Baby Bag

,,ჩვენ პატარაობიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს დაბრკოლებების გადალახვა" - თამარ გაგოშიძე

,,ჩვენ პატარაობიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს დაბრკოლებების გადალახვა" - თამარ გაგოშიძე

,,​თანამედროვე ბავშვს სჭირდება, რომ საკუთარი თავი დაინახოს ძალიან დიდი რაოდენობის, ზღვა ინფორმაციაში. როდესაც ტვინი გადაწყვის პროცესშია, უბრალოდ, იკეტება და მერე მშობელი გვეუბნება, რომ ბავშვს არაფერი აინტერესებს, არაფერი უნდა. მას სურს, გამოჰყოს პრიორიტეტები, გააკეთოს ანალიზი და ამისთვის სჭირდება დახმარება. მშობელი არ ეხმარება", - ამის შესახებ ნეიროფსიქოლოგმა, თამარ გაგოშიძემ გადაცემაში ,,შუადღე" ისაუბრა. 

,,ჩვენ არ ვუყურებთ არც ერთმანეთს და არც ჩვენს შვილებს. მშობლისთვის მტკივნეულია, როცა აღმოაჩენს, რომ შვილს, რომელიც უნდოდა, მუსიკოსი გამოსულიყო, ნიჭი არ აღმოაჩნდა. ის მაინც ცდილობს, რაღაცნაირად, მაინც ავარჯიშოს ამ მიმართულებით. რისი ნიჭი აქვს, რა აინტერესებს, აი, ამას უნდა დააკვირდე და ამ მხრივ უნდა შეუწყო ხელი. ბედნიერება სწორედ ეს არის, რომ ადამიანს შეუძლია რეალიზაცია, შეუძლია საკუთარი თავის უნარების დანახვა და, ასევე,  მინუსების დანახვა. 

ჩვენ პატარაობიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს დაბრკოლებების გადალახვა, მათ ბამბებში ვერ გავზრდით. ჩვენ ვცხოვრობთ ამ რეალობაში და ბავშვობიდანვე უნდა ჩამოყალიბდეს მდგრადობა. პატარების ნერვული სისტემა  უნდა მიეჩვიოს, რომ როგორც კი იმედგაცრუება ექნება, ეს როგორ გადალახოს მისაღები გზით, ისე  - რომ გამოხატოს ემოცია, სხვისი ემოციაც გაიგოს, მაგრამ თან გაითვალისწინოს სხვა ადამიანი. ამას სჭირდება ყოველდღიური ვარჯიში", - აღნიშნავს გაგოშიძე და საუბრობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი მაშინ, როდესაც საკუთარი შვილის ყოველდღიურობაში სპეციალისტის ჩარევაა საჭირო. ის ამბობს, რომ ამისთვის ბავშვი წინასწარ უნდა შევამზადოთ. 

,,სწორი მიდგომა, მაგალითად, ასეთია - ბავშვს ეუბნები, რომ არ მოგწონს, როდესაც მეცადინეობასთან დაკავშირებით მუდმივად გაქვთ კონფლიქტი. ან თუ ემოციურ პრობლემებთან გვაქვს საქმე, ეუბნები, რომ ვერ იგებ, როგორ უნდა დაეხმარო და არ გაქვს სურვილი, ყოველთვის კამათობდეთ - ,,მინდა, რომ მხარი დაგიჭირო, მაგრამ არ ვიცი, როგორ". ღიად ეუბნები, რომ საჭიროა სპეციალისტთან საუბარი. სინამდვილეში, ეს მშობელსაც სჭირდება. არ უნდა შეგრცხვეს, რომ ბავშვთან აღიარო არცოდნა, ხანდახან ბოდიშიც უნდა მოუხადო და ამით ასწავლო, რომ შეიძლება, ადამიანს რაიმე შეეშალოს და შემდგომ ბოდიში მოიხადოს. ვუხსნით, რომ ეს თავად გვჭირდება, სპეციალისტმა აგვიხსნას, როგორ დავეხმაროთ ჩვენს შვილს - კარგი იქნება, თუ წავალთ ორივე, ორივეს დაგველაპარაკება, რაღაცებს გაგვაკეთებინებს... ანუ, წინასწარ ვამზადებთ ბავშვს. ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი იმიტომ, რომ გაურკვევლობას ვერც უფროსები ვიტანთ", - ამბობს თამარ გაგოშიძე.

