშვი თავისი ქმედებებით. ( პატარამ შეიძლება ჭირვეულობაში გამოხატოს, უფრო დიდმა ბევრი კითხვების დასმაში, მოზარდმა მარტოობაში და ა.შ)
  3. აუცილებელია იყვნენ მომთმენნი და მაგალითად გასცენ პასუხები მათ მუდივ კითხვებს. ზოგიერთი უფრო მორცხვია და არ სვამს კითხვებს, მათ შეგვიძლია იქეთ ვუბიძგოთ და მაგალითად ვთხოვოთ აღწერონ სხვები რას ფიქრობენ.
  4. მოზრდილების წუხილი სამომავლო ინციდენტების შესახებ ზრდის გარემოცვაში შფოთვას. მნიშვნელოვანია არ გავხადოთ ხელმისაწვდომი ბავშვებისთვის ზედმეტად ბევრი ნიუსი, განსაკუთრებით სატელევიზიო გადაცემები, რადგან მძიმე ამბების მუდმივი ყურება და მოსმენა შიშს უფრო ამძაფრებს. ამ შემთხვევაში უფრო საყურადღებოა მცირე ასაკის ბავშვები.
  5. თქვენ შეგიძლიათ ხაზი გაუსვათ იმ ფაქტს, რომ უფროსები ( ხელისუფლება, მმართველი ორგანიზაციები და ა.შ გააჩნია კონკრეტულ სიტუაციას) ყველაფერს აკეთებენ იმისათვის რომ ყველა უსაფრთხოდ იყოს.
  6. სტრესის დროს ბრაზი და გაღიზიანებულობა არის ძირითადი ემოციები ნებისმიერ ადამიანთან. დაეხმარეთ შვილებს ეს ემოციები შესაბამისი გზით გამოხატონ. დაარწმუნეთ იმაში რომ მათი გულფიცხობის მიზეზები არ არიან თავად.
  7. როდესაც გვაქვს სტრესის მდგომარეობა, ,,რეგრესიები“ ნორმალურია. (მაგალითად იქცევა უფრო პატარა ასაკის შესაფერისად, ვიდრე სინამდვილეშია) თუ სიმპტომებს მუდმივი სახე აქვს და შფოთვას იწვევს, პროფესიონალის დახმარება აუცილებელია.

წყარო: დიალოგი

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ მოვიქცეთ, თუ ბავშვი გამუდმებით მულტფილმების ყურებას გვთხოვს?

როგორ მოვიქცეთ, თუ ბავშვი გამუდმებით მულტფილმების ყურებას გვთხოვს?

ბავშვებს მულტფილმების ყურება ძალიან უყვართ. თქვენი შვილი მათ გარეშე თუ ვერ ძლებს და სხვა ვერაფრით ერთობა, თუ გამუდმებით გთხოვთ, რომ ანიმაციურ ფილმებს აყურებინოთ, ჩვენი რჩევები ძალიან გამოგადგებათ.

ბავშვს მულტფილმების ყურებას რაც უფრო გვიან დააწყებინებთ, მით უკეთესია მისთვისაც და თქვენთვისაც. იმის ნაცვლად, რომ ბავშვი პასიურად იჯდეს და ანიმაციურ ფილმებს უყურებდეს, აჯობებს, თუ დამოუკიდებლად თამაშს მიეჩვევა, ფანტაზიას განივითარებს და კოგნიტურ უნარებს გაიუმჯობესებს. ეცადეთ, ბავშვი ხშირად დაიხმაროთ საოჯახო საქმეების კეთებისას, რათა მას ნატიფი მოტორიკა განუვითარდეს, პატარებს მარტივი ექსპერიმენტების მოწყობაში დაეხმარეთ. მულტფილმების საუკეთესო ალტერნატივა აუდიოზღაპრებია. მათი დახმარებით ბავშვს წარმოსახვა უვითარდება და აზროვნების უნარიც უუმჯობესდება.

ყველამ ვიცით, რომ ანიმაციური ფილმების ყურებისას ბავშვები მშვიდდებიან, ისინი ჩუმად სხედან და არ ცელქობენ, რაც დაღლილ დედებს ძალიან დიდ დახმარებას უწევს. მიუხედავად ამისა, ეცადეთ, ბავშვს ეკრანთან გატარებული დრო მაქსიმალურად შეუზღუდოთ. სკოლამდელი ასაკის ბავშვების დიდი ნაწილი ანიმაციურ ფილმებს საათობით უყურებს, რაც ნერვულ სისტემაზე უკიდურესად ნეგატიურ ზეგავლენას ახდენს. ბავშვი სხვა აქტივობებით ვეღარ ერთობა და მულტფილმებზე დამოკიდებული ხდება.

არასდროს გამოიყენოთ მულტფილმი, როგორც კვების დროს ყურადღების გადატანის საშუალება.

ბავშვებისთვის აუცილებელია თანმიმდევრულობა და სტაბილურობა. პედიატრები და ნევროპათოლოგები რეჟიმის აუცილებლობაზე ამდენს სწორედ ამიტომ საუბრობენ. ბავშვის ნერვული სისტემა მოვლენათა განვითარების გარკვეულ ციკლს ეჩვევა. მულტფილმების ყურებისთვის დღის გარკვეული მონაკვეთი უნდა გამოყოთ. თუ ბავშვს ეცოდინება, რომ ანიმაციურ ფილმებს მხოლოდ სადილამდე, სეირნობის შემდეგ ან დილით უყურებს, ის ჭირვეულობას აღარ დაიწყებს.

ბავშვი წინასწარ გააფრთხილეთ, რამდენი ხნის მანძილზე შეძლებს მულტფილმის ყურებას. ყურების პროცესში მას შეახსენეთ, რომ ხუთ წუთში კომპიუტერს გამოურთავთ. ამგვარად, ბავშვი ყურების შეწყვეტისთვის მომზადებული იქნება და ისტერიკას აღარ მოგიწყობთ.

არასდროს შეუსრულოთ ბავშვს თხოვნა, როდესაც ის გეუბნებათ, რომ კიდევ ერთ მულტფილმს უყურებს. თუ ასე მოიქცევით, ის დარწმუნდება, რომ თქვენ მიერ წაყენებული პირობები არაფერს ნიშნავს და მათი შეცვლა ძალიან მარტივია.

ბავშვებს ასაკის შესაბამისი მულტფილმები უნდა აჩვენოთ. თუ თქვენი შვილი ყოველდღიურად ერთსა და იმავე ანიმაციური ფილმის ყურებას ითხოვს, მას ამის შესაძლებლობა უნდა მისცეთ. ბავშვს საყვარელი მულტფილმის ყურება თვეების განმავლობაში შეუძლია, რაც სავსებით ნორმალურია და მას ამის გაკეთება არ უნდა დაუშალოთ.

მომზადებულია​ ipsyholog.ru-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები-qe-


წაიკითხეთ სრულად