წყარო: ,​,შუადღე"

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ეს აგრესია ჰაერიდან არ მოდის, ბავშვი აკეთებს იმიტირებას ყველაფერი იმის, რაც ხდება სახლის გარემოში,“ - მედეა ზირაქაშვილი

„ეს აგრესია ჰაერიდან არ მოდის, ბავშვი აკეთებს იმიტირებას ყველაფერი იმის, რაც ხდება სახლის გარემოში,“ - მედეა ზირაქაშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა მედეა ზირაქაშვილმა ბავშვის ქცევაზე ტემპერამენტის უდიდესი გავლენის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ხშირად ოჯახში რამდენიმე ბავშვია, მაგრამ ისინი ერთმანეთისგან განსხვავდებიან, რადგან განსხვავებული ტემპერამენტის ადამიანები არიან:

„კონსტიტუციური ფაქტორებიდან ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი გახლავთ ტემპერამენტი. ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ტემპერამენტს. ტყუილად არ არის ნათქვამი: „რთული ტემპერამენტის ადამიანია.“ ხალხი ბრძენია და ეს გამონათქვამები ჰაერიდან არ მოდის ხოლმე. შეიძლება ერთ ოჯახში იყოს რამდენიმე ბავშვი ერთნაირი აღზრდის პირობებში, მაგრამ ვიღაცას არ ჰქონდეს პრობლემები, ვიღაცასთან სირთულეები გაცილებით მეტი იყოს ქცევასთან, შფოთვასთან დაკავშირებით.“

მედეა ზირაქაშვილმა ხაზი გაუსვა მიჯაჭვულობის ეტაპის უდიდეს მნიშვნელობას ბავშვის ცხოვრებაში:

„ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს მიჯაჭვულობის ეტაპს, რომელიც ხშირად ავიწყდება მშობელს და უგულებელყოფა ხდება ამ ეტაპის, რომელიც არის ნული თვიდან წლინახევრამდე ან სამ წლამდე. რა არის ეს მიჯაჭვულობა და რა არის უსაფრთხო მიჯაჭვულობა, რომელიც ასეთი მნიშვნელოვანია?! ეს არის გამზრდელ-აღსაზრდელის დამოკიდებულება. აქ არის საუბარი ნებისმიერ ადამიანზე, არამხოლოდ დედაზე. დედა შეიძლება არ იყოს და დედის ფუნქცია თავის თავზე აიღოს ნებისმიერმა სხვა ადამიანმა, რომელიც არ მოაკლებს სითბოს, არ მოაკლებს მზრუნველობას, არ მოაკლებს მხარდაჭერას, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია ამ ასაკისთვის. მნიშვნელოვანია, ბავშვმა გაითავისოს, რომ არცთუ ისე მტრული განწყობაა ამქვეყანაზე, რომ არსებობენ კარგი ადამიანები, არსებობს საყრდენები, მსოფლიოში ბევრი პოზიტივია.“

მედეა ზირაქაშვილის თქმით, ძალიან მნიშვნელოვანია ბავშვის განვითარების დონეც:

„ასევე ძალიან მნიშვნელოვანია განვითარების დონე. წარმოიდგინეთ ბავშვი, რომელიც არ მეტყველებს. აუცილებლად უმეტეს შემთხვევაში გვაქვს მომატებული შფოთვა, არის ქცევის დარღვევა, არის მეტი აგრესია. აქ აუცილებლად იქნება „ნერვულო ფონი“ გაცილებით უფრო მაღალი. რაც შეეხება გარემო ფაქტორებს, ყველაზე მნიშვნელოვანი ფაქტორი არის მშობელი და გარემოცვა. ბავშვისთვის მშობელი არის მოდელი. ბავშვი აკეთებს იმიტირებას ყველაფერი იმის, რაც ხდება სახლის გარემოში. ეს აგრესია ჰაერიდან არ მოდის.“

„სახლის გარემოს გარდა არის სხვა სოციუმი. ასაკობრივი სოციუმი არის ბაღი და სკოლა. შეიძლება სახლში იყოს სიმშვიდე, მაგრამ თავის გადარჩენისთვის ბავშვს არა დარჩენია რა, გარდა იმისა, რომ ბაღსა და სკოლაში მგლის როლი მოირგოს. ადრეულ ასაკში ბავშვის აგრესიის გამოვლინება უმეტესად არის გარემოს და აღმზრდელების არასწორი დამოკიდებულების შედეგი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მედეა ზირაქაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად